این برف، آب نمی‌شود!

برف نو نشسته روی زمین و شادمانی به همراه آورده است اما تداوم این شادمانی چالشی است که به نظر می‌رسد به مرحله هشدارآمیزی رسیده است. با آگاهی از اینکه سال پیش رو خشک‌ترین سال 8 سال اخیر بوده و تداوم خشکسالی‌ها به چهارمین سال متوالی خود رسیده و اهمیت استفاده از آب حاصل از بارش‌ها اهمیتی دوچندان یافته است. اینکه در بحرانی کنونی وضعیت آب چشممان به ذخیره سدهای کشور باشد و البته به مرحمت پروردگار شاید راه به جایی نبرد، چرا که نگهداری و مصرف این نعمت هم اهمیتی بالاتر یافته است. آن هم وقتی که بدانیم از همین ذخیره ناچیز این سالها هم چندان مراقبتی نمی‌شود، آنقدر که بخش قابل توجهی از آب شرب شهرها هدر می‌رود. میزان هدررفت آب‌ در شهرهای مختلف در گزارش‌های وزارت نیرو با عنوان «آب بدون درآمد» شناخته می‌شود. به این معنا که هر جا از این ترکیب در گزارش‌های موجود استفاده شود می‌دانیم مراد میزان هدررفت آب است. حالا و در گزارش تازه وزارت نیرو مشخص شده است که این میزان در سال‌ها اخیر بیشتر از گذشته شده است. اگرچه در یک بازه زمانی گسترده‌تر روند میزان هدررفت آب کاهشی بوده اما در سال‌ها منتهی به امروز این میزان شیبی تصادعدی به خود گرفته است. از گزارش آماری تازه وزارت نیرو می‌توان متوجه شد که میزان آب بدون درآمد در مناطق شهری کشور از حدود ۳۰ درصد در سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ به ۲۵ درصد بین سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۹ رسیده بود که حالا این میزان در سه سال اخیر به ۲۷ درصد رسیده است. این داده‌ها از جایی مهم‌تر است که بدانیم در سه سال گذشته که هدررفت آب بیشتر شده وضعیت منابع آبی ایران هم به مرحله وخیم‌تری رسیده است، به این معنا که به نسبت وخامت منابع آبی ایران میزان هدذررفت آب هم افزایش داشته است! طبق گزارش‌های وزارت نیرو، آب تولیدی در مناطق شهری ایران طی سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۷ میلیارد معکب بوده که از این میزان، حدود 1.9 میلیارد مترمکعب آن آب بدون درآمد بوده است. آمارهای وزارت نیرو نشان می‌دهد میانگین مصرف یک شبانه‌روز هر ایرانی ساکن مناطق شهری ۲۰۳ لیتر است که با احتساب 1.9 میلیارد مترمکعب آب بدون درآمد، این مقدار معادل مصرف یکسال 25.5 میلیون ایرانی ساکن در شهرهای کشور است.