روزنامه جوان: منوتو «کاسه گدایی» دست گرفت
شبکه بی‌آبرو و سلطنت‌طلب منوتو به پایان خط رسید. گردانندگان این شبکه اگرچه مشکلات مالی را بهانه این تعطیلی عنوان کرده‌اند، اما کیست که نداند آن‌ها به دلیل مواضع ضدایرانی دیگر نزد ملت ایران جایگاهی نداشتند و شرافت و اخلاق حرفه‌ای را با مزدوری برای بیگانه معاوضه کردند.
مرجان و کیوان عباسی، مدیران بهایی شبکه منوتو در بیانیه‌ای که در کانال تلگرامی این شبکه منتشر شده، خبر از تعطیلی این تلویزیون داده‌اند. عمده محتوای این بیانیه بر روش‌هایی متمرکز است که مدیران منوتو سعی کرده‌اند با آن‌ها در طول ۱۴ سال فعالیت این شبکه به درآمدزایی برسند و در نهایت اعلام کرده‌اند که موفق نشده‌اند شبکه را به درآمد برسانند و احتمالاً تا پایان ژانویه (اوایل بهمن) شبکه را تعطیل خواهند کرد.
آن‌ها با اعلام اینکه «از امروز روندی را برای پایان فعالیت شبکه تلویزیونی منوتو آغاز می‌کنیم»، نوشته‌اند «در صورتی که مجبور به پایان کار خود باشیم، این اتفاق زودتر از آخرین روز ماه ژانویه سال آینده نخواهد افتاد».
در این بیانیه آمده که در آغاز کار شبکه تلویزیونی منوتو «خیلی زود بسیاری از برند‌های مطرح بین‌المللی برای پخش تبلیغات محصولات خود به سراغ تلویزیون منوتو آمدند» و تأکید اینکه درآمد شبکه از این مسیر فراتر از انتظارمان بوده است، اما «تداوم بی‌ثباتی سیاسی و نابسامانی اقتصادی در منطقه ادامه این مدل تجاری را ناممکن کرد».
منوتو از زمان آغاز به کار خود، شبکه‌ای زرد و سطح پایین محسوب می‌شد که توانست مخاطبان عامه‌پسند را با خود همراه کند. منوتو در آغاز شبکه‌ای ظاهراً غیرسیاسی و سرگرم کننده با رویکرد‌های اجتماعی و فرهنگی محسوب می‌شد. وقتی مخاطب خود را جذب کرد، همان زرد ساز‌ها و مبتذل نویس‌های اجتماعی و فرهنگی را جای تحلیلگر سیاسی به خورد مخاطب مبتذل خود داد. همه کار سیاسی این جماعت، هم‌رقاصی و طنازی با عروسک‌های مقامات سیاسی بود و جز این بعید بود چیزی از سیاست بفهمند. از بفرمایید شام و آکادمی گوگوش و سالی تاک و استیج به تحلیل سیاست‌های منطقه‌ای ایران و جنگ اوکراین و روسیه و در نهایت دلسوزی برای شهرک‌نشینان صهیونیست و دفاع از جنایات اسرائیل رسیدند.
بسیاری از شایعات سخیفی که رسانه‌هایی، چون بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان هم با همه موج‌سازی‌های دروغین خود علیه ایران، از انتشار آن سرباز می‌زدند، از منوتو منتشر می‌شد. بخش گزارشگر منوتو هم چنان سخیف شده بود که حتی مثلاً در مورد عدم تخلیه سطل زباله سر کوچه هم فیلم پخش می‌کرد!
همین ابتذالات در کنار گاف‌هایی همچون گاف معروف «دریای ایذه» باعث شده بود که این شبکه در میان افراد تحصیل‌کرده و آشنا به سیاست مخاطبی نداشته باشد.
یکی از کارویژه‌های این شبکه هم که از زمان آغاز به کار آن مشهود بود، سفیدسازی و تطهیر دربار پهلوی بود و آن‌قدر این سلطنت طلبی علنی و گل‌درشت انجام می‌گرفت که این تلویزیون در محافل و رسانه‌های سیاسی به شبکه پهلوی‌چی‌ها و سلطنت‌طلبان معروف بود.
چند نکته در مورد بیانیه تعطیلی این شبکه قابل ذکر است:
اول آنکه اگر درآمدزایی منوتو از تبلیغات تلویزیونی بود که همچنان هم می‌توانست باشد.
دوم آنکه این شبکه اسپانسر مالی داشت و از دربار شکست خورده شاه معدوم تا کارفرمایان غربی و صهیونیسم آن‌ها را تأمین می‌کردند. اگر اکنون این روال تأمین مالی به مشکل خورده، باید دنبال دلیل آن گشت. به نظر می‌رسد تاریخ مصرف این شبکه تمام شده است و اسپانسر‌های دولتی و درباری دیگر تمایلی به پشتیبانی آن ندارند. وگرنه هر کسی تا الان پول می‌داد، اگر عملکرد این شبکه را موفق می‌داند، پس از این هم پول خواهد داد. این شبکه تاکنون همه مطالبات برای شفاف‌سازی منابع مالی خود را بی‌جواب گذاشته است.
