توصیه ظریف به «ترامپ» برای محاسبه آورده سیاست فشارحداکثری
همایش «مکتب نصرالله» با حضور فرماندهان دیپلماسی و میدان ایران تنها فرصتی برای پاسداشت سیدحسن نصرالله، فرمانده فقید و بی‌بدیل مقاومت نبود؛ محملی بود تا مقام‌های ایرانی پیام‌های مستتر در ایستادگی تهران در مواجهه با سیاست فشار امریکا و آورده‌ای را که این سیاست در پیشرفت صنایع راهبردی ایران داشته است، به گوش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور برگزیده ایالات متحده برسانند.
همایش «مکتب نصرالله» با حضور فرماندهان دیپلماسی و میدان ایران تنها فرصتی برای پاسداشت سیدحسن نصرالله، فرمانده فقید و بی‌بدیل مقاومت نبود؛ محملی بود تا مقام‌های ایرانی پیام‌های مستتر در ایستادگی تهران در مواجهه با سیاست فشار امریکا و آورده‌ای را که این سیاست در پیشرفت صنایع راهبردی ایران داشته است، به گوش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور برگزیده ایالات متحده برسانند. این چنین بود که محمدجواد ظریف، معاونت راهبردی رئیس‌جمهور در حاشیه اجلاس روز گذشته در سخنانی سعی کرد ترامپ را متوجه واقعیت‌های تازه‌ای کند که رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه در پیگیری سیاست تقابلی‌اش با آن روبه‌رو شده است. ظریف سیاست فشار حداکثری ترامپ را عاملی برای این مهم دانست که بر حجم غنیسازیاش افزوده شود و تعداد سانتریفیوژ‌ها نیز افزایش پیدا کند. معاون راهبردی رئیس‌جمهور با تأکید بر اینکه دولت جدید امریکا باید نشان دهد که سیاست‌های غلط گذشته را دنبال نمی‌کند، افزود: حتماً ترامپ متوجه شده است که سیاست فشار حداکثری که ایشان شروع کرد، باعث شد تا ایران غنیسازیاش از ۳.۵ به ۶۰ درصد برسد و تعداد سانتریفیوژ‌ها نیز افزایش پیدا کند.
ظریف، ناظر به نتیجه معکوس ترامپ در سیاستی که به امید متوقف کردن روند فعالیت‌های صلح‌آمیز ایران دنبال می‌کرد، تصریح کرد: ایشان اهل محاسبه است، باید محاسبه‌ای کند، چرتکه‌ای بیندازد، ببیند که سود و زیان آن سیاست چه بوده و آیا کماکان می‌خواهد آن سیاست زیانبار را ادامه دهد یا عوض کند.
این موضع ظریف اشاره به تصمیمی بود که ترامپ در سال ۲۰۱۸ در قبال ایران گرفت و بر اساس آن با حمایت مشتاقانه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل به صورت یکجانبه از توافق هسته‌ای خارج شد و سیاست «فشار حداکثری» را علیه ایران در پیش گرفت. در پی اجرای این سناریو بود که تصویب مجموعه‌ای از تحریم‌های برجامی و فرابرجامی با امید به بازگشت دوباره تهران به میز مذاکره در دستورکار ایالات متحده قرار گرفت، اما این در حالی بود که پیش‌بینی نتانیاهو مبنی بر عقب‌نشینی ایران تحت فشار تحریم‌ها یا اجبار ترامپ به حمله نظامی علیه آن اشتباه از آب درآمد.
ایران با متوقف کردن بخش عمده‌ای از تعهدات برجامی‌اش به تلافی خروج امریکا از این توافق، فعالیت هسته‌ای خود را در یک مدار رو به پیشرفت با شتابی حائز اهمیت قرار داد تا به نقطه‌ای برسد که دانش و ذخایر اورانیوم غنی‌شده‌اش کشورهای غربی را در گردابی از نگرانی فرو برد و در عین حال بر معادله قدرت در منطقه تأثیر بگذارد. این تحول را باید در کنار ناکامی امریکا در تحقق اهدافی گذاشت که از طریق پیگیری توافق ابراهیم و برای عادی‌سازی رابطه اسرائیل و کشورهای عربی دنبال کرد اما در نیل به این هدف مهم نیز با شکست روبه‌رو شد. چه بسیاری از کشورهای عربی که زمانی به ائتلاف تحت رهبری امریکا پیوسته بودند، هم‌اینک در حلقه کشورهای نزدیک و همسو با تهران قرار گرفته‌اند.
این چنین است که ایران پیروزی ترامپ را فرصتی برای امریکا می‌داند تا در سیاست‌های اشتباه گذشته خود بازنگری کند و به قول ظریف، رئیس‌جمهور جدید امریکا حساب کتاب کند و بعد ببیند آیا صرف می‌کند تا همان رویکرد قبلی را ادامه دهد یا نه؟
روزنامه ایران