پیاده روی موشها در حاشیه زاینده رود!
حضور این موشها به حدی زیاد شده که آنها حتی پس از گذر از حاشیه زاینده رود به خیابان چهارباغ نیز قدم گذاشته و در آنجا نیز یکه تازی میکنند.
مهر: در حالیکه اصفهان از دیرباز مورد توجه بسیاری از مردم به سبب نظافت شهری بوده و به عنوان یک قطب گردشگری در کشور به شمار می رود اما متاسفانه در چند ماه اخیر پیاده موشها در حاشیه رودخانه زاینده رود و نهرهای این شهر تبدیل به امری آزار دهنده شده است. با پیاده روی در حاشیه رود و خیابانها و نهرهای جاری آب که از زاینده رود سرچشمه گرفته موضوعی که چند ماه است سبب ناراحتی شهروندان شده حضور موشهای چاق و چله و درشت هیکلی است که بیتوجه به اطراف خود در معابر قدم میزنند. حضور این موشها به حدی زیاد شده که آنها حتی پس از گذر از حاشیه زاینده رود به خیابان چهارباغ نیز قدم گذاشته و در آنجا نیز یکه تازی میکنند. همزیستی موش با انسانها طبیعی است در این خصوص رئیس اداره انهار، معاونت خدمات شهری شهرداری اصفهان معتقد است در طول تاریخ بشر، موش با انسان همزیست بوده و به طور کامل ریشه کن نشده است. سید جلال عمرانی در خصوص تجمع موشها در حاشیه زاینده رود به مهر گفت: دلیل اصلی این است که به سبب پایین آمدن سطح آب تجمع موشها این گونه نمایان شده چنانچه قبلا هم موشها حضور داشتند که این امر به سبب بالا بودن سطح آب به چشم نمیآمد و تردد زیاد آنها را نشان نمیداد. وی ادامه داد: انتظار میرود تا با اقداماتی که اخیرا در فصل زمستان انجام شده تلفات زیادی داشته باشیم که البته چنین موضوعی نیز در عمل مشخص میشود و چند روش را برای مقابله با موشها در نظر گرفته ایم که انتظار میرود به نتیجه برسد. عمرانی با اشاره به اینکه برای مقابله با این موشها تازه سم را تحویل دادهایم تا عملیات طعمه گذاری شروع شود، اظهار داشت: در این خصوص خیابان چهارباغ، کنار انهار و مادیها و رودخانه محیط مناسبی است که موشها در آن نقاط زیاد هستند. موشها برای استفاده از مواد غذایی جدید پیش مرگ دارند رئیس اداره انهار معاونت خدمات شهری شهرداری اصفهان در ادامه سخنان خود با اشاره اینکه موشها گروهی زندگی میکنند و حدود 30 موش با یکدیگر هستند و در حالت کلونی زندگی میکنند که در میان آنها پیش مرگ غذایی نیز وجود دارد چنانچه یکی از آنها غذای جدید را میخورد اگر مشکلی پیش نیاید دیگر موشها از این غذا استفاده میکنند، گفت: از این جهت استفاده از هر نوع سم برای مقابله با آنها تا حدودی کار را مشکل میکند. عمرانی در ادامه اظهار داشت: برای مقابله با این موشها قرار است از سم کلرات که اثرات آنی ندارد و در آن به موش حالت پیری زودرس میدهد استفاده کنیم که یک هفته پس از مصرف موشها تلف میشوند. وی ریختن زباله در حاشیه مادیها و انهار و رودخانه را عامل اصلی تجمع موشها دانست و ادامه داد: مسائل دیگری چون سنگ فرش کردن اطراف مادیها و رودخانه نیز امری مهم است که باید انجام شود. عمرانی در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: مردم باید زبالههای خود را در حاشیه مادیها نگذارند که این امر خود عاملی برای افزایش موشهاست. یکی از شهروندان اصفهانی که هر روز بعد از ظهر جهت تفریح و ورزش در حاشیه زاینده رود پیاده روی میکند در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: من هر روز از پل بزرگمهر تا پل خواجو پیاده روی میکنم و آنچه آزار دهنده است این است که این موشها بدون توجه به اطراف خود در کنار بستر نیمه جان زاینده رود قدم میزنند و طبیعت زیبای این رودخانه را آزار دهنده میکنند. وی ادامه داد: متاسفانه این موشها آنچنان گستاخانه در معابر کنار پارک نیز تردد میکنند که انگار مردم باید از آنها بترسند و نه آنها از مردم. یکی دیگر از شهروندان نیز در این خصوص با اشاره به اینکه منزلش