جواد آرین‌منش در گفت‌وگو با «فردا» تشریح کرد:
فرصت‌ها و تهدیدهای سیاسی-اقتصادی سال جدید
یک تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: فرصت‌هایی هم پیش‌روی دولت و مجلس وجود دارد که اگر از آنها استفاده کنند شرایط می‌تواند قدری مناسب و گشایش‌هایی ایجاد شود.
گروه سیاست سایت فردا: وضعیت سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی ایران در سال ۱۴۰۳ چگونه خواهد بود؟ این پرسشی است که در ابتدای سال جدید ذهن جامعه را به خود درگیر کرده است که برای پاسخ به آن باید مؤلفه‌های زیادی را در نظر بگیریم.
جواد آرین‌منش، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع به «فردا» گفت: «من سال ۱۴۰۳ را سالی پر حادثه و پر ماجرا می‌بینم. در عرصه داخلی مهم‌ترین رخداد، تشکیل مجلس دوازدهم است؛ مجلسی که در آن نیروهای رادیکال هم حضور خواهند داشت و باید ببینیم که این نیروها اجازه می‌دهند اولویت کار مجلس رفع مشکلات معیشتی مردم باشد یا خیر. به هر حال از سخنان این نیروهای رادیکال چنین برمی‌آید که دغدغه‌های مسائل دیگری است و چندان اولویت‌شان رفع بحران‌های اقتصادی نیست».
او ادامه داد: «سال پیش رو آخرین سال کامل دولت هم هست و هرچه به پایان این سال نزدیک شویم، فضا برای ریاست‌جمهوری انتخاباتی می‌شود و ممکن است دولت برای ایجاد رضایت عمومی تسهیلاتی را برای مردم فراهم کند که در این صورت شرایط قدری بهتر می‌شود اما ظاهر امر نشان می‌دهد اگر بخواهد هم نمی‌تواند زیرا مشکلات حوزه تورم به این راحتی‌ها حل نمی‌شود و از حالا می‌شود پیش‌بینی کرد که دولت با کسری بودجه مواجه شود».
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «در حوزه سیاست خارجی هم با رخدادهای مهمی از جمله انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا مواجهیم و اگر دونالد ترامپ رئیس‌جمهور شود تأثیراتی در اقتصاد ایران خواهد گذاشت و به نوعی مسیر رفع تحریم‌ها مسدود و فشارهای اقتصادی افزایش می‌یابد. شرایط منطقه‌ای هم مثبت نیست و جنگ غزه همچنان تأثیراتش را بر منطقه می‌گذارد. در این شرایط اگر منازعات سیاسی در داخل وجود داشته باشد، شرایط سخت‌تر هم می‌شود».
آرین‌منش در پایان گفت: «در کنار همه اینها البته فرصت‌هایی هم پیش‌روی دولت و مجلس وجود دارد که اگر از آنها استفاده کنند شرایط می‌تواند قدری مناسب و گشایش‌هایی ایجاد شود؛ از بارندگی‌های زیادی که در اواخر سال گذشته داشتیم که می‌شود برای بهبود اوضاع کشاورزی از آنها استفاده کرد تا بهره‌گیری اقتصادی از پیمان‌های شانگهای و بریکس تا از این رهگذر قدری فشارهای تحریم‌ها کاسته شود. اکنون دیگر نظام جهانی دو قطبی شرق و غرب نیست بلکه چند قطبی است و در همین شرایط هم می‌شود از ظرفیت‌های کشورهایی مانند چین، هند و کشورهای اروپایی به طور همزمان استفاده کرد. البته همه اینها زمانی محقق می‌شود که همه مسئولان نگاهی ملی داشته باشند و اولویت‌شان بهبود اوضاع کشور باشد».