«فردا» گزارش می‌دهد:
تحریم‌طلب‌ها؛ اپوزیسیون‌های از اینجا رانده و از آنجا مانده!
اصلاح‌طلبان در شرایط مهمی قرار دارند زیرا در این دوره نه بین مشارکت یا تحریم بلکه بین مشارکت و خروج از نظام باید یکی را انتخاب کنند.
گروه سیاست سایت فردا: اصلاح‌طلبان در ادوار مختلف انتخابات سیاست روشنی در پیش نداشته‌اند؛ گاهی به سمت مشارکت گسترده رفته‌اند، گاهی تحریم را بر مشارکت ترجیح داده‌اند و گاهی هم با ادبیات دیگری از تحریم سخن گفته‌اند؛ با عنوان عدم مشارکت. سیاست آنها به فراخور جایگاه اجتماعی‌شان تعریف شده است؛ یعنی وقتی که احساس کرده‌اند می‌توانند سرمایه اجتماعی‌شان را تجمیع کنند با همه توان شرکت کرده‌اند اما زمانی که دریافته‌اند مخاطبانشان اقبال سابق را نشان نمی‌دهند، برای فرار از شکست احتمالی زیر میز بازی زده‌اند و حتی اساس انتخابات در ایران را زیر سؤال برده‌اند. حالا اما وضعیت قدری متفاوت شده است. آنها در دو انتخابات آخر یعنی ریاست‌جمهوری 1400 و مجلس 98 به بهانه تکراری ردصلاحیت سیاست عدم مشارکت را در پیش گرفتند و گفتند گرچه نمی‌گوییم تحریم انتخابات اما خودمان در انتخابات شرکت نمی‌کنیم که بیشتر شبیه بازی کلمات بود و مشخص بود که همان تحریم انتخابات است. اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دوازدهم کار سختی را در پیش دارند زیرا دیگر نمی‌توانند با تکرار بهانه‌های تکراری از شرکت در انتخابات سرباز بزنند و اگر بنا باشد در این انتخابات هم حضور نداشته باشند شاید مسیر آینده سیاسی‌شان تغییر کند؛ به این معنا که آنها در مقطع کنونی نمی‌توانند بین مشارکت یا تحریم انتخابات یک راه برگزینند، بلکه به نظر می‌رسد اگر بخواهند در مسیر تحریم قدم بردارند، عملا از حاکمیت خروج کرده‌اند.
در این شرایط نیروهای رادیکال اصلاحات بدشان هم نمی‌آید به سمت اپوزیسیون‌شدن حرکت کنند و همراه با خود حتی میانه‌روهای اصلاحات را همراه کنند. در واقع اگر تصمیم‌گیرنده در انتخابات پیش‌رو رادیکال‌های اصلاحات باشند، به نوعی جریان اصلاحات در مسیر نزدیک‌شدن به اپوزیسیون‌هایی قرار می‌گیرد که هدفشان مخالفت با نظام است.
حالا پرسش آن است که آیا اصلاح‌طلبان در صورت اپوزیسیون‌شدن قادر خواهند بود، به اپوزیسیونی قدرتمند تبدیل شوند؟ پاسخ منفی است زیرا اصلاح‌طلبان از اینجا رانده و از آنجا مانده می‌شوند. اپوزیسیون خارج‌نشین نشان داده‌اند که نیروهایی غیر از خودشان را نمی‌پذیرند و اصلاح‌طلبان صرفا می‌توانند تبدیل به اپوزیسیونی بی‌اثر مانند نهضت آزادی شوند. هرچند در سال‌های اخیر اپوزیسیون خارج‌نشین هم نشان داد هیچ تأثیر عمده‌ای در کشور نمی‌تواند داشته باشد و در سال‌های اخیر دیده‌ایم که به هر دری زدند تا نظام ایران را سرنگون که هیچ حتی تضعیف کنند، به در بسته برخورده‌اند.
حالا اصلاح‌طلبان باید پیش از انتخابات مجلس دست به یک انتخابات دیگر بزنند؛ اینکه می‌خواهند همچنان نیروهایی نظام تعریف شوند، یا قصد خروج از نظام را دارند؟