«فردا» گزارش می‌دهد:
در مذمت وادادگی و افراطی‌گری، در ستایش میانه‌روی و انقلابی‌گری
افراط و تفریط دو روی یک سکه‌اند که در نهایت منافع مردم را تهدید می‌کنند.
گروه سیاست سایت فردا: میانه‌روی واژه‌ای است که در سال‌های اخیر بسیار مورد سوءاستفاده برخی طیف‌ها قرار گرفته است. به یاد داریم حسن روحانی در سال92 با همین شعار روی کار آمد و اصلا بعدها طیف نزدیک به او با نام «اعتدالی‌ها» خود را معرفی می‌کردند. پر واضح است که میانه‌روی اصلی مورد قبول در سیاست و عرف است و هرگونه افراط یا تفریط باعث آسیب‌رساندن به کشور می‌شود اما به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر برخی سعی کردند تساهل و تسامح خود را با عنوان میانه‌روی توجیه کنند.
در مقابل افراط‌گری‌ها در قالب انقلابی‌بودن هم همان‌قدر بر کشور آسیب رساند که وادادگی مدعیان میانه‌روی آسیب‌زننده بود که شاید با جمع اینها بشود نتیجه گرفت افراط و تفریط هر دو، دو روی یک سکه‌اند که در نهایت منافع مردم را تهدید می‌کنند.
حالا پرسش آن است که چه باید کرد؟ تجربه نشان داده است بهترین روش برای حکمرانی مطلوب میانه‌روی انقلابی است. به این معنی که از یک سو باید میانه‌روی در تصمیم‌سازی‌ها وجود داشته باشد و از سوی دیگر اصول انقلاب اسلامی در تصمیم‌ها مورد نظر جدی قرار داشته باشد زیرا کشور در مقطع کنونی به هر دوی اینها نیاز دارد؛ به این معنی که از یک سو نیاز است که کشور دچار تنش نشود و کارهای کشور بر اساس عقلانیت و تخصص پیش برود و از آن سو اصول کلی نظام فراموش نشود.
مشخصا در هشت سال دولت‌های یازدهم و دوازدهم مشاهده کردیم که اصلاح‌طلبان و طیف مدعی «اعتدال» به بهانه میانه‌روی هر باجی که غربی‌ها خواستند را دو دستی تقدیمشان کردند که از این بابت ضررهای بسیاری دامن‌گیر کشور شد که هنوز هم ادامه دارد. حالا فرض کنیم که مذاکره با همه کشورها در دستور کار مسئولان قرار می‌داشت اما با پیش‌زمینه که جمهوری اسلامی ایران از سر اقتدار ملی به مذاکره می‌پردازد. در این صورت مشخصا اگر بنا بود برجامی امضا می‌شد، با رعایت مصالح ملی به امضا می‌رسید نه آنکه سندی غیرضمانت‌‌آور برای غربی‌ها امضا شود که به راحتی آمریکا بتواند از آن خارج شود.
از آن سوی ماجرا هم افراطی‌ها که با شعار انقلابی‌گری همه را به جز خودشان غیرانقلابی می‌دانند در همین سال‌ها با اقداماتشان همواره سعی کرده‌اند چه در داخل و چه در خارج فضا را تنش‌آلود کنند.
حالا و در آستانه انتخابات مجلس شاید تمیز میانه‌روی از اهمال‌کاری و سستی و تمییز انقلابی‌گری از افراط‌گری می‌تواند بسیار راهگشا باشد زیرا در صورتی که مردم نیروهای میانه‌روی واقعی که پایبند به اصول انقلاب اسلامی باشند را انتخابات کنند، زمینه تشکیل مجلسی مقتدر، معتقد به مبانی انقلاب و در عین حال کارآمد و متخصص را ایجاد کرده‌اند. با این اوصاف تردیدی نیست که در مقطع کنونی کشور بیش از هر چیزی نیاز به دو اصل به صورت هم‌زمان دارد؛ میانه‌روی واقعی و انقلابی‌گری واقعی.