حاجی بابایی: بین دولت و مجلس نگاهی تعاملی وجود دارد

برنامه گفتگوی ویژه خبری سیما با حضور حاجی بابایی، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی به بررسی برنامه وزیران پیشنهادی دولت چهاردهم در مجلس شورای اسلامی پرداخت.

مشروح این برنامه را در زیر می‌خوانید:

یکشنبه کابینه پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد. از ساعت ۸ صبح شنبه پیش رو هم کار بررسی صلاحیت‌ها آغاز می‌شود.

اولین آزمون رسمی مجلس دوازدهم در بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی، کلیاتی به ما بگویید از روندی که آغاز شده است و در بررسی صلاحیت‌ها به اوج خودش می‌رسد؟

این اولین باری است که اتفاق می‌افتد که شروع مجلس با شروع دولت، یعنی معمولاً مجلس که تشکیل می‌شد، یکسال بعد دولت می‌آمد و رییس جمهور جدید و کابینه‌اش را معرفی می‌کرد.

هنوز کمیسیون‌های ما تشکیل نشده بود و مشغول تشکیل کمیسیون‌ها بودیم و مجلس جدید شروع شده بود، با یک حادثه‌ای که اتفاق افتاد، رییس جمهور عزیزمان شهید شدند، مجلس وارد فاز جدید شد و دولت هم وارد یک فاز جدید شد.

معرفی دولت و کابینه دولت درست زمانی دارد شکل می‌گیرد که کمیسیون‌های ما هم تازه شکل گرفته‌اند و کارشان را دارند شروع می‌کنند. براساس آیین نامه داخلی، مجلس، چون چند دوره قبل به این شکل نبود و یک مقدار متفاوت بود، از دوره قبل و این دوره، وقتی که وزراء به مجلس معرفی می‌شوند، یک هفته دراختیار کمیسیون‌ها قرار می‌گیرند.

یعنی یکشنبه که آقای پزشکیان کابینه شان را معرفی کردند، از همان لحظه کار کمیسیون‌ها شروع شد و تا جمعه عصر هم ادامه دارد.

درست است که به صورت رسمی تعطیل است، اما جلسات امروز هم در مجلس ما جلساتی داشتیم و همه وزراء با ساعاتی که برای آنها تعیین شده است، وارد کمیسیون‌ها می‌شوند و همه کمیسیون‌ها از همه وزراء سؤالات خودشان را می‌پرسند، وزراء برنامه خودشان را توضیح می‌دهند برای نمایندگان و یک نظرسنجی هم از کمیسیون‌ها در مورد وزرایی که در آنجا صحبت کردند، معمولاً انجام می‌پذیرد.

که الان اشاره شد به آرای استمزاجی؟

استمزاجی بله. ما در کمیسیون‌ها معمولاً این‌طوری است که وقتی ۲۳ نفر عضو دارند، ۱۶ نفر باید حضور داشته باشند. مثلاً ۱۵ نفر هستند، باید منتظر باشیم تا یک نفر بیاید و ۱۶ نفر بشود و بحث را شروع کنیم، ما کار را شروع می‌کنیم، رأی گیری استمزاجی می‌کنیم، آن یک نفر که آمد، ۱۶ نفر شدیم، دوباره رأی گیری می‌کنیم. برای این است که متوجه شویم که چه خبر است.

در بررسی‌ها فرصت را از دست ندهید؟

بله در بررسی‌ها شاید وارد کمیسیون‌ها که می‌شدیم و وزراء را در کمیسیون می‌دیدیم و سؤالات نمایندگان عزیزمان را از وزراء و کاندیدهای پیشنهادی برای وزارت، شاید بگویم در یک حالت اشباع شد یعنی تقریباً فرصت کافی دراختیار هم نمایندگان بود، هم کاندیدها که حرف‌هایشان را بزنند.

البته کمیسیون‌هایی که تخصصی بودند، دو برابر کمیسیون‌های غیر تخصصی کاندیدها باید حضور پیدا می‌کردند. مثلاً وزیر صنایع در کمیسیون صنایع و معادن، دو برابر کمیسیون آموزش و تحقیقات می‌رفت، چون آنجا کمیسیون تخصصی او است. بعضی از وزراء کمیسیون‌های تخصصی شان را می‌روند، بعضی از کمیسیون‌ها برای وزراء تخصصی نیست و عمومی است.

