شکست یک پروژه ضدایرانی در «گرند پله» پاریس

یک افسر موساد درباره عملیات علیه ورزش ایران می‌گوید: اگر یک ایرانی در یک سالن ورزشی علیه تیم کشور خودش اقدامی انجام دهد، برای سرویس‌های اطلاعاتی یک علامت خاص فرستاده است!

به گزارش مشرق، پیروزی نماینده ایران در برابر حریف بلغارستانی در مسابقات تکواندوی المپیک در پاریس و راهیابی ناهید کیانی به فینال این مسابقات علاوه بر شکستن تمامی رکورد‌های قبلی یک روایت ویژه نیز در خود داشت. 

ناهید کیانی ورزشکار ایرانی در حالی توانست کیمیا علیزاده نماینده بلغارستان را در مسابقات از روی صحنه حذف کند که شبکه ضدانقلاب با هدایت منافقین در سالن مسابقات از پیش برنامه‌ریزی کرده بودند که باخت نماینده ایران را به سوژه‌ای سیاسی بدل کنند و از آن یک پروژه جدید بسازند، اما طی کمتر از چند دقیقه آب پاکی روی دست آن‌ها ریخته شد، حتی پیش از برگزاری این مسابقه تکواندو بسیاری از ناظران به خوبی می‌دانستند این رقابت با بسیاری از آوردگاه‌های دیگر در پاریس فرق داشته و روی آن یک حساب ویژه بازشده است. کیمیا علیزاده که در المپیک ریو توانسته بود برای اولین بار در بخش بانوان مدال بیاورد، این بار زیر پرچم بیگانه رفته و رودرروی رقیب سنتی خود قرار گرفته بود. 

گروهک‌های ضدایرانی نیز از مدتی قبل با توجه به اعلام قرعه‌کشی‌های صورت‌گرفته در تقلای آن بودند که سالن مسابقات را پر کنند. با توجه به اینکه کشور فرانسه مقر سیاسی و تبلیغاتی منافقین محسوب می‌شود، لیدری تحرکات ضدایرانی نیز به فردی با نام «اسکندر مسلم فیلابی» سپرده‌شده بود، این شخص از سرشبکه‌های اصلی نفاق در خارج از کشور بوده و در سال‌های اخیر با کمک رسانه‌های فارسی‌زبان به پرچمدار «تحریم ورزش ایران» نیز تبدیل شده است. 

 پرچم‌هایی که برای حمله به ایران آویزان شده‌اند!

منافقین با کمک شبکه هواداری ضدانقلاب با خرید بلیت و پرکردن برخی جایگاه‌های از‌پیش‌تعیین‌شده تلاش کرده بود کار را بر ناهید کیانی سخت کند و پیش‌بینی کرده بود پس از پایان این مسابقه و شکست احتمالی بازیکن ایرانی سالن را به محل میتینگ سیاسی ضدانقلاب بدل کند، اما رشادت این بانوی ایرانی همه برنامه‌ریزی‌های قبلی را به هم زد و پروژه جنگ روانی ضدانقلاب روی سکو‌ها و نیز خط‌دهی رسانه‌ای آن از سوی شبکه تروریستی اینترنشنال در بیرون از سالن مسابقات به یک شکست قطعی برای عناصر ضدایرانی بدل شد، به عبارتی ساده آن‌هایی که آمده بودند بالا‌رفتن پرچم بلغار‌ها و پایین افتادن پرچم ایران را ببینند، دست از پا درازتر سالن گرندپله پاریس را ترک کردند. 

اما باخت نماینده بلغارستان به ایرانی‌ها در المپیک علاوه بر بالابردن پرچم ایران و یادآوری اقدامات ضدایرانی منافقین یک روایت دیگر نیز در خود داشت؛ در حالی که تا همین چند ماه قبل شبکه اطلاع‌رسانی ضدانقلاب با هماهنگی دو سرویس موساد و سازمان سیا در تلاش بود ورزش کشورمان را تحریم و ایران را در مجامع جهانی بایکوت کند، اما درخشش ورزشکاران ایرانی به‌ویژه بانوان در این مسابقات کل این پروژه چندمیلیارد دلاری ضدایرانی را دود کرد و به هوا فرستاد. 

