فرار پسران مجرد از ازدواج!
۲ میلیون و ۵۰۰ هزار پسر مجرد در حالی زندگی در تنهایی را انتخاب کرده‌اند که برخی مسایل اقتصادی را در آن دخیل می‌دانند و برخی گریز از مسئولیت تشکیل خانواده را علت آن مطرح می‌کنند؛ باید دید که این گروه از جوانان چه دردهای پشت پرده‌ای دارند که آگاهانه زندگی مجردی را انتخاب کرده‌اند.
به تازگی امیرحسین بانکی‌پور، نماینده مجلس شورای اسلامی آمارهایی از پسران مجرد اعلام کرده و گفته است: آمار پسران مجرد بالای ۳۰ سال نزدیک به ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر و دختران بالای ۳۰ سال ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر است. اکنون طبق این آمارها حدود چهار میلیون و ۶۰۰ هزار دختر و پسر مجرد در جامعه داریم که جای نگرانی برای افزوده شدن بر این گروه هدف وجود دارد.
طی سالیان گذشته مهمترین موضوعاتی که در جامعه حتی گریبان جوانان را گرفته مسایل اقتصادی و نداشتن توانایی مالی برای ازدواج، تهیه مسکن و اشتغال بوده است؛ جوانی که شغل نداشته باشد، از نظر مالی در وضعیتی نخواهد بود که بتواند برای ازدواج تصمیم بگیرد، خانه‌ای برای آغاز زندگی مشترک تهیه کند و نهاد خانواده را پایه ریزی کند.
رقابت دختران و پسران مجرد در آمارها
براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ تعداد دختران مجرد ۱۵ سال به بالا در کشور پنج میلیون و ۸۰۰ هزار نفر، مجردهای بالای ۲۰ سال در میان بانوان سه میلیون و ۷۰۰ هزار نفر و مجردهای ۴۰ سال به بالا به رقم ۴۲۶ هزار نفر و دختران مجرد سن ۴۵ سال به بالا به ۲۴۲ هزار نفر رسیده است.
اما تعداد مردان مجرد ۱۵ سال به بالا در همان سال پنج میلیون و ۹۰۰ هزار نفر، مجردهای ۲۰ سال به بالا سه میلیون و ۳۰۰ هزار نفر، مجردهای ۴۰ سال به بالا حدود ۱۴۸ هزار نفر و آمار مردان ۴۵ سال به بالای مجرد ۸۱ هزار نفر اعلام شده بود.
در چنین وضعیتی در ایران با بیش از ۸۵ میلیون جمعیت و اینکه آمار دختران و پسران مجرد در سنین ازدواج سالانه روند افزایشی دارد، باید سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی همزمان با اجرای قوانین و مصوبات قانونی در دستور کار باشد که در همین راستا برخی قوانین در حوزه سیاست‌های کلی خانواده و جمعیت و قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت وضع شد.
وجود ۱۲ میلیون مجرد در کشور
موسسه تحقیقات جمعیت کشور در سال ۱۴۰۰ وجود حدود ۱۲ میلیون مجرد در ایران را تایید کرد که از این تعداد ۶ میلیون پسر ۲۰ تا ۴۵ ساله و ۵.۶ میلیون دختر ۱۵ تا ۴۰ ساله هستند؛ این موسسه حتی اعلام کرد اگر این افراد وارد تجرد قطعی شوند، به دلیل اینکه فرزندی ندارند، جانشینی از آنها باقی نخواهد ماند و جمعیتی جدید از آنان جایگزین نمی‌شود.
همین آمار دلیلی محکم بر این ادعاست که بخشی از روند نزولی نرخ فرزندآوری در کشور به دلیل کاهش ازدواج ناشی از مجرد ماندن دختران و پسران جوان، است که در سال‌های آینده به روند پیری جمعیت دامن می زند کما اینکه تا سال ۱۴۳۰ آمار سالمندان کشور روندی صعودی خواهد داشت و طبق برآوردها به ۳۰ درصد جمعیت کشور خواهد رسید در حالی که اکنون این شاخص حدود ۱۰ درصد جمعیت ایران است.
به اذعان برخی جامعه‌شناسان اگر از میان ۱۲ میلیون مجرد در کشور حتی اگر سه میلیون خانواده تشکیل شود و یک فرزند هم به دنیا آورده شود ۱.۵ میلیون ولادت در کشور افزوده خواهد شد و همین موضوع از پیری و سالمندی جامعه جلوگیری خواهد کرد.
چرا برخی جوانان به ازدواج نمی اندیشند؟
مهمترین موضوعاتی که اکنون به عنوان دغدغه بسیاری از جوانان مجرد به ویژه پسران به عنوان عدم تمایلشان به ازدواج و تشکیل خانواده مطرح می شود، نبود شغل، نداشتن موقعیت‌های اقتصادی مناسب، نبود زمینه‌هایی برای ازدواج و فرزندآوری و البته نداشتن سرپناهی به عنوان خانه برای زندگی است. این موضوعات در گفت و گوی خبرنگار گروه جامعه ایرنا با امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس و متخصص آسیب‌شناسی اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است.
وی معتقد است: چشم‌انداز آینده ازدواج با اتفاقاتی که در جامعه می‌افتد به نوعی نامشخص است که البته بالا رفتن میزان طلاق یکی از دلایل اصلی این موضوع به شمار می‌رود.
قرایی‌مقدم با اشاره به اینکه در هر ساعت ۲۰ طلاق در کشور به ثبت می‌رسد، گفت: دوستی‌های قبل از ازدواج دختران و پسران یکی دیگر از دلایل اصلی مجرد ماندن دختران و پسران محسوب می‌شود؛ در بررسی این موضوع در استان البرز روی ۱۵۰ دختر و ۱۵۰ پسر که به عنوان یک تحقیق انجام شد، در نهایت این افراد نسبت به هم بدبین می‌شوند. همین مساله منجر به ازدواج نکردن و مجرد ماندن آنها می‌شود.
مجرد ماندن پسران به دلیل عوامل اقتصادی
این جامعه‌شناس اظهار داشت: از جمله دیگر دلایل مجرد ماندن پسران در سنین بالا می‌توان به عوامل اقتصادی، نبود شادی، نشاط و امید اشاره کرد که البته مساله روابط نامشروع در جامعه می‌تواند دلیل محکمی برای این قضیه باشد.
وی ادامه داد: از همه مهمتر اینکه اکنون جوانان ما وظیفه‌مدار و مسئولیت‌پذیر بار نمی‌آیند یعنی نمی‌دانند که وظیفه یک دختر و پسر ازدواج است و این مسئولیت اجتماعی دارد در حالی که خانواده‌ها و نهادهای آموزشی و تربیتی باید روی این موضوع بیشتر کار می‌کردند.
وی به این موضوع که عامل اقتصادی به تنهایی نمی‌تواند در کاهش ازدواج جوانان و مجرد ماندن پسران تاثیرگذار باشد، اشاره کرد و افزود: موضوعی که اکنون نظر بسیاری را به خود جلب کرده، این است که کمرنگ‌شدن میزان ازدواج در طبقات بالای جامعه بیشتر و در طبقات سنتی کمتر است. بنابراین عامل اقتصادی نمی‌تواند دلیل اصلی این قضیه به شمار آید.