در کنار "نهر فرشادی" قرار گرفته، اظهار داشت: باید ببیاید و ببینید که این موشها در کنار مادیها (نهرها) چه میکنند و بعضا به منازل مردم نیز وارد شدهاند که این مشکل برای خود ما هم وجود دارد و این امر باعث دلهره و نگرانی ساکنان مجاور این نهر شده که باید برای مبارزه با این موجودات کثیف که عامل بیماریهای بسیار هستند چارهای جدی اندیشید. وی ادامه داد: البته موضوع موشها مربوط به امروز و دیروز نیست و چندین ماه است که من و همسایگان خود که در حاشیه مادی (نهر آب) ساکن هستیم با آن دست و پنجه نرم میکنیم. البته از سوی دیگر نباید فراموش کرد که بنا بر اعتقاد بسیاری از کارشناسان عامل اصلی افزایش جمعیت موشها رعایت نکردن قوانینی چون رعایت نکردن بهداشت معابر، رها کردن زباله ها در انهار است که باید در این خصوص مردم دقت بیشتری را داشته باشند. تغییرات آب و هوایی و ریختن زباله در حاشیه رودخانه عامل ازدیاد موشهاست یک کارشناس بهداشت محیط، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز در این خصوص به مهر گفت: بر اساس مواد 9 و 10 آئین نامه بهداشت محیط، وظیفه معاونت بهداشتی بهداشت محیط نظارت بر کنترل ناقلین بیماری زاست که در این زمینه عوامل اجرایی چون شهرداری، فرمانداری، شرکت آب و فاضلاب میتوانند فعالیت کنند. رسول پرتوی ادامه داد: همکاری و ارائه راهکار در زمینه به حداقل رساندن جمعیت جوندگان از طریق بهسازی محیط از جمله سنگ فرش کردن مادی و بهسازی اطراف رودخانه عدم استفاده از گیاهانی که میتواند باعث پناه گرفتن جوندگان باشد و جمع آوری زباله به خصوص مواد غذایی در اطراف این محلها و کنار خیابان و رودخانه از جمله راهکارهای مقابله با این حیوانات است. وی ادامه داد: ارائه راهکاری برای کنترل شیمیایی از جمله طعمه گذاری با طعمههای مورد تائید وزارت بهداشت در اطراف این مکانها نیز باید دنبال شود. پرتوی اظهار داشت: تاکنون یکسری از موارد توصیه شده است که البته باید در نظر داشت که تعداد این موشها با توجه به فصل سال کم یا زیاد میشود و باید در فصل بهار که زمان زاد و ولد آنهاست مقابله به صورت جدی دنبال شود. این کارشناس بهداشت محیط، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به اینکه در سال جاری به سبب تغییرات آب و هوایی زمستان به حالت بهار تغییر یافته گفت: تغییر عادات زندگی مردم و روی آوردن به غذاهای فست فود نیز که زایعات آن را در کنار انهار می ریزند از دیگر مسائل زیاد شدن موشهاست. موش عامل انتقال بیماریهای خطرناکی است پرتوی در ادامه سخنان خود موش را عامل انتقال بیماریهای خطرناکی چون طائون، انواع بیماریهای گوارشی، سالک و ... دانست و گفت: حتی حشراتی که در بدن موشها چون کک زندگی میکنند انتقال دهنده یکسری از بیماریها به انسان هستند. وی در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه شهرداری اصفهان تاکنون اقدامات قابل توجهی را انجام داده، یادآور شد: حتی انجام برخی از فعالیتهای عمرانی نیز میتواند عامل مهاجرت موشها باشد چنانچه انجام هر عملیات عمرانی تا شعاع سه الی پنچ کیلومتر عامل مهاجرت آنهاست و علاوه بر آن باید بافت قدیمی شهر نیز بهسازی شود. بر اساس تحقیقات علمی باید گفت که موشها حداقل در ایجاد ۳۵ بیماری چون یرقان مسری، سالک، تیفوس موشی، انواع اسهال، تیفوئید و وبا به انسان دخالت دارند که این امر دخالت جدی مسئولین شهری و شبکه بهداشت را میطلبد. نباید فراموش کرد که موش از جمله حیواناتی است که ناقل بیماریهای بسیاری است و سرعت تکثیر این حیوانات نیز به حدی زیاد است که اگر توجه جدی به آن نشود در کوتاه ترین زمان ممکن تعداد آنها به شمار بسیار زیاد می رسد و چنانچه در صورت تعلل مسئولین شهری و بهداشتی پس از گذشت یک دوره زمانی تعداد آنها از مردم و ساکنان اصفهانی هم بیشتر میشود.