بچه مسلمانها منتظر مسؤولان فرهنگی نمیمانند
دو ماه به پاراچنار رفتم، هیچ کس واکنشی نشان نداد، اما بعد از برگشتن دفتر رهبری من را خواست و یک جلسه خدمت رهبر انقلاب اوضاع پاراچنار را گزارش دادم. این درحالی است که بعضی دستگاههای دیگر من را برای توضیح و مواخذه احضار کردند!
یک مستندساز معتقد است مسئولان در خصوص نشر و رواج فرهنگ دفاع مقدس کم کاری داشته اند. به گزارش «فردا»، سهیل کریمی در مطلبی که برای نشریه «مهرنو» نوشته است ضمن نقد برخی دستگاههای فرهنگی کشور نوشته است: هیچ یک از مسئولان فرهنگی، فرهنگ دفاع مقدس را اشاعه ندادند. فرهنگ دفاع مقدس را بچههای جنگ نشر و رواج دادند، با نگاه امام و رهبری که کاتالیزور این جریان بود و این فرهنگ میان مردم گسترده میشد. وی در ادامه با اشاره به بازی خواسته یا ناخواسته برخی مسئولان فرهنگی کشور در پازل دشمن می نویسد: سهیل کریمی همچنین ادامه می دهد: چند روز پیش که در تهران باران و برف آمد، صداوسیما برنامههای شاد پخش میکرد. انگار همه جای ایران برف آمده و بیشتر وقتها همین طور است. وقتی که تهران خشکسالی باشد، گویا همه جا خشکسالی است و اگر تهران باران بیاید، انگار همه جا همین طور است. صداوسیما در همه عرصهها این طور عمل میکند و همین نگاه باعث میشود در همه قضیهها ناقص وارد شویم و ناقص عمل کنیم. در جریان فتنه صدا و سیما خوب وارد نشد و اگر وارد شد، یک عامل تحریک کننده بود، چون نگاهش عمقی، آیندهنگر و برنامهریزی شده نبود. آقایان راه را گم کردهاند کریمی در ادامه می افزاید: صداوسیما گاهی اشتباههایی داشت که باعث میشد دشمن سوءاستفاده کند؛ بعضی دستگاههای فرهنگی دیگر هم به شکل دیگری وارد شدند و به این فتنه دامن میزدند، کسی توجه نکرد که ریشه این فتنه کجاست تا در نطفه خفه شود. وی با اشاره به سابقه تاریخی این موضوع تاکید می کند: در طول دهه 70 و 80 فعالیت جدی از سوی دستگاههای فرهنگی دیده نشد. کسی که مسئولیت فرهنگی دارد، باید برنامهریزی کند و پای کار باشد. این مستند ساز در ادامه می افزاید: خروجی سازمانهای فرهنگی مثل کانون پرورش فکری و حوزه هنری چیست؟ دهه 60 آدمهایی مثل آوینی و طالبزاده و ... از این مجموعهها خارج شدند، اما بعد از دهه 60 آن زایش را ندارند. بانگاه به رفتار مسئولان فرهنگی باید گفت، آقایان راه را گم کردهاند. فرهنگ سازی و آرمانگرایی انقلاب فراموش شده است سهیل کریمی در ادامه به سفرش به منطقه پاراچنار اشاره می کند و می نویسد: دو ماه به پاراچنار رفتم، هیچ کس واکنشی نشان نداد، اما بعد از برگشتن دفتر رهبری من را خواست و یک جلسه خدمت رهبر انقلاب اوضاع پاراچنار را گزارش دادم. این درحالی است که بعضی دستگاههای دیگر من را برای توضیح و مواخذه احضار کردند! وی در این خصوص می افزاید: 2 سال و نیم دنبال این بودم که به پاراچنار بروم. اما هیچ یک از دستگاههای فرهنگی کمک نکردند و حتی بعضیها اطلاعات غلط میدادند. سهیل کریمی در ادامه می نویسد: مسئولان فرهنگی راه را گم کردهاند، آقایان فراموش کردهاند انقلاب برای چه آمده است. مسیر انقلاب هزینه دادن در راه مستضعفان است. بحث ما چنگ برای مستضعفان علیه استکبار بوده است. این روزنامه نگار می افزاید: رهبر انقلاب سال گذشته بیشترین سخنرانی را داشتند. چرا اینها بازخوانی نمیشود؟ خود رهبری موضوع فتنه را مطرح کرد و این ادبیات علوی و قرآنی را جاری کرد و اگر جایی در دستگاههای فرهنگی کاری شده، بنابر بخشنامه و... بوده و نتیجهای ندارد. وی در پایان تاکید می کند: به نظر میرسد برای این افراد، هدف غایی گم و فرهنگسازی و آرمانگرایی انقلاب فراموش شده است.