تلاش برای کنار زدن ایران از رقابت‌های بین‌المللی ورزشی با هدف ایجاد انزوای سیاسی سابقه‌ای طولانی‌تر از برگزاری مسابقات پاریس دارد، پیش از آغاز بازی‌های تابستانی المپیک در توکیو نیز گروهی از چهره‌های سیاسی داخلی و برخی ضدانقلاب در خارج از کشور با اجرای کمپین‌های متعدد ضدایرانی تلاش کردند نام ورزشکاران ایرانی را از آن مسابقات خط بزنند، این عملیات بزرگ از مسابقات جهانی شطرنج زنان در تهران آغاز شده و تا پاریس امتداد یافته بود. 

اما بایکوت ورزش ایران چه اهدافی دارد و چه کسانی سناریوی آن را اجرا می‌کنند؟

طراحان اصلی پروژه تحریم ورزش تمایل دارند با افزایش فشار سیاسی برای تحریم ورزش ایران علاوه بر ایجاد فضای خلأ بین‌المللی و انزوای سیاسی، سطح نارضایتی‌های داخلی را بالا ببرند و موج اعتراضی از قشر‌های خاکستری را به خیابان‌ها بکشند. 

وب‌سایت ایندیپندنت فارسی- بازوی رسانه‌ای یک سرویس اطلاعاتی- در شرح عملیات انزوای ایران می‌نویسد: ایران باید تبدیل به یک جزیره منزوی‌شده از جهان شود، باید مزیت‌های استراتژیک ایران از بین برود و این کشور دچار سقوط و رکود اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شود. عملیات انزوای ایران، توان ماجراجویی منطقه‌ای از جانب تهران را کم خواهد کرد. 

نکته جالب‌توجه آنکه عملیات انزوای ایران در بخش ورزشی با نام تبلیغاتی کارزار «اتحاد برای نوید» برای اولین بار شروع به کارکرد. نوید افکاری بعد از ارتکاب یک فقره قتل در استان فارس از سوی مراجع انتظامی دستگیر و بعد از طی مراحل قضایی و قانونی با درخواست اولیای دم قصاص شد. 

در این کارزار اطلاعاتی چند خبرنگار ورزشی از داخل کشور، تعدادی کلاهبردار با جعل عنوان ورزشی و چند عضو گروهک غیرقانونی کانون مدافعان حقوق بشر حضور داشته‌اند. افرادی، چون سردار پاشایی، مصی علینژاد، مجید وارث، احسان (معروف به سام) رجبی، شیرین عبادی، دریا صفایی و نازنین بنیادی چهره‌های معروف این کارزار در سال‌های اخیر بوده‌اند. 

این کمپین به ظاهر ورزشی علاوه بر ارتباط‌گیری با اعضای دولت و کنگره امریکا از تمامی توان گروهک‌های ضدانقلاب نیز بهره برده است تا بتواند پای ورزشکاران ایرانی را از رسیدن به سالن‌های مسابقات جهانی قطع کند. این عناصر ضدایرانی در ورزشگاه‌های خارجی در نقش گردان‌های عملیاتی ظاهر می‌شوند. 

خبرگزاری رویترز با انتشار تصاویر این گردان‌ها، آن‌ها را صدای اغتشاشات ایران خوانده است. شبکه دانمارکی تی‌وی۲ در مسابقات جام‌جهانی فوتبال در دوحه نیز به صورت مستقیم تصاویر این گردان‌های ضدایرانی را پوشش داده است تا جایی که وراسموس تانتولت خبرنگار بخش سیاسی آن به جای مجری ورزشی راهی دوحه شده بود تا تصاویر اختصاصی از گردان‌های خاص با تی‌شرت‌های یکدست و مشکی تهیه کند. 