مثلاً وزیر آموزش و پرورش و وزیر آموزش عالی، کمیسیون آموزش و تحقیقات برای آنها تخصصی است. نوع کار هم این‌طوری است که کمیسیون آموزش تحقیقات باید به صحن مجلس گزارش بدهد و باید بگوید که آیا برنامه‌های وزیر را قبول کرده است یا قبول نکرده است.

روز شنبه که به صورت رسمی صلاحیت‌ها آغاز می‌شود به نوعی قرائت جمع بندی کمیسیون‌های تخصصی را خواهیم داشت؟

روز شنبه که کار ما شروع می‌شود، اول کلیات مطرح است، یعنی برنامه‌های دولت در موردش بحث می‌شود. رییس جمهور گزارشی را به مجلس می‌دهد و دو ساعت و نیم وقت دارد، این دو ساعت و نیم را هر وقت که اراده کرد می‌تواند استفاده کند، می‌تواند اول جلسه دو ساعت و نیم صحبت کند، می‌تواند همه وزراء که صحبت کردند استفاده کند، نصف را می‌تواند اول و نصف را آخر استفاده کند.

بنابراین رییس جمهور یک گزارش از وزرای خودش برنامه‌های خودش را ارائه خواهد کرد، پنج نماینده به عنوان مخالف، پنج نماینده به عنوان موافق، یک مخالف، یک موافق، یک مخالف، یک موافق، صحبت می‌کنند، اما رأی گیری وجود ندارد.

بعد از این نوبت وزراء می‌رسد، به ترتیب حروف الفباء، اول وزیر آموزش و پرورش است، می‌آید کمیسیون آموزش و تحقیقات باید ۱۰ دقیقه گزارش بدهد، بعضی از وزراء در دو کمیسیون تخصصی هستند.

اگر مربوط به دو کمیسیون تخصصی باشند پنج دقیقه سخنگوی آن کمیسیون، پنج دقیقه سخنگوی این کمیسیون، یک گزارش می‌دهد، برنامه‌های وزیر را اعلام می‌کند و اعلام می‌کند که کمیسیون به او رأی داد یا نداد، یا رأی مثبت دادند یا رأی منفی، یا با رأی کامل و تام ۲۳ نفر یا نه نسبی است که عموماً نسبی رو صحن مجلس ارائه می‌شود.

بعد از اینکه گزارش کمیسیون داده شد، دو نماینده مخالف و دو نماینده موافق، هر کدام ۱۵ دقیقه، یک مخالف ۱۵ دقیقه صحبت می‌کند، این ۱۵ دقیقه را می‌تواند ۵ یا ۷ یا ۸ دقیقه را به یک نماینده دیگری هم بدهد.

بنابراین ممکن است شما که از بیرون نگاه می‌کنید، مثلاً ۴ مخالف و ۴ موافق صحبت کنند. مجموع ۶۰ دقیقه است، حالا یا ۴ نفر صحبت می‌کنند، ۲ موافق و ۲ مخالف و یا نه، ۴ موافق و ۴ مخالف صحبت می‌کنند.

دو تا ۱۵ دقیقه مخالفین، دو تا ۱۵ دقیقه موافقین که به تعداد ممکن است متغیر باشد؟

تا اینجا یک یک وزیر ۶۰ دقیقه بود، ۱۰ دقیقه می‌شود ۷۰ دقیقه. ۳۰ دقیقه هم فرصت دراختیار وزیر است که آن چرا که گفته شد را پاسخ بدهد.

این آقای وزیر که ۳۰ دقیقه دراختیارش است می‌تواند همان لحظه می‌تواند ۱۰ دقیقه را بدهد آقای رئیس جمهور که از او دفاع کند یا بدهد یک نماینده دیگری از او دفاع کند، باز هم ممکن است نمایندگان اینجا صحبت داشته باشند.

