«فردا» گزارش می‌دهد
نقش زنان در انتخابات پیش رو/ کدام گروه اعتماد زنان را جلب می‌کند؟
هر گروه سیاسی که بتواند با شناختن درست مطالبات زنان، برنامه‌هایی واقعی برای رفع آنان ارائه دهند، خواهد توانست اعتماد جامعه زنان را به دست آورد.
گروه سیاست سایت فردا: مطالبات انباشته زنان چه در حوزه تقنینی و چه در حوزه اجتماعی از آن دست مسائلی است که مبتلابه نیمی از جامعه ایرانی است و بی‌تردید اگر برای زنان امید به رفع مطالبات پدید آید، آنها می‌توانند یکی از بازیگران صحنه انتخابات باشند و با حضورشان در انتخابات چه بسا سرنوشت هرگونه پیش‌بینی انتخاباتی را تغییر دهند. بنابراین انتخابات سال جاری مجلس و نقش زنان در آن موضوعی است که اکنون علاوه بر آنکه موضوعی جامعه‌شناختی می‌تواند باشد، در حیطه سیاست نیز می‌گنجد؛ اینکه چه گروه‌هایی موفق به اقناع زنان برای اولا مشارکت در انتخابات و ثانیا رأی ایجابی به آنها می‌شوند.
واقعیت این است که نارآرامی‌های نیمه دوم سال گذشته علاوه بر آنکه خسارات بسیاری بر کشور وارد کرد اما یک جنبه دیگر هم داشت؛ آنکه به هر روی اگر مطالبات زنانه‌ای وجود دارد باید در جهت پاسخ اقناعی به آن برآییم و حتما با شیوه‌هایی نظیر نادیده‌گرفتن یا برخوردهایی مانند گشت ارشاد که روشی سلبی و قهری محسوب می‌شد، نمی‌توان به امر مطلوب دست یافت و در چنین شرایطی اگر بگوییم که زنان برای اعتراض به خیابان نمی‌آیند و همسو با ناآرامی‌های خسارت‌بار نمی‌شوند اما قدر متیقن آن است زمانی که احساس کنند مطالباتشان از رهگذر انتخابات محقق نمی‌شود، عطای انتخابات را به لقایش می‌بخشند و در آن شرکت نمی‌کنند.
در این شرایط نقش و کارکرد گروه‌های سیاسی بیش از هر زمان مهم به نظر می‌رسد؛ اینکه آنها چه برنامه‌هایی برای رفع مطالبات زنان ارائه می‌دهند تا زنان ایرانی قانع شوند که اگر به آنها رأی دهند، رأی‌شان مفیده فایده خواهد بود.
نیروهای سوپرانقلابی همواره سعی کرده‌اند در مواجهه با مطالبات زنان روش انکار را در پیش بگیرند و با خوانشی رادیکال از هر موضوعی واقعیت‌های جامعه به ویژه در حوزه زنان را نادیده گرفته‌اند. طبیعی است که این گروه نمی‌تواند نماینده رفع مطالبات زنان باشد و باز طبیعی‌تر است که آنها از چنین پایگاه رأی عظیمی محروم خواهند بود. اصلاح‌طلبان هم در دو دهه اخیر نشان داده‌اند شعار حمایت از حقوق زنان نزدشان صرفا یک راهبرد سیاسی است برای رسیدن به مجلس، دولت یا هر نهاد دیگری. از طرفی اگر هم نظرهاییی در حوزه حقوق زنان ارائه داده‌اند، آن نظرها آنقدر به دور از واقعیات دینی، عرفی و قانونی بوده است که از ابتدا مشخص بوده که با واقعیت اجتماعی-سیاسی-قانونی ایران نسبتی ندارد و گرچه شعارهای تند اصلاح‌طلبان در حوزه حقوق زنان در مقاطع کوتاه‌مدت باعث جلب توجه بخشی از زنان می‌شد اما وقتی آن شعارها به مرحله اجرا در نمی‌آمد، به ضد خودش تبدیل می‌شد و همان امیدها را به یأس و بی‌اعتمادی تبدیل می‌کرد.
حالا به نظر می‌رسد گروهی می‌تواند اعتماد زنان ایران را به خود جلب کند که برنامه‌هایی واقعی با شناختن درست مطالبات زنان به جامعه ارائه دهد؛ برنامه‌هایی که از منطق عقلایی برای به نتیجه‌رسیدن داشته باشند نه آنکه صرفا برای تحت تأثیر قرار دادن جامعه ابراز شوند. هر گروهی بتواند در این مسیر به درستی حرکت کند علاوه بر آنکه مورد وثوق جامعه قرار می‌گیرد، حتما شانس بالایی در انتخابات هم خواهد داشت.