چهره روز/ «فردا» گزارش میدهد:
گزینه رئیسی برای وزارت صمت کیست؟
عباس علیآبادی بیش از آنکه نیرویی سیاسی باشد کار اجرایی کرده است و شاید انتخاب او توسط رئیسی هم برای همین باشد که قدری حواشی از وزارت صمت دور شود.
گروه سیاست سایت فردا: پس از کشمشهای فراوان بر سر رفتن یا ماندن سیدرضا فاطمی امین از وزارت صمت، سرانجام او رفت تا حالا که سید ابراهیم رئیسی عباس علیآبادی را به عنوان وزیر پیشنهادی این وزارتخانه به مجلس معرفی کند. اما او کیست؟ شاید عمده شهرت او به دلیل پانزده سال مدیریت گروه مپنا باشد؛ مهمترین بخش مدیریت نیروگاههای کشور. علیآبادی بیش از آنکه نیرویی سیاسی باشد کار اجرایی کرده است و شاید انتخاب او توسط رئیسی هم برای همین باشد که قدری حواشی از وزارت صمت دور شود؛ هرچند مشخص نیست که علیآبادی هم بتواند از پس مسئولیت سنگین وزارت صمت برآید یا نه؟ وزارتخانهای چند وجهی است و به نوعی گلوگاه اقتصاد کشور در اختیار این نهاد است و تجربه نشان داده است علاوه بر آشنایی به کار اجرایی توان مدیریت بسیار بالای و البته نگاه اقتصادی مدونی برای اداره این وزارتخانه نیاز است.
علی آبادی دکتری خود را در رشته مهندسی مکانیک گذرانده است. او در هر دو بخش دولتی و خصوصی مشغول به فعالیت بوده است که از آن جمله میتوان به فعالیت به عنوان معاون برق و انرژی وزارت نیرو، مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، مجری طرح های صنعتی برای صنایع مختلف اعم از نیرو، معادن، فلزات، نفت، گاز و پتروشیمی، ریلی، هوایی و... همچنین رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل گروه بزرگ صنعتی مپنا برای مدت بیش از پانزده سال، اشاره کرد.
در رزومه منتشر شده از علی آبادی آمده است: «او تا به امروز قراردادهای بین المللی بیشماری در داخل و خارج از کشور مذاکره، منعقد و اجرا کرده و به واسطه این طرح های عظیم سابقه تجارت جهانی در مقیاس داشته است و در این دوره ۱۵ ساله گروه مپنا چندین بار، بزرگترین صادر کننده نمونه و ممتاز صنعتی کشور لقب گرفت». علی آبادی همچنین استاد دانشگاه و کتبی نیز در زمینه تخصصی خود تألیف کرده است
هرچند همه اینها رزومههایی است که صرفا برای شناخت او مفید است اما مدیریت وزارت صمت نشان داده است که وزیر این وزارتخانه علاوه بر توانایی بالایی اجرایی و تحصلات آکادمیک باید قدرت مدیریت یک مجموعه کلان که شرکتهای انبوهی زیرمجموعه خود دارد را داشته باشد. برخی این نقد را به رئیسی وارد میکنند که از نیروهای شناختهشده در عرصههای مورد نظر استفاده نمیکند؛ نقدی که نه حالا بلکه از ابتدای دولتش وجود داشته است؛ هرچند در مورد اخیر این نقد کاملا صادق نیست زیرا علیآبادی سابقه مدیریتی هم در کارنامهاش دارد و مانند فاطمیامین بیشتر رزومهاش نظری نیست ولی با این حال باید دید که اولا کارنامه علیآبادی نمایندگان را برای دادن رأی اعتماد قانع میکند یا خیر و در صورت اخذ رأی از مجلس تا چه حد میتواند کاستیهای دوران فاطمیامین را جبران کند؟