پس یک نظم خاصی وجود دارد. پس برای هر وزیری ۱۰۰ دقیقه در مجلس وقت می‌گذارند. ۱۰ دقیقه کمیسیون، ۳۰ دقیقه مخالفین، ۳۰ دقیقه موافقین و ۳۰ دقیقه هم وزیر پاسخ خواهد داد که می‌شود ۱۰۰ دقیقه. به ترتیب ادامه پیدا می‌کند، ما ۱۰۰ دقیقه ضربدر ۱۹ نفر، می‌شود هزار و ۹۰۰ دقیقه. ۱۵۰ دقیقه هم آقای رییس جمهور وقت دارند، می‌شود ۲ هزار و ۵۰ دقیقه. ۱۵۰ دقیقه وسط آن پرت دارد، مثلاً شما ۱۵ دقیقه اش را صحبت کردند تا بگوییم نفر بعدی بیاید ممکن است یک دقیقه و دو دقیقه طول بکشد یا تذکر آیین نامه‌ای می‌دهد، یا اخطار قانون اساسی می‌دهد می‌شود چیزی حدود ۲ هزار و ۲۰۰، ۳۶ ساعت تقریباً ما فرصت می‌خواهیم بررسی کنیم و رئیس جمهور هم صحبت کند و تذکرات هم داده شود، حدود ۳۶ ساعت، یا ممکن است یک ساعت بیشتر یا کمتر شود.

جمع بندی پایانی می‌رسد تقریباً به روز چهارشنبه؟

ما به پیشنهاد رئیس مجلس و نظر مجلس، دو نوبته کار خواهیم کرد. ساعت ۸ صبح شروع می‌کنیم تا ۱۲ ظهر می‌شود ۴ ساعت، ۲ بعدازظهر هم شروع می‌کنیم تا ۶ بعدازظهر، ممکن است با نظر نمایندگان تا ۷ هم طول بکشد، بشود ۸ یا ۹ ساعت اگر ما در یک روز انجام بدهیم، ۴ روز کاری را ما خواهیم داشت، یعنی شنبه، یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه.

اگر نوبت سوم بمانند و رأی گیری کنند، این امکان دارد اگر نه نمایندگان خسته باشند، روز چهارشنبه صبح ما می‌توانیم...

تقریباً روال همین دو نوبته است؟

بله دراختیار مجلس است. ممکن است فرض می‌گیریم ۱۹ نماینده است، ممکن است مثلاً چند وزیر پیدا شوند، مخالفین صحبت نکنند، موافقین هم صحبت نکنند، عبور کنیم، این هم ممکن است اتفاق بیفتد، اگر افتاد زمان کاهش پیدا می‌کند.

بنابراین این طور که پیش می‌رود، ما احتمالاً روز چهارشنبه صبح یا نوبت سوم سه شنبه که بستگی به مجلس دارد، می‌توانیم رأی گیری برای کل نماینده وزراء یک جا، انجام می‌پذیرد، هر صندوقی جداگانه برای یک وزیری تعریف می‌شود.

اگر هر کدام از وزراء رأی اعتماد را نگیرند، رئیس جمهور مراحلی را که طی خواهند کرد، به چه صورتی خواهد بود؟ چیزی که اشاره کردید، روز چهارشنبه جمع بندی نهایی را مجلس اعلام می‌کند، تعداد وزرایی که رأی آوردند و آنهایی که نتوانستند رأی اعتماد را کسب کنند؟

اگر رأی نیاوردند رییس جمهور فرصت دارد سرپرست داشته باشد و می‌تواند همان فردای آن روز معرفی کند. یعنی در اختیار رییس جمهور است که بتواند آن کار را انجام بدهد.

بنابراین ما سه شنبه عصر یا چهارشنبه صبح رأی گیری خواهیم کرد و امیدواریم دولت پرقدرت و پرتوان بتواند کار خودش را شروع کند، کار سختی است، هم همراهی دولت را می‌خواهد و هم همراهی مجلس را می‌خواهد.

بین دولت و مجلس نگاهی تعاملی وجود دارد

الان به همراهی مجلس اشاره می‌کنید، رویکرد تمام نمایندگان و کسانی که در خانه ملت در مجلس دوازدهم هستند، این دوره تعامل هم با قوه قضائیه و هم قوه مجریه است. این رویکرد تعاملی چقدر در بررسی کار صلاحیت‌ها جمع بندی نهایی و کار راحت‌تر دولت در امورات اجرایی تأثیرگذار خواهد بود؟

من دوره‌های گوناگون مجلس بوده‌ام. این دوره را فکر می‌کنم مثل خیلی از دوره‌ها، اما بهتر، یک نگاه تعاملی بین دولت و مجلس وجود دارد.