این گردان‌ها اغلب از سوی سرپل‌های منافقین در ورزشگاه و سالن‌های ورزشی سازماندهی می‌شوند و به سود تیم‌های رقیب هیاهو می‌کنند. یک راوی نزدیک درباره مدل رفتاری این گردان‌ها می‌گوید: آن‌ها با حملات تیم مقابل از جا بلند می‌شدند تا به نوعی تضاد هویتی خود را به حاضران در استادیوم نشان دهند. ترویج پدیده تضاد هویتی باعث می‌شود به مرور یک جامعه ریشه‌های هویتی و شناختی خود را ازدست دهد و متمایل به عناصر تبلیغی بیگانه شود!

رافائل اوفک، کارشناس مسائل تسلیحات نظامی هسته‌ای رژیم‌صهیونیستی درباره اقدامات ضدایرانی در ورزشگاه‌ها و نیز راه‌اندازی کمپین تحریم ورزش ایران نوشته است: اگر یک ایرانی در یک سالن ورزشی علیه تیم خودش اقدامی انجام دهد، برای سرویس‌های اطلاعاتی یک علامت خاص فرستاده است، گویی برخی در تهران برای حمله نظامی به ایران زیر پای امریکا و رژیم موقت صهیونیستی فرش قرمز انداخته‌اند! بر اساس دکترین «مسئولیت حمایت» (R ۲ P) در صورت وقوع نسل‌کشی، حمله به کشور ناقض حقوق بنیادین بشر، به استناد دخالت بشردوستانه و از مجرای فصل هفتم در شورای امنیت یا قطعنامه «اتحاد برای صلح» مشروعیت حقوقی دارد و در غیرمجرای مذکور، مداخله کشور‌ها نیز از مشروعیت سیاسی برخوردار است. 

 کیمیا علیزاده قربانی یا بازیگر یک سناریوی ضدایرانی؟

نکته بسیار مهم آنکه این کارزار ضدایرانی بار‌ها تلاش کرده‌اند با برخی ورزشکاران و چهره‌های اجتماعی در داخل کشور ارتباط برقرار کنند. هدف آن بود که این دسته از فعالان مدنی یا ورزشی دستورالعمل‌های کمپین تحریم ورزش را در برابر دوربین‌های رسانه‌ها به نمایش درآورند. سرنوشت عجیب کیمیا علیزاده با پرچم بلغارستان در المپیک پاریس از جمله همین موارد است. خانم علیزاده با وجود گرفتن امکاناتی فراتر از سایر ورزشکاران ایرانی در زمان فعالیتش در ایران، با پروژه اطلاعاتی سازمان سیا در کشور آلمان همراه و از کشور خارج می‌شود. 

دست تقدیر آن است که کار او این روز‌ها به جایی رسیده که علاوه بر داشتن افسردگی حاد، در میان محافل ضدانقلاب نیز جایی نداشته و به عبارتی از آنجا نیز رانده شده است. کیمیا علیزاده بخشی از پروژه تحریم همه‌جانبه ورزش ایران بود که شکست‌خورده است و پرونده او را نباید به داستان‌سرایی عجیب درباره یک دختر ساده که گول شوهرش را خورده تقلیل داد!

سناریوی کمپین انزوای ورزشی ایران با هدف جذب نیرو از داخل با رصد و اقدامات بموقع سازمان اطلاعات سپاه با شکست روبه‌رو شده و این کارزار نتوانسته است به اهداف خود برای یارگیری از داخل برسد. در ماه‌های اخیر این جریان سعی دارد روی برخی موج‌های مصنوعی سرمایه‌گذاری مجدد کند، قرار‌های پنهانی برخی عناصر ضدایرانی در مالزی و امارات گواه این ماجراست!

منبع: روزنامه جوان