حکایت یک حضور زنانه
میتوانست در پیش روی نام «جمیله سادات علمالهدی» نوشت؛ «نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه» و حتی برخی از عناوین حقوقی او از جمله عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی را هم الصاق کرد اما همه این عناوین او پشت یک نسبت خانوادگی پنهان شده است؛ «همسر سید ابراهیم رئیسی رئیسجمهور ایران.»
میتوانست در پیش روی نام «جمیله سادات علمالهدی» نوشت؛ «نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه» و حتی برخی از عناوین حقوقی او از جمله عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی را هم الصاق کرد اما همه این عناوین او پشت یک نسبت خانوادگی پنهان شده است؛ «همسر سید ابراهیم رئیسی رئیسجمهور ایران.» با وجود گذشت چند سال از ریاست جمهوری رئیسی بیراه نیست بگوییم نقش همسر او از تمامی روسای دولت پیشین بیشتر به چشم آمده است. البته که این حضور دلایل بسیاری هم داشت و اظهارنظرها و فعالیتهای او طی این مدت خبرساز و گاه حاشیهساز هم بوده است، اگرچه به نظر میرسد جمیله علمالهدی هم قاعده چگونه در چشم بودن را میداند، از اظهارنظرهای گاه عجیبش گرفته تا برگزاری همایش زنان تاثیرگذار و عکسهای دیپلماتیک با همسر رئیسجمهور عراق در ایران. حالا هم در جریان سفر سید ابراهیم رئیسی به آمریکای لاتین از او ویدئوهایی منتشر شده که نشان از استقبال مجزا از حضورش در این کشورها دارد و البته که مصاحبههای تلویزیونی که او نه در نقش همسر رئیس جمهور که که در شمایل جمیله علمالهدی به اظهارنظر میپردازد.
پیش از انتخاب سید ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری هم نام جمیله علمالهدی شنیده میشد. هر چند همان زمان هم بیشتر از اینکه به شخصیت حقوقی او اشاره شود او زیر سایه بلند نام پدرش قرار داشت. اما در همان روزها هم او فعالیتهای مدیریتی مهمی به عهده داشت. شاید مهمترینش در تدوین سند تحول آموزش و پرورش باشد. بسیاری از کارشناسان آموزشی میگویند پرتکراری واژه «حیات طیبه» در این سند و تببین مفهوم آن در سند تحول از جمله تاثیرات حضور جمیله علمالهدی در تدوین این سند مهم بالادستی است. او از اسفند ۱۳۹۸، به عنوان دبیر «شورای تحول و نوسازی نظام آموزشی کشور» شورای عالی انقلاب فرهنگی منصوب شد و پیش از آن هم سرفصلهایی همچون مبانی نظری مدیریت آموزشی، مکتبهای فلسفی و آرای تربیتی را در دانشگاه بهشتی تدریس میکرد. همه این موارد بود که برخی باور دارند در انتخاب وزیر آموزش و پرورش کابینه هم نظرات او به نوعی موثر بود. هر چند وزیر اولیه پیشنهادی دولت در این وزارتخانه به عنوان تنها وزیری شناخته شد که نتوانست از مجلس رای اعتماد بگیرد. ماجرای علاقه او به این حوزه آنقدر بود که برخی از کارشناسان سیاسی حتی پیشنهاد وزارت جمیله علمالهدی را هم در وزارت آموزش و پرورش مطرح میکردند.