از چه نظر بهتر است؟

از این نظر که بالاخره هم رییس جمهور سعی کرد در معرفی کابینه‌اش نهایت دقت را کند، معنایش این نیست که دقت رییس جمهور از معرفی وزرای خودش نظر مجلس صد در صد منطبق باشد و معنای همراهی و همگامی هم این نیست که هر آنچه رییس جمهور می‌گوید، مجلس قبول کند، یا هر آنچه مجلس می‌گوید، رئیس جمهور قبول کند.

مطابقت یعنی اینکه باانصاف نگاه می‌کنند، تعامل یعنی اینکه سعی می‌کنند تا جایی که می‌توانند دولت را کمک کنند و اگر احیاناً جایی ایراد و اشکالی دارد، نظرشان را اهمال کنند و در مجموع به سمتی حرکت کنند که دولت بتواند پرقدرت کارش را ادامه بدهد و لوایحی را که به مجلس می‌آورد یا همکاری‌هایی که باید بین مجلس و دولت انجام بپذیرد، مجلس دولتی را که برای آن ریل گذاری کرده است، کمک کند که آن اهداف بلند را بتواند پیگیری کند.

مقام معظم رهبری بارها فرمودند، پیشانی کار و آن ویترین کار، دولت است. این دولت است که همه بارها را می‌خواهد تحمل کند. البته این بار که خدمت ایشان رسیدیم فرمودند، مجلس هم مطالبه گر نیست، مجلس هم پاسخگو است، هم باید به رهبری پاسخ بدهد و هم به مردم باید پاسخ بدهد.

من سؤال‌های آزمون را به شما می‌دهم این شاخص‌ها وجود دارد، باید دولت را کمک کنید، اولاً در ثانی هم این شاخص‌هایی که وجود دارد شما باید به مردم و رهبری پاسخگو باشید.

در صحبت‌هایتان اشاره کردید وزرای پیشنهادی علاوه بر اینکه در کمیسیون تخصصی خودشان حاضر شدند، در کمیسیون‌های دیگر هم رفتند، این سابقه داشت یا برای نخستین بار است؟

بله سابقه داشت و ما یک نظمی به آن دادیم. آیین نامه داخلی می‌گوید که ظرف ۷ روز، ظرف ۷ روز وزراء در کمیسیون‌ها حاضر شوند. هیئت رئیسه آمد و این تنظیم کرد، مثلاً به یک وزیر برنامه داد، گفت آقای وزیر شما وزیر پیشنهادی، شما مثلاً ساعت ۸ صبح روز دوشنبه باید بروید کمیسیون آموزش تا ۹ و نیم، ۹ و نیم تا ۱۱ فلان کمیسیون و از ۱۱ تا ۱۱ و نیم بروید آن کمیسیون، یک برنامه برای او تنظیم کرد که وقت او پرت نشود و کاملاً دراختیار کمیسیون‌ها باشد.

جدا از این صرفه جویی وقت و نظم زمانی که اشاره می‌کنید، چقدر در بررسی صلاحیت، در رأی اعتمادی که قرار است داده شود به وزیر پیشنهادی تأثیرگذار است؟

نهایت نظم را ما داشتیم. رئیس مجلس هم یک نکته فرمودند، اینکه ما چند دوره قبل خیلی این حالت را نداشته‌ایم، کاندیدهای وزارت بود وارد مجلس می‌شد مثلاً ۳۰ نفر با خودش آورده است، یکی ۲۰ نفر آورده است، هر کسی حرفی دارد می‌زند، هر کسی از یک گوشه وارد مجلس شده است.

این دفعه اعلام رسمی شد که هر وزیری با معرفی خودش فقط سه نفر می‌تواند وارد مجلس کند و باید امضاء کند که این سه نفر من معرفی می‌کنم. این اولاً مجلس خیلی مرتب و بانظم کارش دنبال می‌شود.

