بررسی دلایل شکست هریس در گفت و گو با ابوالفتح ؛

بایدن دیر کنار رفت

وی عنوان کرد: «در سال ۲۰۱۶، شکست کلینتون در مقابل ترامپ و در سال ۲۰۲۴ شکست هریس در مقابل او به لحاظ معنایی با هم مرتبط‌ هستند. اگر شکست ترامپ در سال ۲۰۲۰ را نیز مدنظر قرار دهیم، می‌بینیم که از سال ۲۰۱۶ تاکنون، نماینده هر حزبی که کاخ سفید را در دست داشته، در انتخابات بعدی شکست خورده است.»

کد خبر : 1326479

گروه سیاست سایت فردا: امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل آمریکای شمالی در گفت‌وگو با «صبح نو» در خصوص دلایل شکست هریس در انتخابات 2024 آمریکا اظهارکرد: «بخش اعظمی از دلایل شکست هریس در انتخابات به علت نارضایتی مردم آمریکا از وضعیت موجود به مشکلات گسترده در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاست خارجی بازمی‌گردد. اگرچه ممکن است ریشه بسیاری از این مشکلات به دولت‌های گذشته برگردد؛ اما در نهایت مسئولیت وضعیت کنونی برعهده رئیس‌جمهور مستقر است.»وی افزود: «شاید بسیاری از مشکلات، نتیجه عملکرد دولت قبلی باشد؛ اما در هر حال، دولت فعلی مسئول شرایط کنونی است. ازاین‌رو کامالا هریس به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور، به‌نوعی نماد این وضعیت شد و مردم درواقع به شرایط موجود رأی منفی دادند.»

 کمپین دموکرات‌ها و عدم تمرکز بر دغدغه‌های مردم

کارشناس مسائل آمریکای شمالی تصریح کرد: «دومین نکته این است که کمپین دموکرات‌ها موضوعاتی را که دغدغه اصلی مردم بود، محور برنامه‌های خود قرار نداد. اصلی‌ترین هدفی که این کمپین دنبال کرد، قانونی کردن یا لغو محدودیت سقط ‌جنین بود که دیوان عالی فدرال دو سال پیش حکمی در این زمینه صادر و اعلام کرد که حق سقط ‌جنین دیگر به‌عنوان حقی فدرال پذیرفته‌ شده نیست.»

ابوالفتح با بیان اینکه دموکرات‌ها تلاش کردند با این موضوع که برخی ایالت‌ها حق قانونی کردن سقط‌ جنین را دارند یا خیر، مبارزات انتخاباتی خود را شکل دهند، ادامه داد: «این هدف به شعار محوری و اساسی این کمپین تبدیل شد، درحالی‌که این موضوع چندان فراگیر نبود. در مقابل، می‌توانستند شعارهای اقتصادی و معیشتی را مطرح کرده و از این طریق حمایت طبقه کارگر و طبقه متوسط را که زیر فشار سنگین تورم و مشکلات اقتصادی قرار داشتند، جلب کنند.»

 کناره‌گیری دیرهنگام جو بایدن از رقابت‌ها

وی اظهارکرد: «سومین دلیل شکست دموکرات‌ها این بود که جو بایدن خیلی دیر از رقابت‌ها کنار رفت و فرصت کافی در اختیار هریس قرار نگرفت تا بتواند کمپینی مستقل از او راه‌اندازی و سازماندهی و خود را به‌عنوان شخصیتی متفاوت و مستقل از رئیس‌جمهور فعلی (جو بایدن) معرفی کند.»

ویژگی‌های شخصی کامالا هریس و محدودیت‌های فرهنگی

کارشناس مسائل آمریکای شمالی با بیان اینکه چهارمین علت نیز به ویژگی‌های شخصی کامالا هریس بازمی‌گردد، خاطرنشان کرد: «او زنی سیاه‌پوست و دارای تبار مهاجر از آسیا و آمریکای لاتین است. در فضای سیاسی و اجتماعی آمریکا، این ویژگی‌ها شاید برای هواداران حزب دموکرات جذاب باشد؛ اما برای بخش عمده‌ای از جامعه آمریکا چندان پسندیده نیست.»

ابوالفتح اضافه کرد: «برای آن‌ها این مسأله که تاکنون رئیس‌جمهور سفیدپوست داشته‌اند و حال بخواهند رئیس‌جمهوری زن، سیاه‌پوست و مهاجر با تبار پدری از هند و مادری جامائیکایی را انتخاب کنند، چندان جذاب نبود. حتی اگر او مهاجر بود؛ اما تبار اروپایی می‌داشت، این موضوع تا حدی پذیرش بیشتری می‌یافت؛ اما همین تفاوت‌های فرهنگی و تبار او باعث شد کامالا هریس با اقبال عمومی مواجه نشود. این‌ها از مهم‌ترین دلایل شکست هریس در انتخابات بودند.»

الگوی شکست‌های پی در پی در انتخابات آمریکا

وی عنوان کرد: «در سال ۲۰۱۶، شکست کلینتون در مقابل ترامپ و در سال ۲۰۲۴ شکست هریس در مقابل او به لحاظ معنایی با هم مرتبط‌ هستند. اگر شکست ترامپ در سال ۲۰۲۰ را نیز مدنظر قرار دهیم، می‌بینیم که از سال ۲۰۱۶ تاکنون، نماینده هر حزبی که کاخ سفید را در دست داشته، در انتخابات بعدی شکست خورده است.»

