رفت و برگشت چامسکی
در میانه اخبار انتخاباتی نامزدها به یکباره خبر مرگ یک اندیشمند آمریکایی فضای رسانههای مجازی را فتح میکند. «نوام چامسکی» درگذشت. این متن خبر کوتاه است که به یکباره با وسعتی عجیب دست به دست میود، فارغ از اینکه خیلی زود به نقل از همسر این اندیشمند و سیاستمدار خبر مرگ او تکذیب میشود.
اما چرا نوام چامسکی مورد توجه مخاطب ایرانی است و شاید بهتر باشد بگوییم چرا نوام چامسکی علاقمند به تحولات ایران است. ریشه این علاقمندی را باید در اظهارنظرهای بسیار این اندیشمند آمریکایی درباره ایران جستجو کرد که کم هم نیست. به عنوان مثال چامسکی در مصاحبهای که با پال جی (Paul Jay) در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۰۷ داشت، از سیاستهای هستهای ایران دفاع و عکسالعمل ایران را در برابر عدم پایبندی کشورهای غربی به تعهداتشان، طبیعی تلقی کرد. چامسکی در مصاحبهای که با روزنامه تهران تایمز مورخ ۱۵ آوریل ۲۰۰۹ داشت، به صراحت سیاستهای یک بام و دو هوای آمریکا در مورد حق ایران برای استفادهٔ صلحآمیز از انرژی اتمی را نقد کرد. او در این مصاحبه با استناد به یکی از مصاحبههای برژینسکی اینگونه نتیجهگیری کرد که مشکل اصلی آمریکا با ایران، برنامهٔ اتمی صلحآمیز تهران نیست، بلکه آن است که ایران دیگر در سلک مجموعهٔ کشورهای تابع سیاستهای آمریکا بهشمار نمیرود.