انتقاد شدید یک مجری برجسته به برخی مجریان

مدیریت ارتباطات: به كارگیری نیروهای غیر متخصص و نبود سلسله مراتب منطقی در پیشرفت نیروها، نكته ای است كه این روزها متواتراً در اغلب نقد های وارده بر سازمان تحت مدیریت ضرغامی تكرار می شود. فارغ از نقد های كلی كه همه روزه از پایگاه های و سلایق مختلف بر جهت گیری های كلان صدا و سیما وارد می شود، به نظر می رسد دست اندركاران این سازمان عریض و طویل در عرصه اجزاء و عناصر نیز، تا كنون نتوانسته اند رضایت صاحب نظران را جلب نمایند. كاهش محسوس نیروهای متخصص در تلویزیون و عملكرد غیر حرفه ای برخی نیروهای كنونی آن -كه در بسیاری از موارد تا حد زیادی عاری از تخصص و دانش شده - گاه سبب پایان یافتن طاقت برخی نیروهای باسابقه خود صدا و سیما نیز می شود و برخی از آنان انتقادات تندی را از روال ساری و جاری در رسانه ملی به زبان می آورند. در همین زمینه علی اكبر عبدالرشیدی مجری و كارشناس باسابقه تلویزیونی كه این روزها حضور چندانی در جعبه جادویی ندارد، انتقادات شدیدی را متوجه برخی از مجریان و مصاحبه گران فعلی صداوسیما كرده است. وی با اشاره به اهمیت ایجاد چالش در موفقیت مصاحبه های تلویزیونی در دنیا، خاطر نشان كرده است كه ویژگی چالشگری چندان در میان مصاحبه گران تلویزیونی در ایران دیده نمی شود؛ عبدالرشیدی در این بخش گفته است: « ما در كشورمان مواردی را داشته ایم كه فردی با یك وزیر امور خارجه مصاحبه كرده كه اسمش را نمی دانسته و یا اسم مصاحبه شونده را اشتباه گفته و یا حتی مثلا اسم كسی را گفته كه 10 سال پیش مرده است!! خب چنین خبرنگاری كجا اطلاعات كافی برای به چالش كشاندن بحث را دارد؟» وی در ادامه این گفتگو كه با موضوع مجریگری برنامه های گفتگو محور تلویزیونی در مجله مدیریت ارتباطات انجام شده، با اشاره به اینكه برخی از خبرنگاران تلویزیونی در ایران برای این كار تربیت نشده اند، تاكید كرده است كه مصاحبه كننده در تمام دنیا كسی است كه عمری را در تحریریه گذرانده است، نویسنده، گزارشگر و خبرنگار در صحنه، مدیر خبر، برنامه ساز و پژوهشگر بوده است، حال به عنوان مهمترین و آخرین كارش آمده و در برنامه های گفتگو محور مصاحبه می كند. عبدالرشیدی با تاكید بر اینكه بسیاری از نقاط ضعف موجود در برنامه های گفتگو محور نشات گرفته از ناكارآمدی برخی از مجریان ماست، انتقادات خود را اینگونه ادامه داده است؛ « در رسانه های ما مجریان نه بر اساس دانش و ارزش های ذاتی خود كه بر مبنای ملاحظات دیگری پیشرفت می كنند. شناخت زبان و توانایی به كار بردن كلمات، مشخصه بارز یك مجری است كه متاسفانه برخی از همكاران ما از روی نوشته هم غلط می خوانند.» وی در ادامه گفتگوی تفصیلی خود ویژگی های یك مجری موفق تلویزیونی را اینگونه بازگو كرده است: « مجری تلویزیونی در همه جای دنیا كسی است كه ویژگی‌های خاص توانایی اجرای برنامه، میانداری بحث، ایجاد تضارب آرای میهمانان، چالش بر سر دریافت پاسخ و كسب اطلاعات اقناع كننده برای مخاطبان یك برنامه تلویزیونی را دارد. مجری تلویزیونی كسی است كه علاوه بر مشخصات فوق‌الذكر به شغل خود افتخار می‌كند. نیازی به افزودن لفظ كارشناس به انتهای شغلش ندارد. او به رسانه، ملاحظات فرهنگی، سنتی و عرفی جامعه خود پایبند است، عرصه تجارب تلویزیونی را طی كرده و در زمینه های گویندگی، نویسندگی، تهیه‌كنندگی، برنامه‌سازی، مدیریت رسانه نیز دستی دارد.» این مجری و خبرنگار باسابقه كه تجارب ارزنده ای در عرصه رسانه دارد دارد، در ادامه در پاسخ به سوالی در رابطه با محدودیت هایی كه مجریان با آن مواجه هستند، با تاكید بر اینكه منكر محدودیت ها نمی شود خاطرنشان كرده است كه این ناتوانی مصاحبه كننده است كه نمی تواند محدودیت را تبدیل به امكان بكند. وی ادامه داده است: گاهی اوقات مصاحبه كنندگان ما فرصت و امكان طرح سوال را دارند ولی بلد نیستند سوال بپرسند. عبدالرشیدی در ادامه با اشاره به مشكلات آموزشی موجود در زمینه رسانه، تاكید كرده است كه به دلیل اینكه دانشجویان ارتباطات در معرض آموزش اساتیدی قرار می گیرند كه سابقه كار رسانه ندارند، درك واقع بینانه ای از فعالیت رسانه ای ندارند و به محض ورود به دنیای رسانه، تصور می كنند آزادی بیان برای آنها نامحدود است، در حالی كه در هیچ جای دنیا اینگونه نیست.