آن مرد آمد

جمشید هاشم‌پور برای آنها دل در گرو هنر هفتم دارند هنوز «جمشید آریا»ست. بازیگری بلندبالا با سیمایی ثابت در تمام آثارش که به راحتی عموم مردم را به سالن‌های تاریک سینما می‌کشاند. ستاره بی‌چون و چرای سینمای دهه شصت ایران. با قامتی افراشته و اغلب اسلحه به دست که در پی انتقامی خونین از بدمن‌های سینمایی بود. اگرچه حالا گرد پیری روی چهره او هم نشسته اما ذهن نوستالژی‌باز ما نمی‌خواهد باور کند آن چهره عبوس و کاریزما با سینه ستبر در قاب سینما پیر شده است. امروز و در جریان نخستین گردهمایی سینماگران انقلاب و دفاع مقدس او دست به سینه رو به تماشاگرانی که تشویقش می‌کردند در قاب دوربین‌های عکاسان خبری ثبت شد. تا بهانه به یادآوری ما باشد. او که نامش با فونت نستعلیقی سفید و  لرزان  بر تیتراژ آغازین هر اثری به ما ضمانت یک اثر سرگرم‌کننده می‌داد. افعی، تارج و عقاب‌ها کافی است تا کارنامه کاری ستاره سینمای ایران را بی‌رقیب کند. آثاری که به واسطه حضور او فروشی چشمگیر داشتند.