گروه فشار مقصر بود یا تضمین روحانی به غرب؟

روزنامه سازندگی روز گذشته به نقل از مسیح مهاجری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: «گروه فشار تلاش کرد برجامی سر نگیرد. بعد که سر‌گرفت، تلاش کرد به کمک ترامپ، صهیونیست‌ها و ارتجاع عرب آمریکا از برجام خارج شود. البته ترامپ بیچاره خودش بنا نبود خارج شود بلکه او را خارج کردیم. یعنی همین گروه فشار ما او را از برجام خارج کرد.»

مدعیان اصلاحات برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌ها و ‌اشتباهات راهبردی خود در مسئله برجام، حتی حاضرند به تطهیر ترامپ و دولت آمریکا دست بزنند و تمام مشکلات را به گردن مخالفین خود در داخل که حالا مهاجری نام گروه فشار بر آنها گذاشته است بیندازند!

اما حقیقت آن است که علت اصلی خروج آمریکا از برجام، اطمینان از عدم پاسخ مناسب دولت روحانی و باقی‌ماندن ایران در برجام به هر قیمتی بود. امری که فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی وقت اتحادیه اروپا سال 97 آن را فاش کرد و گفت از روحانی تضمین گرفته‌ام حتی در صورت خروج آمریکا از برجام، ایران در این معاهده باقی بماند.

مدعیان اصلاحات در حالی منتقدان برجام را مورد هجمه قرار می‌دهند که در برجام به نحوی توافق کردند که بی‌سوادترین افراد هم این‌گونه معامله نمی‌کنند.

خود علم‌پنداری و خود نخبه‌پنداری اصلاح‌طلبان

روزنامه اعتماد در یادداشتی عنوان داشت: «از مهم‌ترین آثار این پدیده، تهی شدن دانشگاه از نخبگان،‌ اندیشمندان و عالمان است. افراد توانمندی که صرفا با هدف گسترش ‌اندیشه و ارتقای علمی دانشجویان پای به این عرصه گذاشته‌اند، با ایجاد چنین وضعیتی، دیگر رغبتی به حضور و تدریس در دانشگاه‌ها نخواهند داشت و جای آنها را افراد کم‌مایه اما «وفادارنما» خواهند گرفت... دومین اثر، بی‌اعتباری دانشگاه نزد دانشجویان و جامعه علمی است. دانشگاه اعتبار خود را به‌شدت از دست خواهد داد و نتیجه آن سقوط رتبه علمی دانشگاه‌های ایران نسبت به سایر کشورهاست... از دیگر تاثیرات اخراج‌ها، افزایش احتمال خروج اساتید اخراج‌شده از کشور است که خود به معنای شتاب گرفتن خروج سرمایه‌های انسانی از میهن و جذب این سرمایه‌ها در کشورهای دیگر است. اخراج اساتید به معنای اخراج ایده، فکر، خلاقیت و سرمایه‌های دانشی رشد و توسعه کشور است. به عبارتی در شرایط انزوای فعلی و در حالی که به‌طور قطع نیازمند استفاده از نیروهای متخصص داخلی هستیم، خروج اساتید دانشگاه به معنای حرکت در مسیر تداوم نابسامانی‌ها است.»

روزنامه‌های زنجیره‌ای طی روزهای اخیر به شکل متحدی اقدام به بحران‌نمایی در حوزه دانشگاه و ایجاد جنجال در موضوع برخورد با افراد فاقد صلاحیت‌های در دانشگاه‌ها داشته‌اند. پدیده قابل ملاحظه در تمام این نوشته‌ها خود‌نخبه‌پنداری این افراد و وابستگان به اصلاح‌طلبان است. البته این ویژگی در بین اصلاح‌طلبان پدیده و ویژگی جدیدی نیست. خود را ژنرال و دانشمند می‌نامند و با بدترین عملکرد‌ها حوزه مسئولیت خود را تحویل می‌دهند. در حوزه دانشگاه نیز هر کسی که مبتنی بر مشی اصلاح‌طلبان به جای علم به دنبال حرف‌ها و سخنان شاذ سیاسی باشد یا در هر حوزه‌ای غیر از حوزه مطالعه و سابقه علمی خود حرف بزند، از دید اصلاح‌طلبان دانشمند به حساب می‌آید. مثلا سابقه فوق‌العاده بد فردی مثل شریفی زارچی در مدیریت سامانه‌های وزارت بهداشت در زمان اوج کرونا در دولت دوازدهم و عدم رضایت مسئولین دولت روحانی در وزارت بهداشت از وی را نیز گویا فراموش کرده‌اند.

این نوشته در حالی است که دانشگاهیان رکود علمی شدید کشور در دولت‌های یازدهم و دوازدهم و برخوردهای قهرآمیز و چکشی دولت روحانی با اساتید انقلابی و اساتیدی که به رویکرد این دولت با کارنامه فاجعه‌بارش انتقاد داشتند را فراموش نکرده‌اند.

کیهان