بعداً توضیح بدهید که علت این سه نفر محدودیت‌های حضور همراهان وزرای پیشنهادی چه است؟ چون آقای قالیباف بعنوان ریاست مجلس هم خیلی روی این موضوع تأکید داشتند؟

کسانی که خودش اعتقاد دارد و همراه اش است. اکثراً معاول پارلمانی وزیر قبل یکی بود، یا مدیرکل پارلمانی یکی بود، یک نفر هم خودش همراه آورده بود، سه نفر که بتوانند کارهای او را در کمیسیون‌ها دنبال کنند.

نکته بعدی این بود که هر کمیسیونی، کمیسیون‌های ما درست است که رسماً گفته بودیم که ۸ صبح شروع کنیم و ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه هم تمام کنیم ولی واقعاً این‌طوری نبود، ما گاهی وقت‌ها از ۶ صبح جلسات دیگری داشتیم، بعد کمیسیون‌ها شروع می‌شد تا ۲۰ و ۳۰ و تا ۱۲ شب هم ادامه پیدا می‌کرد.

واقعاً کار فشار سنگینی هم روی نمایندگان عزیز بود و هم روی وزرایی که پیشنهاد شده بودند، کار بسیار سنگینی بود انجام شد و واقعاً امروز هم می‌گویم پنجشنبه است رسماً ما برنامه نداده بودیم، الان واقعاً کمیسیون‌ها بعضی‌ها جلسه داشتند و کار می‌کردند.

نکته مثبتی هم وجود داشت، اینکه خیلی قبل‌ها بعضی از جلسات بیرون از مجلس تشکیل می‌شد، یک نفر یک جایی تک جلسه تشکیل می‌داد، یک وزیر می‌رفت، بعضی از نماینده‌ها می‌رفتند، الان تقریباً همه جلسات در داخل مجلس تشکیل شد. حرف و حدیث نداشت، حاشیه نداشت که کسی حرف خاصی بزند، کسی برنامه خاصی را اعلام کند.

اینکه می‌گویید تقریباً یعنی بود؟

من خبر ندارم، من نشینده ام.

تا جایی که رصد شد و تدبیر شده بود، از این موضوع جلوگیری شد؟

بله واقعاً بی حرف و بی حاشیه بود. یکی از نکات مهمی هم که در این دوره من کاملاً می‌خواهم هم از مزایای مجلس بگویم و هم کسانی که معرفی شدند، ما بحث‌های خارج از عرف هم نداشتیم. ممکن بود بحث‌ها در واقع چالشی باشد در خیلی جاها ولی بحثی که بخواهد خارج از عرف محاوره و گفتگو و احترام متقابل باشد نداشتیم.

هم از جناب آقای پزشکیان در گفتگوهای زمان قبل از ریاست جمهوری‌شان و هم زمانی که رئیس جمهور شدند چه در گفتگوهای اخیر و مصاحبه‌های اخیرشان دائم تاکید می‌شود بر اجرای برنامه هفتم پیشرفت، ما الان در مجلس شورای اسلامی نمایندگان که حالا اولین آزمون را در بررسی صلاحیت‌ها در مجلس دوازدهم دارند سپری می‌کنند و یک فرصت است برای تک تک نمایندگانی که خیلی از آنها نماینده اولی هستند.

یکی از نکات مثبت آقای پزشکیان همین بود که در مناظره هم که داشت همش تاکید بر قوانین بالادستی می‌کرد، چون غیر از این معنا ندارد یعنی کسی نمی‌آید رئیس جمهور مملکت شود بعد بگوید من خودم برنامه دارم یا یک رئیس جمهور داشتیم زمانی گفت من اصلاً برنامه نمی‌خواهم من خودم برنامه‌ام نه مجلس قانونگذار است کشور سیاست‌های کلی دارد قوانین را مصوب کرده یکی از مهم‌ترین و شاید مهم‌ترین قانونی که ما مصوب کردیم و حدود ۱۴ ماه در مجلس بحث شد بحث برنامه هفتم است.

برنامه هفتم در واقع برنامه همه وزرا است برعکس آنچه که گفته می‌شود برنامه این وزیر چیست، برنامه اگر منظور این است که ایشان می‌خواهد چه چیزی را می‌فهمد که بعداً اجرا کند این بلد است آقای وزیر باید تشریف بیاورد آنچه را که قانون شده قانون را اجرا کند و آن برنامه است.