سوم آنکه منوتو را شاید بتوان اولین قربانی رسانه‌ای شکست انقلاب کذایی «زن، زندگی، آزادی» دانست؛ انقلابی که قرار بود با رسانه پیش برود، اما عملاً زمین خورد و در اولین سالگرد خود با همه تلاش‌های کسانی همچون مجریان منوتو برای تهییج افراد و تشویق به حضور در خیابان و آشوب‌آفرینی، هیچ رویداد قابل ذکری را رقم نزد، تا جایی که مجریان منوتو به تخطئه ملت رو آوردند!
چهارم هم باید به حال و روز مجریان و بازیگران و خواننده‌هایی تاسف خورد که طی یک سال گذشته ایران را ترک کردند و با ذوق در قاب سخیف منوتو ظاهر شدند. پیش‌تر به آن‌ها گفته شده بود که روی دیوار در حال آوار شدن یادگاری ننویسید.
با این حال، این نکته را هم نباید از نظر دور داشت که شاید آنچه مدیران منوتو منتشر کرده‌اند، بازارگرمی برای جذب اسپانسر جدید با ناامیدی از اسپانسر‌های قدیمی باشد. خصوصاً که متن بیانیه بسیار شبیه «کاسه گدایی» دست گرفتن است. باید منتظر ماند و دید تا آخر ژانویه آن‌ها و اوایل بهمن ما چه می‌شود. شاید هم من‌وتویی‌ها سفره جدیدی یافته‌اند.
اما روایت حمید بعیدی‌نژاد، سفیر سابق ایران در لندن درباره پشت‌پرده حمایت مالی از شبکه «من و تو» نیز خواندنی است. سفیر سابق ایران در لندن سال ۱۳۹۸ با انتشار یک سند مالی در صفحه توئیتر خود نوشته بود «شبکه من و تو از طریق تزریق اموال به غارت رفته ملت ایران به دست خانواده پهلوی اداره می‌شود و به دستگاه تبلیغاتی آن‌ها مبدل شده است». در جنگ رسانه‌ای امروز شبکه «من و تو» یکی از حدود ۱۷ هزار شبکه ماهواره‌ای باز و بدون محدودیت در حال فعالیت است. شبکه‌ای که هرچند از ابتدای ژانویه ۲۰۲۴ بنابر ادعای مالکانش به تاریخ خواهد پیوست، اما همین امروز ۳۸۰ کانال خاص موسیقی، ۲۵۲ کانال کودک و نوجوان و ۷۴ شبکه مد به زبان فارسی در حال فعالیت هستند که بیش از ۴۰ شبکه مشخصاً اهداف سیاسی- اجتماعی را دنبال می‌کنند.
دکتر امید کبیری، کارشناس و تحلیلگر رسانه در تحلیل رفتار مدیران شبکه من و تو می‌گوید که «نکته قابل تأمل در اطلاعیه مدیران این شبکه این است که چنین رفتاری پیش از این بار‌ها و بار‌ها از سوی شبکه‌های ورشکسته فارسی‌زبان خارج از کشور تکرار شده و هرگاه کفگیر این رسانه‌ها به ته دیگ خورده با روی آنتن بردن برنامه‌هایی به جمع‌آوری کمک مالی برای بقا پرداخته‌اند.» این کارشناس رسانه معتقد است که «با توجه به سبک و سیاق متفاوت مدیران این شبکه در برنامه‌سازی شاید اینگونه مطالبه پول را در کلاس خود نمی‌بینند و ترجیح داده‌اند با راه‌اندازی یک بازی احساسی، منابع مالی جدیدی برای خود تأمین کنند.»
ایمان شمسایی، کارشناس و تحلیلگر ارشد حوزه رسانه نیز در این زمینه معتقد است که «به‌نظرم دلیل اصلی تعطیلی شبکه من و تو پایان مأموریت آن است، این شبکه برای بزک کردن نظام سلطه در جامعه ایرانی تأسیس شد. امروز با وجود همکاری عیان امریکا با رژیم صهیونیستی و انزجار تمامی اقشار مردم از این رژیم و همچنین شکست و پایان اعتبار این شبکه برای مخاطبانش در شورش زن، زندگی، آزادی دیگر این مأموریت غیر قابل تحقق است.»
روز گذشته، اما فرداد فرحزاد از مجریان تلویزیون صهیونیستی اینترنشنال که این‌روز‌ها در تل‌آویو به ماشین توجیه جنایات این رژیم کودک‌کش تبدیل شده است ناگهان از تعطیلی شبکه منوتو نگران شد و با اینکه این دو شبکه ضدانقلابی بار‌ها روی آنتن از خجالت همدیگر درآمدند، اما با تعطیلی من و تو گویی مجریان اینترنشنال هم وضعیت آینده خود را در آیینه امروز منوتو می‌بینند. این است فرجام وطن‌فروشی.
منبع: روزنامه جوان