دکه/ بررسی مهم‌ترین عناوین مطبوعات کشور
گعده یکشنبه‌های نزدیکان روحانی به‌دنبال چیست؟
در بسته خبری پیش رو به بررسی مهم‌ترین عناوین مطبوعات کشور می‌پردازیم.
گروه سیاست سایت فردا - در بسته خبری پیش رو به بررسی مهم‌ترین عناوین مطبوعات کشور می‌پردازیم.
جوان: بازی تمامیت‌خواهانه «همه یا هیچ» اصلاح‌طلبان تندرو تکرار می‌شود؟
اغلب ناظران بر این اعتقادند که رفتار انتخاباتی اصلاح‌طلبان طی چند دهه گذشته از یک چارچوب تکراری پیروی کرده است. آنها با یکسری روش‌ها دوقطبی‌های انتخاباتی می‌سازند و در صورت پیروزی یا باخت رویکردی را در پیش می‌گیرند که از فرط تکرار برای همگان قابل پیش‌بینی است.
روزنامه جوان با اشاره به اینکه اصلاح‌طلبان از فردای تشکیل دولت هفتم، استراتژی جدیدی در کنش انتخاباتی در پیش گرفتند که خلاصه آن «همه یا هیچ» است، نوشته: یک روی سکه این راهبرد پیروزی تمام‌عیار در انتخابات و کسب همه کرسی‌های قدرت بود، اما روی دیگر آن، رفتار مردم‌سالارانه انتخاباتی و واگذاری عرصه به رقیب پیروز نبود. در انتخابات شورا‌های شهر اول (۱۳۷۷) و مجلس ششم (۱۳۷۸) پیروز شدند که البته اماواگر‌هایی در این دومی وجود داشت، اما از روزی که ورق برگشت و اقبال عمومی از اصلاح‌طلبان رو برگرداند، روی دیگر بازی اصلاح‌طلبان مشاهده شد. پس از روشن شدن نتایج انتخابات شورا‌های شهر دوم (۱۳۸۱) اصلاح‌طلبان تمامیت‌خواه نتوانستند نارضایتی خود را از نتیجه پنهان کنند و در مقابل صدور حکم شهردار منتخب تهران مقاومت کردند. آنگاه که مقاومت کارساز نبود به اخراج شهردار ناهمسو از هیئت دولت بسنده کردند. در انتخابات مجلس هفتم هم شکست رئیس مجلس ششم را در انتخابات هفتم نتوانستند هضم کنند.پس نمایندگان دوره بعد را به جای نماینده، «راه‌یافته» خواندند. تا زمانی که عقلای این جریان بازاندیشی نکنند و نخواهند روش کار خود را در رقابت سیاسی اصلاح کنند، بازگشت آنها به چرخه قدرت دور از انتظار است.
توجه‌طلبی سایت روحانی جواب نداد/ صبح نو: قالیباف، پیشنهاد روحانى را رد کرد/ گعده یکشنبه‌های نزدیکان روحانی به‌دنبال چیست؟
نخستین بار نیست که حسن روحانی و اطرافیانش با طرح ادعاهای بی‌اساس به‌دنبال جلب توجه و فضاسازی سیاسی هستند، در این راستا روحانی در طول حضورش در دولت حتی هرازگاهی مواضعی اتخاذ می‌کرد که آشکارا مغایر با رویکردها و مواضع ارکان نظام بود. اخیرا سایت حسن روحانی مدعی شده است که «روحانی به محمدباقر قالیباف پیشنهاد کرد معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست شود. قالیباف البته مایل بود و آماده که وزارت کشور را در دولت روحانی عهده‌دار شود و حتی یکی از متنفذترین و نزدیک‌ترین افراد به حاکمیت نیز به روحانی پیام مشابهی داده بود که گرچه ما به شما رأی نداده‌ایم؛ اما تردیدی نکنید که محمدباقر قالیباف، بهترین وزیر کشور برای دولت شماست.» ادعایی که محمدسعید احدیان، دستیار سیاسی و رسانه‌ای رئیس مجلس از اساس آنرا دروغ دانست و تأکید کرد: «قالیباف در پاسخ به این پیشنهادهای کاری، ضمن تشکر از ایشان، تمام آنها را رد کرده و به ایشان گفته است: حضور من در شهرداری کمک بزرگ‌تری به دولت است.»