پس بنابراین در کمیسیون‌ها نمی‌گفتند برنامه‌ات چیست روش کار و برنامه اجرای هفتم از چیست یعنی چه برنامه‌ای و چه روشی و چه شیوه‌هایی داری که بتوانی آنچه حالا مرکز پژوهش‌های ما یک کار بسیار ویژه انجام داده بود برای هر کمیسیونی و برای هر وزیری از برنامه هفتم در واقع متنی را فرستاده بود که آقای مثلاً وزیر آموزش و پرورش بر اساس برنامه هفتم وظایف شما اینهاست آقای وزیر نمی‌دونم راه و شهرسازی خانم وزیر راه و شهرسازی.

خانم صادق به عنوان وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی؟

۲۰ موضوع در آن وزارتخانه پیش بینی شده شما به ما بفرمایید که این ۲۰ موضوع که در برنامه هفتم آمده شما چطور می‌خواهید این را اجرا کنید چه مولفه‌هایی را می‌خواهید تا اینها را اجرا کنید اولویت‌هایت از این ۲۰ تا کدام است و نحوه تعاملت با مجلس برای اجرای قانون چیست شما چه کاری را می‌خواهید انجام بدهید نحوه تعاملت با دولت چطور خواهد بود.

چون می‌دانید یک وزیر یک برنامه از خودش باید انجام بدهد یک برنامه در تعامل با وزرای دیگر است یعنی عضو دولت محسوب می‌شود یعنی کسی که وزیر یک دولت شد باید مسئولیت کل دولت را هم به عهده بگیرد و بپذیرد، چون عضو دولت است پس بنابراین مطابقت‌های خوبی داشت.

پس این نیست که ما بگوییم آنچه که وزرا گفته‌اند به آنچه که برنامه هفتم گفته مطابقت نداشت، چون چیزی نمی‌خواستند بگویند که مطابقت داشته باشد این برنامه را باید توضیح می‌دادن.

مجلس بر روی برنامه هفتم به شدت حساسیت دارد، چون این برنامه گره‌های کور اقتصادی کشور و گره‌های کور فرهنگی و مسائل گوناگون را باید باز کنند به همین علت این برنامه امید مجلس است امید دولت است و رهبری تاکید بر برنامه کرده‌اند که برنامه هفتم باید حتماً اجرایی شود.

اول صحبت‌هایتان به آرای استمزاجی اشاره کردید این آرا چقدر در آن رای گیری در صحن علنی مجلس شورای اسلامی تاثیرگذار است و می‌تواند کمک کننده باشد؟

خیلی اثر دارد من خودم هم عضو کمیسیون آموزش تحقیقات هستم بالاخره، چون عضو هیئت رئیسه دیگر کمیسیون برنامه بودجه را نمی‌توانیم برویم من مثلاً همین، چون حالا یک خانم بیشتر نیست من بیشتر عرض می‌کنم ایشان تشریف آوردند.

کمیسیون آموزش تحقیقات صحبت‌هایشان را کردند. بحثشان را کردند حالا یک رای گیری استمزاجی هم کنید بالاخره ببینید حرف ایشان با نمایندگانی که نشسته‌اند چقدر با هم مطابقت دارد یک رای استمزاجی کردند گفتند رای استمزاجی مثلاً ۱۷ نفر ۱۶ نفر رای دادند این وقتی بازتاب پیدا می‌کند اثر می‌گذارد دیگر می‌گویند در فلان کمیسیون به این وزیر پیشنهادی یا به آن وزیر پیشنهادی این مقدار رای داده شده یا مثلاً برخی کمیسیون‌های دیگر مثلاً کمیسیون برنامه و بودجه استمزاجی کرده بود برای همه نمایندگان و یک لیست داده بود و ما رأی‌گیری کردیم ۱۷ نفر حضور داشتند از آن ۱۷ نفر این تعداد این‌جوری رای آوردند.

