ابراهیم فیاض در گفتوگو با «فردا» مطرح کرد؛
مولفههای امنیت روانی جامعه
یک استاد دانشگاه گفت: بزرگترین نقش رسانه در ایجاد و تقویت «امنیت روانی جامعه» آن است که گذشته را بتواند به حال و آینده وصل کند.
گروه سیاست سایت فردا: حفاظت از امنیت روانی جامعه یکی از موارد احیای حقوق عامه است اما تعریف و حدود «امنیت روانی جامعه» چیست و چه طور می توان در عین ایفای رسالت رسانه ای، حریم آن را نیز حفظ کرد.
ابراهیم فیاض در گفتوگو با خبرنگار فردانیوز درباره مولفه های امنیت روانی جامعه گفت: امنیت روانی در جامعه وقتی برقرار می شود که «امور در آینده قابل پیش بینی» و «همشکلی در حال» وجود داشته باشد. اگر آینده قابل پیش بینی نباشد اضطراب ایجاد می شود مثلا فرد می گوید «درس می خوانم ولی می دانم به جایی نمی رسم» یا «کار می کنم اما بعید می دانم به جایی برسم».
وی افزود: منظور از «همشکلی در حال» این است که وقتی جامعه مطالبه، نیاز یا انتظاری دارد اما به آن درست جواب داده شود. اگر چنین معادله ای برقرار نباشد امنیت روانی در جامعه از بین می رود مثلا اگر دولت آمار غیرواقعی دهد یا طوری رفتار کند که مطابق انتظار جامعه نیست، اینجا نیز حدود و مرز امنیت روانی نقض می شود.
این استاد دانشگاه نوسازی های عامرانه با مدل غیربومی را نیز یکی دیگر از عوامل نقض امنیت روانی جامعه خواند و یادآور شد: البته این نوسازی ها ابتدا شیرین است اما به تدریج تلخی هایش آشکار می شود که از علائم آن بروز افسردگی و خودکشی است مثل آنچه در مشروطه و زمان رضاشاه شاهدش بودیم.
وی درباره مرز بین حفاظت از امنیت روانی جامعه با ایفای رسالت رسانه ای افزود: بزرگترین نقش رسانه در ایجاد و تقویت «امنیت روانی جامعه» آن است که گذشته را بتواند به حال و آینده وصل کند. امروز برخی رسانه ها به نام اصطلاحات کیفی همچون «توسعه» فقط همه کارها و اقدامات را می کوبند که این روش درستی نیست. وقتی مطالب آرامش بخش در کنار موضوعات انتقادی مطرح نشود و فقط مردم با یکسری تیترهای منفی و تلخ مواجه می شوند که نتیجه اش اشاعه افسردگی و اضطراب در جامعه خواهد بود.
این کارشناس مسائل اجتماعی اظهار کرد: البته مسئولان نیز در حفاظت از امنیت روانی جامعه وظیفه برعهده دارند چون فرمان اداره کشور دست آنهاست. شکل صحیح اطلاع رسانی امور خیلی مهم است. گاهی مسئولان وقتی با بحران مواجه می شوند به جای تدبیر موضوع، بحران را به جامعه منتقل می کنند یا برعکس به جای آمادگی دادن به جامعه از طریق اطلاع رسانی درست و به موقع، رویه سکوت پیش می گیرند که گاهی اوقات این خود مسئله باعث اضطراب جامعه می شود.