روزنامه صبح نو با پرداختن به فقره تازه توجه‌طلبی این طیف نوشته: فارغ از محتوای گزارش اخیر سایت روحانی، باید به فعالیت پررنگ تیم رسانه‌ای و سیاسی نزدیک به حسن روحانی اشاره کرد که محمود واعظی، علیرضا معزی، محمد قوچانی و... از پیش از شروع سال جدید، یکشنبه‌های هر هفته را گعده می‌گیرند و برای نحوه ورود به انتخابات، هم‌اندیشی می‌کنند. این هم‌اندیشی‌ها در حالی است که حسن روحانی از مدت‌ها پیش، جلساتی را با رؤسا، وزرا و معاونین‌اش تدارک و سامان دیده است و عمده اظهارات مهم خود را نیز از قضا در همین جلسات بیان می‌دارد که سعی می‌کند درباره موضوعات روز کشور موضع‌گیری کند. همه این قطعات را که کنار همدیگر بگذاریم، متوجه می‌شویم که جریان متصل به حزب اعتدال و توسعه، برای بازگشت به قدرت در انتخابات مجلس دوازدهم در اسفندماه سال جاری، برنامه‌ای جدی دارد و برای کنش رسمی، در حال موقعیت‌سنجی فضا و موقعیت‌یابی مناسب در میان سایر نیروهای نزدیک به خود است.
جام جم عنوان کرد: تابستان داغ برای منافقین
به‌نظر می‌رسد آسودگی خیال گروهک منافقین که از راه دور و پای کامپیوتر مشغول فعالیت علیه ایران هستند به پایان رسیده است.
روزنامه جام جم در این باره نوشته: اقدامات پایه‌ای برای عملیات قضایی در این زمینه آغاز شده و برای اولین بار کیفرخواست ۱۰۵نفر از منافقین فراری در روزنامه جام‌جم مورخ ۷مرداد به چاپ رسید تا اقدامات قضایی لازم در پرونده مجاهدین تروریست و پیگیری استرداد آنها از پلیس بین‌الملل شکل جدی‌تری به خود بگیرد. ۴۲سال بعد درست در سالگرد خرداد سال۶۰، منافقین در مقرشان واقع در تیرانا، تار و مار شدند و نخست‌وزیر آلبانی به‌صراحت اعلام کرد: «اگر مجاهدین خلق می‌خواهند با ایران بجنگند، باید خاک ما را ترک کنند.» همین برای شروع یک پروسه مهم علیه تروریست‌های مارک‌دار کافی بود تا موضوع استرداد منافقین به ایران به صورت جدی در دستور کار قضایی و وزارت اطلاعات قرار بگیرد. با توجه به کم‌کاری صورت گرفته در زمینه استرداد منافقین به نظر می‌رسد اکنون ایران در چند لایه علیه منافقین فعال شده؛ هم ارتباط با دولت آلبانی و ارسال مواضع تهران برای مقامات این کشور و هم از طریق پلیس بین‌الملل در حال رایزنی است، هم نهادهای داخلی مربوط از جمله وزارت اطلاعات مدارکی را برای صدور احکام علیه اعضای این سازمان تروریستی آماده کرده و حالا هم به صورت رسمی کیفرخواست آنها توسط قوه قضاییه منتشر شده‌است.
کیهان: با تجویزهای مدعیان اصلاحات وارد یازدهمین ماه جنگ با طالبان شده بودیم/ حافظ منافع آمریکا در ایران غربگرایانی هستند که فارسی حرف می‌زنند
با توجه به نوسانات موضع اصلاح‌طلبان هر از گاهی مواضعی و رفتاری از آنها دیده می‌شود که به کلی با آنچه در یک دهه یا حتی یک سال پیش مدعی‌اش بودند فاصله دارد. موضوعی که بیانگر نوعی منفعت‌طلبی است که منجر به تغییر پیاپی نظرات می‌شود.
روزنامه کیهان در این خصوص نوشته: می‌خواهیم یک دنیای موازی بر اساس تجویزها و ایده‌های مدعیان اصلاحات در ایران ترسیم کنیم. در این دنیای موازی ما الان وارد یازدهمین ماه جنگ با طالبان در افغانستان به حمایت از شیربچه پنجشیر[!] شده بودیم و مرزهای شرقی کشور متأثر از این تصمیم در ناامنی کامل به سر می‌برد. در شمال کشور نیز آن‌طور که یکی از کارشناسان این جریان توصیه کرد به حمایت از ارمنستان علیه دولت باکو اعلام جنگ کرده و با انعقاد یک پیمان دفاعی با دولت ارمنستان اگر نه مشغول جنگ، دست‌کم مشغول صف‌آرایی نظامی در مقابل آذربایجان بودیم. در دنیای موازی مدعیان اصلاحات، توسعه روابط با چین و روسیه نیز به عنوان یک گناه نابخشودنی هرگز شکل نمی‌گرفت و پس از خطای فاحش آنها در ماجرای جزایر سه‌گانه ایران؛ قطع کامل رابطه با چین و روسیه امری ناگریز بود. در جهان مدعیان اصلاحات فقط اروپا و آمریکا شایسته برقراری روابط‌اند حتی اگر خصمانه‌ترین مواضع را علیه منافع ملی ایران و تمامیت ارضی آن اتخاذ و سخت‌ترین تحریم‌ها را بر کشورمان اعمال کنند. شاید در دیپلماسی رسمی، سفارت سوییس در تهران را حافظ منافع آمریکا در ایران بنامند اما واقعیت نشان داده حافظ منافع آمریکا در ایران همین جریان غربگرایی است که فارسی حرف می‌زنند اما انگلیسی فکر می‌کنند، آنها حاضرند منافع ملی ایران را به مسلخ ببرند.
