ستارگان عنکبوتی
این بزرگ ترین و پیچیده ترین منطقه ی ستاره زایی (تشکیل ستاره) در کل کهکشان های نزدیک ماست.
این جرم آسمانی که به دلیل ظاهر عنکبوتی شکلش، نام سحابی "رتیل" را بر آن نهاده اند، در ابر ماژلانی بزرگ واقع شده، کهکشانی کوچک که به دور کهکشان راه شیریِ ما می چرخد. البته بزرگی این رتیل، 1000 سال نوری است.
اگر این سحابی به اندازهی سحابی جبار -نزدیک ترین پرورشگاه ستاره ای به زمین، 1500 سال نوری آنسوتر و واقع در کهکشان خودمان- از ما فاصله داشت، اندازه ی ظاهریش در آسمان بیش از 30 درجه میشد (به اندازه ی 60 قرص کامل ماه). در تصویر امروز، جزئیات جذاب سحابی رتیل در رنگ های علمی نشان داده شده اند. تارهای تنیده شده ی سحابی رتیل، NGC 2070 را در بر گرفته اند، یک خوشه ی ستاره ای که تعدادی از درخشان ترین و سنگین ترین ستارگان شناخته شده در آن قرار دارند. این خوشه در سمت راست و به رنگ آبی دیده می شود. از آنجایی که ستارگان سنگین و پرجرم زندگی سریعی دارند و در جوانی می میرند، چندان جای شگفتی نیست که این رتیل کیهانی را مجاورِ جایگاه نزدیک ترین ابرنواخترهای اخیر بدانیم (برای نمونه، ابرنواختر مشهور 1987A).