«فردا» گزارش می‌دهد:
وقتی مراد اصلاح‌طلبان ماکیاولی می‌شود!/ حمله مجلس دستور کار انتخاباتی جبهه اصلاحات
اصلاح‌طلبان پیش از آنکه در انتخابات بازنده شوند، به گفتمان کهنه و غیراخلاقی خود باخته‌اند.
گروه سیاست سایت فردا: فضای انتخاباتی به تدریج داغ می‌شود اما دست کم از یک سوی میدان با بی‌اخلاقی انتخاباتی. اصلاح‌طلبان و اصولگرایان مشغول آماده‌سازی خود برای انتخابات‌اند و می‌کشوند جامعه هدف خود را اولا متوجه امر انتخابات و ثانیا متوجه خود کنند. تا اینجای کار همه‌چیز طبیعی است و اصلا باید که چنین باشد اما ایراد زمانی پیش می‌آید که یک سو بر سوی دیگر با قلب و تحریف واقعیت و فرافکنی مواجه می‌شود.
کافی است در یکی دوماه اخیر سری به اظهارنظرهای اصلاح‌طلبان بزنیم تا ببینیم چه طور از طرف عملکرد ناکارآمد خود را موجه و بدون نقص جلوه می‌دهند و از سوی دیگر با حمله به اصولگرایان تمام دستاوردهای چندسال اخیر را زیرسؤال ببرند.نمونه‌اش اظهارات اخیر ظریف که بعد از کلی سروصدا به پا کردن از آن عقب نشینی کرد! حملات آنها به مجلس یازدهم را نمی‌توان اظهارنظرهایی به صفت فردی اصلاح‌طلبان دانست بلکه کاملا عیان است که دستور کار انتخاباتی جبهه اصلاحات حمله شدید به مجلس یازدهم است.
اما چرا؟
اصلاح‌طلبان می‌دانند در طول این سال‌ها هیچ گفتمان ایجابی‌ای نتوانسته‌اند شکل دهند و هیچگاه راهکارهایی برای رفع مشکلات ارائه نداده‌اند. با این وصف تنها راه پیشروی را در سلب دیگری می‌بینند؛ به این معنی که آنها تصور می‌کنند سیاست جذب رأی سلبی هنوز می‌تواند کارگر افتد و به همین دلیل برای شکل‌دادن این دوقطبی سلبی باید با تمام توان علیه اصولگرایان فضاسازی کنند.
ایراد کار کجاست؟
همه اینها در حالی است که اصلاح‌طلبان یک مانع بزرگ برای پیشبرد همین سیاست رأی سلبی در پیش دارند: افکار عمومی. قاطبه جامعه به خوبی به یاد دارد که دولت یازدهم و دوازدهم که تحت حمایت اصلاح‌طلبان قرار داشت و صدالبته فراکسیون امید در مجلس دهم به چه میزان در تحقق شعارهایشان ناموفق بودند. حتی خاتمی به عنوان پر نفوذترین شخصیت اصلاح‌طلب از مقطعی از سوی جامعه طرد شد و مرجعیتش را برای سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان از دست داد؛ چه رسد به دیگر نیروهای اصلاح‌طلب یا روحانی و اعتدالی‌ها. گفتمان غالب اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها که برجام است در نگاه عمومی خریدار ندارد و عملا آنها طردشدگان سیاسی‌اند.
فرجام کار چیست؟
حالا و در شرایطی که اصلاح‌طلبان همچنان بر سیاست‌های کهنه انتخاباتی خود اصرار دارند، مردم دنبال سیاست‌های ایجابی‌اند. برای مردم مهم آن است که در آینده با چه روش‌هایی می‌شود مشکلات کنونی را رفع کرد و شاید برایشان هیچ اهمیتی نداشته باشد که برای مثال محمدجواد ظریف چگونه درباره مجلس یازدهم قلب واقعیت می‌کند. با همه اینها می‌شود گفت که اصلاح‌طلبان پیش از آنکه در انتخابات بازنده شوند، به گفتمان کهنه و غیراخلاقی خود باخته‌اند و اطمینان داشته باشند که با این روش هیچ توفیقی به دست نخواهند آورد.