روایت امیرخانی از نگاه آمریکاییها به ایران
فیلمی مثل سیصد که به عنوان یک فیلم ضد ایرانی در ایران مطرح شد اصلاً آن جا کسی به این موضوع که این فیلم راجع به تاریخ ایران است توجه نداشت.
امیرخانی میگوید: شهروند آمریکایی تا سال 2001 و 2002 فرق ایران (IRAN) و عراق (IRAQ) را نمیدانست، در آمریکا بزرگترین سوالی که از ما شد این بود که دلار شما با دلار ما نسبتش چیست؟ نمیتوانستند تصور کنند که غیر از دلار سیستم مالی دیگری هست. به گزارش سرویس سیاسی «فردا» رضا امیرخانی نویسنده و رماننویس با داشتن مخاطبان ملی و زندگی یک ساله در آمریکا، صراحتاً به تهاجم فرهنگی معتقد است و مخاطب داخلی را سیبل فعالیتهای رسانهای غرب میداند. گزیدهای از گفتگوی وی با مجله همشهری پایداری را در ذیل میخوانید: * هیچ کدام از آثاری که تا به حال راجع به ایران ساخته شده این ویژگی را نداشتهاند که یک گستره عمومی داشته باشند. چراکه مردم آنجا سئوالی راجع به ایران نداشتند که با خواندن و مشاهده آن اثر این سوال یا هیجان این سوال در آنها فروکش کند. * شهروند آمریکایی تا سال 2001 و 2002 فرق ایران (IRAN) و عراق (IRAQ) را نمیدانست. این مسأله که میگویم شامل بیش از 80درصد جامعه آمریکاست. * فیلمی مثل سیصد که به عنوان یک فیلم ضد ایرانی در ایران مطرح شد اصلا آن جا کسی به این موضوع که این فیلم راجع به تاریخ ایران است توجه نداشت. * جامعه ایرانیهایی که مقیم لس آنجلس هستند و جامعه بزرگی هم هستند و تعداد زیادی از آنها هم به پیش از انقلاب برمیگردند جزو فرهیختهترین جامعه خارجی در آمریکا هستند. * ایران از نظر آنها چیزی بین افغانستان و کره شمالی است. از نظر ترس مثل کره شمالی است یعنی این طور القاء میکنند که باید از ایران ترسید ولو این که رفتارهای داخلی آن خیلی کاریکاتورآمیز باشد. * در آمریکا بزرگترین سوالی که از ما شد این بود که دلار شما با دلار ما نسبتش چیست؟ نمیتوانستند تصور کنند که غیر از دلار سیستم مالی دیگری هست. * نگرانی ما از تهاجم فرهنگی این است که ما اصول خودمان را داریم از دست میدهیم. البته منظور این نیست که اصول آمریکاییها را نمیشناسیم و ناگهان متوجه شده باشیم که چقدر عقب افتادهایم. * بزرگترین مشکل صنعت نشر ما این است که ویترینهای توزیع ما پایینتر از آمار تعداد عناوین است. تعداد عناوین، یک مسأله سرطانی در کشور ماست که متأسفانه به اشتباه جزو افتخارات نشر ما قلمداد میشود.