مقصود از"امر ما"در احادیث چیست؟

شبکه ایران: رهبر معظم انقلاب در ابتدای جلسه درس خارج فقه روز یک‌شنبه؛ 30 آبان به بیان حدیثی از امام جعفر صادق(ع) پرداختند که متضمن توصیه‌های گهرباری برای عموم شیعیان و مسئولان است. متن حدیث به همراه بخشی از توضیحات معظم‌له بدین شرح است: "عن خیثمه،قال: دخلت على ابن عبد الله علیه السلام لا ودعه" خثیمه از اصحاب مورد وثوق هستند که احتمالا اهل کوفه یا بصره بوده که از مناطق دور به شمار می‌آمدند و برای خداحافظی و وداع آمده بود. "فقال:ابلغ موالینا السلام" سلام ما را به همه دوستان برسان "و اوصهم بتقوى الله العظیم" اولین توصیه حضرت رعایت تقوا است "و اوصهم ان یعود غنیهم على فقیرهم" یعنی داراهایشان بر نادارها و تنگدستان توجه کنند "و قویهم على ضعیفهم" بعضی که توانایی اجتماعی یا سیاسی دارند یا از آبرویی برخوردارند به آنها که محرومند از این امتیازات یاری رسانند "و ان یشهد حیهم جنازه میتهم" تشییع جناره تکریم برادر مومن است که با مردنش ارتباطشان قطع نمی‌شود، برادری را باید بعد از مردن هم ادامه دهند. این غیر از طلب مغفرت است، این احترام و تکریم است یعنی غیر از طلب آمرزش باید برادر مومن را تکریم هم کرد. "وان یتلاقوا فى بیوتهم" با یکدیگر در خانه‌های هم رفت و آمد کنند "فان فى لقاء بعضهم بعضا حیوه لامرنا" این جمله نشان می‌دهد که مساله فراتر از مسائل اخلاقی صرف است، سیاسی هم هست، یعنی شما اقلیت شیعه در میان جامعه بزرگ آن روز که عامه نامیده می‌شدند، در چنین جامعه‌ای خودتان ارتباطاتتان را نگاه کنید، هویت و موجودیتتان را حفظ کنید. فقط رفت و آمد و ارتباطات اخلاقی نیست. این نکته‌ای است که بنده عرض کرده‌ام در زندگی سیاسی ائمه باید دقت شود اگر این جریان پرماجرای شیعه را با این بیانات حفظ نکرده بودند از معارف ائمه چیزی نمانده بود، بلکه از اسلام چیزی نمی‌ماند چون اسلام چیزی جز همین معارف نیست. "ثم قال:رحم الله عبدا احیا امرنا" خدا رحمت کند کسی که امر ما را زنده کند. اشتباه است کسی فکر کند مقصود از "امر ما" احکام حلال و حرام است و اینکه مثلا ابوحنیفه نظرش درباره وضو چه است و ما چه می‌گوییم. مساله امر امامت است. "یا خیثمه،انا لا نغنى عنهم من الله شیئا الا بالعمل" یعنی پررو نشوید! خیال نکنید چون با ما مرتبطتید و همراهید ما ضامن خیر و شر شما هستیم نه بلکه عمل شما ضامن شماست و ما آنان را از خدای هیچ‌گونه بی‌نیاز نمی‌سازیم مگر آن‌که کار نیک کنند. "و ان ولایتنا لا تدرک الا بالعمل" یعنی مقام ولایت و ارتباط و اتصال و رسیدن به تکامل در این مسیر جز با ورع حاصل نمی‌شود. "و ان اشد الناس حسره یوم القیمه رجل وصف عدلا ثم خالفه غیره." یعنی یک کار نیک یک عدلی یا حقی را توصیف کند اما در عمل طور دیگری رفتار کند(این شخص در روز قیامت حسرتمندترین مردم است) این مبتلابه ماها است، چه مسئولان چه معممین؛ ما حقی یا عدلی را بیان می‌کنیم بعد خدای نکرده "خالفه غیره."