گزارش دنیای اقتصاد از تبعات تغییر قیمت‌ها؛ صعود سرقت از باند فقر
میان بد و خوب بودن شرایط اقتصادی و معیشتی با میزان بزهکاری و جرائم نسبت مستقیمی وجود دارد چنانکه هرچه عرصه معیشت تنگ‌تر شود برخی افراد تلاش می‌کنند از راه کج به منزل برسند.
روزنامه دنیای اقتصادی در این ارتباط نوشته: سیر صعودی نرخ فقر و بالا رفتن نرخ تورم، اثر خود را در شرایط اجتماعی منعکس کرده است. آمارها نشان می‌دهد که پس از سال‌های ۱۳۹۷ با قله‌زنی نرخ تورم و رشد فقر، میزان دستگیری سارقان نیز در مسیر صعودی قرار گرفته است. این در حالی است که در سال‌های قبل از آن به‌دلیل پایین بودن نرخ تورم و بهتر بودن شرایط اقتصادی، سطح سرقت‌ها نیز کاهش یافته بود. یکی از پیشرانه‌های رشد سرقت‌ها در سال‌های اخیر، شرایط اقتصادی جامعه بوده است. بالا بودن نرخ تورم و کاهش رشد اقتصادی باعث شده است که حدود یک‌سوم از جمعیت به زیر خط فقر برسند و حتی خانوارهای بالای خط فقر نیز از نظر درآمدی فاصله قابل توجهی با جمعیت فقیر نداشته باشند. در این شرایط، تورم باعث افزایش قیمت دارایی‌ها شده است. در نتیجه این افزایش، قیمت یک دارایی مصرفی نظیر گوشی همراه یا یک قطعه از خودرو، به چند برابر حداقل حقوق کارگران رسیده و همین موضوع باعث شده سارقان، ریسک و عواقب سرقت را بپذیرند. از سوی دیگر، نسبت بالای نرخ بیکاری جوانان نشان می‌دهد که اقتصاد ظرفیت جذب افراد جویای کار را ندارد و این موضوع نیز عامل دیگری برای افزایش جرائم برای کسب درآمد است.
همشهری: مشکل اصلی براندازان مردمند نه نظام
سال‌هاست که افرادی با رنگ و لعاب‌های مختلف در شبکه‌های تلویزیونی و گعده‌های اپوزیسیون ادای دلسوزی برای ایران و مردم را در می‌آورند اما هنگامی که با کوچک‌ترین مخالفتی از سوی همین مردم مواجه می‌شوند شروع به دشنام‌گویی کرده و آنها را توده‌های ناآگاه و فریب‌خورده توصیف می‌کنند.
روزنامه همشهری در این باره نوشته: ضدانقلاب به‌دنبال فروپاشی بود و هست؛ به‌دنبال تقابل مردم با مردم؛ به‌دنبال تجزیه کشور. برای همین سراغ تقابل‌های قومیتی رفتند. برای همین به فحاشی روی آوردند تا موجب خشم و نفرت یک گروه و مقابله مردم با مردم شوند. برای همین بود که در کنار اجیر کردن تروریست‌ها و برخلاف گذشته، آدم‌های غافل و جاهل را به خط کردند تا تقابل مردم با مردم رقم بخورد. برای همین آنچه می‌توانست اعتراض مردمی باشد را از همان ابتدا تبدیل به اغتشاشات کردند، به جای شعار به فحاشی کشاندند و اسلحه و مواد آتش‌زا توزیع کردند. اینها می‌دانند براندازی در جمهوری اسلامی بدون فروپاشی ممکن نیست. با همه بلاهت‌شان به تجربه فهمیده‌اند که مشکل اصلی مردمند نه این نظام که این حاکمیت، خروجی همین مردم است.