عواقب بازی ضد ایرانی اروپاییان | تهران از خطوط قرمز خود کوتاه نخواهد آمد

متعاقب صدور قطعنامه کاملا سیاسی و غیر حقوقی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی ایران، شاهد مخابره آدرسهای نادرست، مخدوش و دروغینی از سوی غرب در قبال روند مذاکرات هسته ای با کشورمان هستیم. یکی از تازه ترین این موارد، نامه ایست که تروییکای اروپایی خطای به شورای امنیت سازمان ملل متحد در خصوص چرایی صدور قطعنامه ضد ایرانی اخیردر آژانس نگاشته و در آن، روایتگری کاملا یکطرفه و مضحکانه ای را در توجیه رویکرد غیرسازنده و پرهزینه خود صورت داده اند. 

انگلیس  فرانسه و آلمان در نامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جزئیات نقض توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ توسط ایران را ( به قول خود) شرح داده اند. خبرگزاری رویترز روز جمعه ۷ ژوئن (۱۸ خرداد) نوشت دیپلمات‌ها هدف از این اقدام را تحت فشار قرار دادن تهران برای حل دیپلماتیک موضوع هسته‌ای برای پرهیز از اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل خوانده‌اند.بر اساس ادعای منابع غربی، در نامه سه کشور اروپایی به صراحت تهدیدی به «بازگشت» تحریم‌های سازمان ملل نشده است، اما آنها یادآوری کرده‌اند که قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۶ مهر ۱۴۰۴) منقضی می‌شود. این قطعنامه توافق هسته‌ای را تضمین کرده و امکان اعمال تحریم‌ها پس از تاریخ انقضای آن وجود دارد.به نوشته رویترز، ایران نیز به نوبه خود در نامه‌ای ضمن رد مواضع اروپا، به اقدام آمریکا در خروج از برجام اشاره کرده است. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در سال ۲۰۱۸ توافق هسته‌ای با ایران را کنار گذاشت و تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده را مجدداً علیه این کشور اعمال کرد.تلاش تروئیکا، یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان برای افزایش فشار در این هفته در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز قابل مشاهده بود، زیرا آنها به‌رغم ملاحظات دیگر اعضای شورای حکام ، قطعنامه‌ای را در انتقاد از فعالیت هسته‌ای ایران به تصویب رساندند.نامه تروئیکا که تاریخ آن ۳ ژوئن است، به گزارش ماه گذشته دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل اشاره کرده که پیشرفت‌های هسته‌ای ایران از جمله افزایش ذخایر اورانیوم و بالا بردن سطح غنی‌سازی را نقض توافق سال ۲۰۱۵ توصیف کرده است.

تروییکای اروپایی پس از خروج دولت سابق آمریکا از برجام و متعاقبا در دوران ریاست جمهوری بایدن، کمترین اقدامی در راستای انجام تعهدات خود مبنی بر رفع تحریمهای ضد ایرانی صورت نداده و به هیچ یک از مفاد بیانیه موسوم به بروکسل( که در سال 2018 با هدف حفظ ایران در توافق هسته ای صادر شد ) پایبند نبودند. بدیهی است که کاهش تعهدات ایران وفق سند توافق هسته ای و مفاد 26 و 36 آن تحقق یافته و به لحاظ حقوقی، طرف اروپایی نمی تواند در توافقی که خود و آمریکا آن را هم به لحاظ ماهوی و هم اجرایی نقض کرده اند، مطالبه گر پایبندی یکطرفه کشورمان به این سند باشند. نکته مهم تر اینکه تروییکای اروپایی در این خصوص ، حکم قاضی یا واسطه گر ( میان ایران و آمریکا) را نداشته و شریک جرم مطلق واشنگتن در این روند محسوب می شود. برخی منابع آگاه می گویند، یکی از نارضایتی های تروییکای اروپایی، معطوف به تاکید ایران بر احیای برجام به صورت تضمین محور ( و نه تعهد محور) است. به عبارت بهتر، ایران تاکید دارد که رفع تحریمهای ضد ایرانی باید به صورت عملیاتی ، با قابلیت راستی آزمایی و تضمین صورت گرد. این در حالیست که تروییکای اروپایی تلاش می کند احیای برجام را بر پایه دو مولفه عدم رفع واقعی تحریمها و پایبندسازی ایران به تعهدات یکطرفه هسته ای مدیریت نماید. قطعا جموری اسلامی ایران نه تنها تسلیم این رویکرد اروپاییان و آمریکا نمی شود، بلکه هزینه های اقدام اخیر غرب را به بانیان صدورقطعنامه اخیر تحمیل خواهد کرد.