رهنورد؛ این بار عبور از ضروریات دینی

به گزارش سایت فردا، محبوبه نیاورانی، سردبیر روزنامه «صبح نو» در یادداشتی نوشت: غائله کشف حجاب که با هدف هویت‌زدایی از جامعه دینی ایران و به عنوان یک ابزار سیاسی برای مقابله با نظام اسلامی در سال‌های اخیر توسط دشمن به راه انداخته شده بود، سال گذشته به اغتشاشات گره خورد و از حربه بی‌حجابی به عنوان ابزاری برای ایجاد آشوب در جامعه با هدف براندازی نظام اسلامی به کار گرفته شد و تعبیر «حرام سیاسی» در کلام رهبری هم مصداقی بر همین موضوع است. حرام سیاسی به این مفهوم که از بی‌حجابی به عنوان اسلحه‌ای برای ضربه زدن به اصل و هویت نظام استفاده می‌کنند و در نقشه و توطئه دشمن برای تضعیف نظام تاثیرگذار است.

در این میان، رویکرد نظام در مواجهه با پدیده بدحجابی و بی‌حجابی و علاج ناهنجاری‌های اجتماعی آن است که با تدبیر و همفکری، راه‌ها و روش‌های مستمر و درعین حال هم بازدارنده هم اقناعی بیابد تا زمینه ایجاد دوقطبی‌های کاذب و تنش‌های اجتماعی فراهم نشود و لایحه حجاب که هنوز تبدیل به قانون نشده، با همین هدف تدوین شده است؛ چراکه بعد از اغتشاش‌های زن، زندگی، آزادی، میزان آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی افزایش یافته است.

هجمه‌های ضدانقلاب و اپوزیسیون داخلی و خارجی به این لایحه و به طور کل به مقوله حجاب، با فرصت‌طلبی زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی نیز همراه شده که نشان از نقشه‌ای بزرگ برای تداوم گفتار استحاله شده رادیکال‌ها دارد. خانم رهنورد در حالی عنوان می‌کند که بین عفاف و حجاب فرقی وجود ندارد و به نظام توصیه می‌کند اجبار در حجاب را کنار بگذارند و آن را به جنگ تن‌به‌تن با ملت و زنان ایران تعبیر می‌کند که این دیدگاه‌اش در تناقض با رویکرد گذشته او در دهه اول انقلاب است.  او در حالی به دنبال فرصت‌طلبی از تحولات و شرایط امروز جامعه است که در تیرماه 1359 زمانی که امام خمینی (ره) از حجاب کارمندان زن در ادارات انتقاد کردند و به دولت وقت 10روز زمان دادند تا این اوضاع را درست کند، رهنورد که در آن زمان مسئولیت روزنامه جمهوری اسلامی را داشت، با چاپ عکس معترضین به قانون حجاب اسلامی، سخت به آنان تاخت و در سمینار «خانم‌های اداری» در تیرماه همان سال، بیانیه‌ای صادر کرد که در هر دو بیانیه از لزوم حفظ حجاب اسلامی برای زنان کارمند نوشت.

او که در گذشته مدافع حجاب قانونی بوده است، امروز اعتقاد دارد که حجاب جزو ضروریات دین نیست، این درحالی است که وجوب حجاب، مورد اتفاق فقها است؛ بنابراین مسأله وجوب حجاب و حد حجاب برای زنان، یک امر فقهی و شرعی است، نه فقط یک امر اخلاقی مانند عفاف.

از سوی دیگر، در حالی که طرفداران موسوی و همسرش مدعی هستند که آنها در حصر به سر می‌برند، این چگونه حصری است که نسبت به هر اتفاقی بیانیه صادر کرده و اظهارنظر می‌کنند. آن هم  بیانیه‌هایی که در مغایرت با نظام است و در واقع آشوبگری‌های خود را به گونه‌ای دیگر ادامه می‌دهند.

به نظر می‌رسد بعداز غائله زن، زندگی، آزادی جنبش موسوم به سبز در حال بازسازی تشکیلاتی، تغییر راهبردها و دغدغه‌های خود برای ظهور دوباره در عرصه سیاست در کنار اپوزیسیون است.همچنانکه ادبیات بیانیه‌های موسوی در این مدت نیز از حالت اصلاح‌طلبانه خارج و از گفتمان جمهوری اسلامی، گذر کرده و تبدیل به اپوزیسیون نظام شده است . به نظر می‌رسد اپوزیسیون خارج‌نشین نیز از این موضوع استقبال می‌کند و نگاه مثبتی به این جریان برای رویارویی با جمهوری اسلامی دارد. همچنانکه حضور هم‌زمان امیر ارجمند، مشاور موسوی و اسماعیلیون در همایش اپوزیسیون، نمایی از پیوند و همراهی نزدیکان موسوی با براندازان خارج از کشور است.