تهران امروز: بايد اميد داشت؟
شهر تهران نيز نيازمند پيشرفت بيشتر و عدالت گستردهتر است، مقولهاي كه همه در آن سهيم و همه نسبت به آن مكلفاند ولي آيا هر كس به قدر سهم خود به اين تكليف عمل خواهد كرد؟ بايد منتظر و اميدوار بود چرا كه به قول «تاگور» شاعر هندي «اميد نان روزانه آدمي است.»
اكثر كارشناسان بر اين نكته اتفاقنظر دارند كه كلانشهر تهران با چالشها و مشكلات كلاني نيز دست و پنجه نرم ميكند. از اينرو برطرف كردن اين مشكلات و تبديل آنها به فرصتهاي بهينه براي ارتقاي زندگي شهروندان نيازمند اراده، نظم و انضباط ملي در پيشبرد اهداف مديران پايتخت است. همچنانكه تهران شهري مثل ساير شهرها نيست، چالشهايش نيز از ساير شهرها بيشتر است لذا ضرورت دارد كه همواره با نگاه و نظر ويژهاي از سوي دستگاههاي تصميمگير و نهادهاي تصميمساز به آن نگريسته شود. درست يا نادرست، حداقل زندگي 8 ميليون نفر از شهروندان در اين كلانشهر سپري ميشود و بهطور روزانه با مصائب آن مواجه ميشوند. اين شهر براي اينكه بتواند فضاي مناسبتري براي شهروندان مهيا سازد نيازمند آن است كه همه دستگاهها وظايف قانوني خود را نسبت به آن انجام دهند. بزرگترين وظيفه بر زمين مانده در طول چند سال گذشته مربوط به تكاليف دولت و دولتمردان است. تكاليفي كه انجام آن براي تمامي آحاد جامعه مفيد و نتايج آن براي نظام اسلامي باعث افتخار خواهد بود چرا كه به رونق پايتخت و افزايش سطح زندگي شهروندان خواهد انجاميد. اكنون و متعاقب ديدار روز گذشته رئيسجمهور با شهردار تهران بسياري از كارشناسان با اين پرسش مواجه هستند كه آيا ميتوان اميد داشت نتيجه ملاقاتهاي اينچنيني به كام شهروندان شيرين شود و مطالبات قانوني شهر تهران از سوي دولتمردان پرداخت شود؟ شكي نيست كه بهترين كمك به مردمي كه روزانه در مترو، اتوبوس و ترافيكهاي سنگين پايتخت با مشكل مواجه ميشوند همانا گشودن گرههاي اعتباري براي مديراني است كه خدمترساني و تلاش خستگيناپذيرشان براي رفع مشكلات پايتخت براي همه مردم و مسئولان مشخص شده است. تهران نيازمند هماهنگي و همكاري همه دستگاههاست تا بتواند محيطي متعالي، با نشاط، پويا، سرزنده، سازنده، پيشرو و اميدبخش باشد. از ياد نبريم كه به فرموده مقام معظم رهبري دهه چهارم انقلاب بايد دهه پيشرفت و عدالت باشد، پيشرفت و عدالتي كه لازم و ملزوم يكديگرند و هر يك بدون ديگري از اعتبار چنداني برخوردار نيست. پس ضروري است براي آنكه بتوانيم به اين هدف بلند نايل آييم ارادهها را معطوف به پيشرفت و عدالت كنيم و هر آن چيزي را كه سببساز تاخير يا تخريب چنين آرمانهايي است به دور اندازيم. شهر تهران نيز نيازمند پيشرفت بيشتر و عدالت گستردهتر است، مقولهاي كه همه در آن سهيم و همه نسبت به آن مكلفاند ولي آيا هر كس به قدر سهم خود به اين تكليف عمل خواهد كرد؟ بايد منتظر و اميدوار بود چرا كه به قول «تاگور» شاعر هندي «اميد نان روزانه آدمي است.»