کمیسیون دیگر هم همین کارها را البته نه همه کامل ولی بعضی‌ها انجام دادند اصلاً ببینید وقتی که ما در مجلس مثلاً وزیر آموزش و پرورش اول مطرح می‌شود یا وزیر علوم مطرح می‌شود یا وزیر مثلاً خارجه مطرح می‌شود مثلاً وقتی وزیر خارجه مطرح می‌شود گزارش کمیسیون امنیت ملی می‌آید اگر کمیسیون امنیت ملی گفته باشد که ما به برنامه‌های این یعنی مطابقت رفتار او با برنامه اگر به او رای داده در مجلس خیلی اثر دارد.

چون طرح‌ها و لوایح وقتی می‌آیند مجلس اگر آن طرح یا لایحه را کمیسیون تخصصی بهش رای داده باشد مبنا بر این است که او رای می‌آورد مگر اینکه عکسش اتفاق بیفتد با هزار دلیل پس گزارش کمیسیون وقتی مثبت است.

یعنی میل مجلس و میل کارشناسی مجلس به این است که او رای بیاورد پس اثر بسیار بالایی دارد نظر کمیسیون‌های تخصصی و حتماً می‌تواند در رای یک وزیر نقش کلیدی و اساسی داشته باشد.

الان اشاره کردید به اینکه عضو کمیسیون آموزش هستید آقای حاجی بابایی نایب رئیس مجلس شورای اسلامی هم هستید سابقه وزارت در وزارت آموزش و پرورش و وزیر بودن در آموزش و پرورش هم دارید در دو وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش و وزیر علوم برآیند و ارزیابی‌هایتان به چه صورتی پیش می‌رود؟

حاجی بابایی: البته حالا خیلی این عرف نیست من چنین چیزی بخواهم اینجا عرض کنم.

نه به عنوان یک فرد از جانب کمیسیون تخصصی‌تان نه نظر فردی و شخصی؟

تقریباً حضور شما عرض شود که من در کمیسیون آموزش و تحقیقات هر دو عزیزمان آمدند و برنامه‌هایشان را ارائه کردند و نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات هم به هر دو رای داده پس نظر کمیسیون آموزش تحقیقات در مورد کاندیدای وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و تحقیقات مثبت است.

من هم عضو یک کمیسیون هستم دیگر نمی‌توانم بر خلاف کمیسیون نظر بدهم بالاخره کمیسیون جمع‌بندی کرده و هر جمع‌بندی که کمیسیون تخصصی ما انجام داده در مجموع آن در واقع قابل قبول است برای همه کسانی که اعضای کمیسیون هستند.

ممکن است که آن چیزی که جمع‌بندی می‌شود در صحن علنی نتیجه و بازتاب و بازخورد دیگری بگیرد؟

احتمال دارد گاهی وقت‌ها ممکن است این هم ممکن است اتفاق بیفتد یک کسی در کمیسیون رای مثبت آورده باشد موافق باشد در صحن مجلس موفق نشود رای را کسب کند چنین چیزی هم امکان‌پذیر است، اما کم اتفاق می‌افتد.

ما حدود یک دقیقه زمان داریم موضوعات مختلفی را مطرح کردیم ساعت ۸ صبح هم که آغاز کار رسمی مجلس شورای اسلامی در بررسی صلاحیت‌ها است با صحبت‌های رئیس جمهور و البته رئیس مجلس نکاتی که فکر می‌کنید جا مانده؟

هم رئیس جمهور و هم مجلس که برای اولین بار است که دارد اتفاق می‌افتد هر دو با هم شروع کرده‌اند برنامه هم جلوی چشمشان است و می‌بینند تصمیمات مهمی باید بگیرند وضع معیشت مردم خوب نیست مجلس پاسخگو باید باشد و هم دولت باید پاسخگو باشد اطلاعات کافی هم همه دارند.

یعنی کارشناسان مان که در بدنه دولت هستند یا کسانی که الان آمده‌اند و به عنوان وزیر معرفی شده‌اند پیشنهادی هستند آدم‌های متخصص و وارد در کار هستند اینها پس تصمیم باید بگیرند حال مردم بهتر شود وضعیت معیشت مردم بهتر شود و یک نماد وفاق ملی را که آقای رئیس جمهور هم فرمودند که باید ازایشان تشکر کنیم بین مجلس و دولت برای خدمت به این مردم است که ۳۱ میلیون نفر صادقانه رای دادند را پاسخگو باشیم.

مهر