کارشناس مسائل آمریکای شمالی گفت: «ادامه دولت اوباما توسط حزب دموکرات در انتخابات شکست خورد، ترامپ نیز که از حزب جمهوری‌خواه بود در دور دوم انتخابات شکست خورد و سپس ادامه دولت بایدن هم در انتخابات شکست خورد. با توجه به این روند، اگر این الگوی سیاسی تداوم یابد، احتمالا نامزد جمهوری‌خواه در سال ۲۰۲۸ ممکن است شکست بخورد؛ چراکه با وجود این نارضایتی گسترده و ناامیدی مردم از حل مشکلات جامعه، تمایل به حزب حاکم کاهش می‌یابد و در مقابل، نامزد حزب رقیب که در نقش اپوزیسیون یا منتقد وضعیت فعلی ظاهر می‌شود، شانس بیشتری برای پیروزی پیدا می‌کند.»

ابوالفتح تصریح کرد: «علاوه بر شکست نامزدهای دموکرات در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۴، اگر شکست ترامپ از حزب جمهوری‌خواه در سال ۲۰۲۰ را نیز در نظر بگیریم که نتوانست برای دور دوم در انتخابات پیروز شود، متوجه می‌شویم که معمولا در آمریکا، رؤسای‌جمهور به صورت دو دوره‌ای برگزیده می‌شوند.»

وی با اشاره به اینکه آخرین رئیس‌جمهور یک‌دوره‌ای قبل از ترامپ به چند دهه قبل بازمی‌گردد، یادآور شد: «در نتیجه، تبدیل ‌شدن دو رئیس‌جمهور متوالی (دونالد ترامپ و جو بایدن) به رئیس‌جمهورهای تک‌دوره‌ای نشان می‌دهد که امید بستن به یک رئیس‌جمهور برای اداره کشور و جلب رضایت مردم کار دشواری شده است.» کارشناس مسائل آمریکای شمالی تأکید کرد: «اگر بخواهیم به وضعیت انتخابات چهار سال آینده آمریکا از منظر حزبی نگاه کنیم، احتمال می‌رود در دو سال آینده، جمهوری‌خواهان هم در قوه مجریه و هم در قوه مقننه به قدرت برسند و ساختار حاکمیت در آمریکا یک‌دست و به ‌اصطلاح خالص‌سازی شود. تا سال ۲۰۲۶ نیز به‌طور معمول، حزب حاکم در انتخابات کنگره شکست می‌خورد.»

چالش‌های داخلی حزب دموکرات و بحران هویتی

ابوالفتح با طرح این سوال که  باید دید آیا این روند و الگوی سیاسی استمرار خواهد داشت یا خیر؟ اظهارکرد: «حزب دموکرات اکنون در بحران عمیقی قرار دارد؛ شکست آن‌ها در سال ۲۰۲۴ شکست ساده‌ای نبود، زیرا به شخصیتی باختند که دو بار استیضاح شده و چهار پرونده قضایی داشته است. این یک رسوایی بزرگ سیاسی برای دموکرات‌ها محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که این حزب با مشکلات جدی روبه‌رو است. در داخل حزب نیز حامیان بایدن او را مقصر اصلی می‌دانند که این امر باعث تشدید اختلافات داخلی شده است.»

وی خاطرنشان کرد: «در طرف مقابل، حزب جمهوری‌خواه اکنون کاملا متحد و یکپارچه است. مشخص نیست که آیا دموکرات‌ها می‌توانند تا سال‌های ۲۰۲۴ یا ۲۰۲۶ از این بحران خارج شوند یا خیر؛ اما وضعیت کنونی آن‌ها مطلوب نیست. پایگاه اجتماعی دموکرات‌ها به شدت متزلزل شده است.

آینده حزب دموکرات و احتمال بازسازی پایگاه اجتماعی

کارشناس مسائل آمریکای شمالی گفت: «در سال‌های اخیر، سیاه‌پوستان همراهی کمتری با این حزب داشته‌اند، همچنین لاتین‌تبارها و طبقه کارگر تا حد زیادی از دموکرات‌ها روی‌گردان شده‌اند. گرچه زنان همچنان از حزب دموکرات حمایت می‌کنند؛ اما این حمایت به‌تنهایی کافی نیست.»

ابوالفتح افزود: «در پی مسائل بین‌المللی همچون جنگ غزه و حمایت از اسرائیل، بسیاری از گروه‌های صلح‌طلب و مذهبی از جمله مسلمانان و برخی از یهودیان و مسیحیان، از این حزب روی‌گردان شده‌اند. همه این عوامل باعث شده که حزب دموکرات بخش عمده‌ای از پایگاه رأی خود را از دست بدهد.»

وی اضافه کرد: «اکنون باید دید آیا حزب دموکرات می‌تواند تا انتخابات‌های بعدی در سال‌های ۲۰۲۶ و ۲۰۲۸ پایگاه اجتماعی خود را احیا کند یا خیر و آیا موفق خواهد شد اعتماد ازدست‌رفته مردم را بار دیگر به دست آورد یا خیر.»

 

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: