اگر نمی خواهید رای بدهید؛ بخوانید / چرا حضور ما در انتخابات مجلس مهم است؟

کمتر از یک ماه دیگر با انتخاب ما، ترکیب مجلس دوازدهم مشخص خواهد شد. اگر چه هنوز نام کاندیداهای نهایی اعلام نشده است، اما زمزمه رقابت لیست های انتخاباتی به گوش می رسد و برخی در تکاپوی یافتن کاندیدای اصلح با شاخص ها و معیارها خودشان هستند، اما در مقابل شاید که نه قطعا برخی از هموطنان ما نیز تصمیم گرفته اند به دلایلی که برای خودشان محترم است، این دوره با صندوق های رای قهر کنند. البته باید تریبونی برای شنیدن صحبت های این گروه و پاسخ به آن ها مهیا باشد اما در مجموع برخی رای ندادن خود را اعتراضی می دانند به شرایط موجود اقتصادی و سیاسی کشور و برخی نیز می‌گویند مگر مجلس های قبلی چه گلی به سر ما زده اند که در آینده بخواهند بزنند؟

اما این یادداشت سعی دارد به این سوال پاسخ دهد که اتفاقا چرا حضور ما در انتخابات مجلس مهم است؟ پس اگر تصمیم دارید در انتخابات 11 اسفند شرکت نکنید، 10 دقیقه وقت بگذارید و این یادداشت را تا انتها بخوانید.

1. «مجلس برای ما کاری نکرده است». برخی افراد جملاتی از این دست را در پاسخ به چرایی عدم حضورشان در انتخابات را مطرح می کنند. این که امروز بخشی از مردم ما واقعا نمی دانند مجلس شورای اسلامی در ادوار گذشته چه اقدامات خوب یا بدی انجام داده شاید باید به حساب کم کاری مجلسی ها و رسانه ای ها بنویسیم. مجلسی که به گفته بنیان‌گذار انقلاب باید در راس امور باشد واقعا چه گرهی از مشکلات مردم باز کرده یا به عکس، با مصوبات نسنجیده خود چه گرهی به گره های زندگی آنان افزوده است؟ البته که بیان کارهای کرده و نکرده مجلس های مختلف از حوصله این یادداشت خارج است، اما ضروری است رسانه ها در فرصت باقی مانده تا انتخابات، به این مهم ورود کنند و با ذکر مثال هایی یادآور شوند که اگر فلان مجلس، بهمان مصوبه ای را تصویب نمی کرد یا پای فلان لایحه می ایستاد، اکنون وضعیت ما در امور مختلف اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و ... چگونه بود؟ این‌جاست که جایگاه خطیر مجلس در حکمرانی و قانون‌گذاری مشخص می شود و بالطبع حساسیت انتخابات آن نیز عیان خواهد شد.

2. متاسفانه برخی نمایندگان ادوار برای تصاحب کرسی مجلس، به خصوص در شهرستان ها، وعده هایی فراتر از وظایف خود می دهند و بعد از اتمام دوره نمایندگی، طبیعتا نمی توانند آن وعده ها را به سر منزل مقصود برسانند. از سوی دیگر، در سال های اخیر برخی حاشیه ها در خصوص چند نماینده، افکار عمومی را در گیر کرده و متاسفانه پاسخ درخور و متناسب با آن رفتار یا آن شائبه از سوی مجلس یا دیگر نهادهای متولی هم دریافت نشده است، لذا آن‌چه اکنون در ذهن مخاطب باقی مانده، «بدبینی یا کج فهمی به عملکرد مجلس» است، گویی سیخ و کباب به پای هم سوخته اند. این‌جاست که عاقبت رای ندادن بهتر نمایان می‌شود که چه بسا اگر مشارکت بالاتر و آگاهانه تر بود این افراد اصلا به مجلس راه پیدا نمی کردند و زمینه برای حضور افراد نخبه تر مهیا می شد.

3. تجربه نشان داده است که دشمن در جایی وقت و هزینه خود را صرف می کند که برایش دستاورد مهمی به همراه داشته باشد، در غیر این صورت موضوع برایش فاقد ارزش تلقی شده و به آن ورود جدی ندارد. نمونه بارز این ادعا را این روزها می توان در پشت پرده تعطیلی شبکه تلویزیونی «من و تو» جست و جو کرد، مادامی که دشمن به این یافته دست پیدا کرد که دیگر از طریق این رسانه نمی تواند اهداف خود را پیگیری کند و به اصطلاح این شبکه «کارکرد» خود را ازدست داده، رسانه 14 ساله و با مخاطب خود را تعطیل می کند تا در جای دیگری که می داند موثرتر است، سرمایه گذاری کند! حال از این مثال برسید به این‌جا که چرا عدم شرکت در انتخابات این قدر برای دشمن اهمیت دارد و دایم روی آن تبلیغ می کند؟ واقعیت این که دشمن با همه توانش پای کار آمده و از هیچ تلاشی برای مشارکت پایین فروگذار نیست، چراکه به خوبی می داند مشارکت همه جانبه مردم و شکل گیری یک گفت و گوی کلان اجتماعی، زمینه‌ساز اعتماد بی بدیلی بین ملت و حاکمیت است. البته که مشارکت مردم باید در همه عرصه های پیگیری شود و این طور نباشد که بعد از انتخابات فراموش شوند. مردم باید نقش خودشان را در تصمیم‌گیری های مختلف، نظارت ها و مطالبه گری ها، پر رنگ ببینند. به دیگر بیان مردم ابتدا باید مورد اعتماد باشند تا بتوانند اعتماد کنند و این مسئله جز با درایت مسئولان به دست نمی آید.

4. شک نکنید که همواره و به خصوص در شرایط امروز منطقه، همان طور که رهبر معظم انقلاب بارها تاکید داشته‌اند «برگزاری پرشور انتخابات و حضور همگانی مردم در پای صندوق‌های رأی، تضمین کننده امنیت کشور خواهد بود زیرا دشمنان از پشتوانه مردمی نظام بیش از امکانات تسلیحاتی آن هراس دارند.» لذا اگر «ایران» و ایران ماندنش را دوست داریم، اگر همچنان از برد تیم ملی ذوق می کنیم، اگر همچنان با شنیدن نام جعلی خلیج عربی به رگ غیرت مان بر می خورد، اگر از این که دشمن جرئت نمی کند به حریم هوایی و خاکی ما دست درازی کند، می بالیم؛ «وظیفه» داریم در انتخابات شرکت کنیم، این جمله نه شعار است و نه حرف؛ واقعیتی است برای حفظ «امنیت» کشورمان.  

البته ایجاد شور انتخاباتی، از ملزومات «مشارکت قوی» در انتخابات پیش رو است. متاسفانه طبق آن‌چه قانون می گوید، تنها یک هفته قبل از انتخابات اجازه تبلیغات به نامزدها داده شده و با تبلیغات زودهنگام نیز برخورد می شود، در حالی که آن چه تنور انتخابات را گرم می کند، فعالیت میدانی ستادها، برگزاری سخنرانی ها، مناظرات و رقابت های سالم انتخاباتی است. از سوی دیگر شورای نگهبان نیز در هفته پایانی بررسی اعتراض داوطلبان رد صلاحیت شده، می بایست به گونه ای عمل کند که از تمام افکار، سلایق و گرایش های سیاسی، کاندیداهایی برای رقابت حضور داشته باشند.  

سخن پایانی این که چه شرکت بکنیم چه نکنیم، انتخابات مجلس دوازدهم در یازدهمین روز آخرین ماه سال برگزار می شود و افرادی هم به مجلس راه پیدا می کنند و برای تمام جمعیت ایران قانون‌گذاری می‌کنند و از معیشت گرفته تا سرنوشت آنان اثرگذار خواهند بود. به طور قطع، مجلس قوی با رای پایین شکل نخواهد گرفت و آن کس که از این ناحیه آسیب خواهد دید، بدون شک همه مردم خواهند بود.

خراسان