راه بدلکاری در مختار چگونه هموار شد؟

خبر: قسمت هشتم سریال مختارنامه یکی از بخش​های سوزناک و غم انگیز روایت میرباقری از داستان «مختار» است. مسلم بعد از اینکه با بی وفایی اهالی کوفه مواجه می شود، به خانه طوعه پناه می برد. بعد از خبرچینی پسر طوعه، در نهایت لو می رود و جنگی نابرابر با شرطه​های کوفه دستگیر و با سر و صورتی زخمی به کاخ دارالعماره کوفه نزد عبیدالله بن زیاد برده می​شود. عبیدالله هم که رحم و مروتی در کارش نیست، دستور می​دهد تا او را هم مانند دیگر مخالفانش به بدترین نوع مرگ بکشند. مسلم باید از بالای دیوار دارالعماره کوفه به پایین پرت شود تا این مرگ سخت و دردناک، مخالفان این حاکم مکار و بی رحم را متقاعد کند که در صورت ایستادگی در مقابل پسر مرجانه، سرنوشت آنها نیز به اندازه هانی بن عروه، مسلم و دیگران دردناک و سخت خواهد بود. تا اینجای کار مشکلی وجود نداشت. کارگردان همه چیز را با جزئیات فراوان در فیلم نامه نوشته بود، بازیگر خوبی هم برای ایفای این نقش انتخاب شده بود و همه چیز مهیای به تصویر کشیدن این لحظه حساس بود اما مشکل اصلی این بود که چطور باید سقوط از ارتفاع به تصویر کشیده می شد که همه چیز واقعی و طبیعی جلوه کند؟ در نهایت «علیرضا فتحی» مسوول بدلکاران سریال مختارنامه که این روزها در عنوان بندی پایانی سریال با عبارت «گروه بدلکاران خیبر» از آنها یاد می شود، مسوولیت اجرای این صحنه را به عهده گرفت. «اصغر یحیی زاده» فردی بود که قرار بود به جای مسلم از روی دیوار کاخ به پایین بپرد. ارتفاع دیوار دارالعماره تا کف زمین حدود 13 متر بود که شاید در عدد ساده به نظر برسد اما در سینما و تلویزیون ایران که اغلب کارها با ابزارهای «عهد بوق» انجام می شود، اجرای این صحنه کار سخت و دشواری بود. در دنیا مرسوم است که چنین صحنه هایی با کمک تشک های بادی که به «Air bag» معروف است انجام می شود اما از این تشک ها حتی یک نمونه قابل اطمینان برای کار سینمایی در کشور ما وجود ندارد. به همین دلیل گروه های بدلکاری به سراغ «کارتن مقوایی» می روند. طبق گفته های علیرضا فتحی، برای هر دو متر ارتفاع هم یک متر کارتن چیده می شود. هنگام کارتن چینی هم فتحی به بالای دارالعماره رفت تا از آنجا شاهد نحوه قرار گرفتن این کارتن ها باشد. معمولا خطای دید در ارتفاع زیاد است و اگر در چینش کارتن ها دقت کافی نشود و کار به شکل درستی صورت نگیرد، نتیجه اجرای صحنه بدلکاری می تواند خدای ناکرده به جای آنکه با تشویق و رضایت کارگردان همراه باشد، به برگزاری مراسم ترحیم برای آن بدلکار ختم شود! این صحنه که جزو صحنه های اولیه بدلکاری در سریال مختارنامه بود، طی دو برداشت انجام شد. در برداشت اول «اصغر یحیی زاده» به شکل عادی پرید اما میرباقری به سرپرست تیم بدلکاری توضیح داد که بدلکار هنگام افتادن باید با دست های باز بیفتد. علت این شکل از سقوط هم این بود که مسلم در این صحنه تنها از دارالعماره به پایین پرت نمی شود، بلکه این افتادن با دست های باز نشان دهنده پرواز او به سوی آسمان است و به همین دلیل باید چنین شکلی از پریدن را به خود بگیرد. این صحنه در برداشت دوم با رضایت کارگردان مواجه شد و پس از به نتیجه رسیدن این صحنه بود که راه برای اجرای بدلکاری های متعدد در مختارنامه هموار شد.