طرحهاي زنجيره‌اي سيا در پاكستان
جمهوری اسلامی: حملات هوائي و موشكي آمريكا به خاك پاكستان در هفته‌هاي اخير با شدت و دامنه بيشتري ادامه يافته است بطوري كه ديروز در حمله هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكائي، پنج آلماني در پاكستان كشته شدند. عليرغم همكاريهاي امنيتي پاكستان با نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان، اين حملات موشكي باعث بروز مشكلاتي براي دولت، ارتش و نيروهاي امنيتي پاكستان شده است. اين امر بويژه در طول دوران وقوع بحران ناشي از سيل عظيم پاكستان، گريبانگير مقامات اين كشور شده درحالي كه انتظار مي‌رفت حداقل پس از وقوع سيل اخير، اين حملات به كلي متوقف شود. از سوي ديگر، طالبان هم از شرايط بحراني ناشي از سيل عظيم پاكستان سوءاستفاده كرده و بر شدت و دامنه حملات خود افزوده است. در واقع مردم پاكستان و مقامات اين كشور اكنون از چند سو تحت فشار قرار دارند. 1 - وقوع بحران ناشي از سيل عظيم اين كشور كه بر سرنوشت و زندگي حداقل 20 ميليون نفر به طور مستقيم و 45 ميليون نفر بطور غيرمستقيم اثرگذار بوده است. 2 - تشديد حملات موشكي آمريكا بويژه از طريق استفاده از هواپيماهاي بدون سرنشين كه مشخصاً باعث فشارهاي سياسي - اجتماعي از جمله در مناطق قبايلي و مرزنشينان اين كشور در طول منطقه مرزي افغانستان و پاكستان شده است. 3 - سوءاستفاده طالبان از بحران كنوني پاكستان در جهت تشديد حملات و نفوذ در ساختار حكومتي به منظور اعمال فشار بر دولت، ارتش و دستگاه‌هاي امنيتي كه در واقع با هدف قطعي براي فلج ساختن ابزارهاي حكومتي صورت مي‌گيرد. استفاده از خودروهاي بمب‌گذاري شده، حملات خمپاره‌اي و حتي موشكي به مقر پليس، ارتش و دستگاه‌هاي امنيتي و همچنين گروگان گيري با هدف ايجاد "سپر انساني" در جهت پيشبرد اهداف تروريستي طالبان، از روشهاي معمول در هفته‌هاي اخير بوده است. تصادفي نيست كه اكثر قربانيان حملات تروريستي طالبان در منطقه خيبر پختونخواه در هفته‌هاي اخير از ميان نيروهاي پليس و دستگاه‌هاي پليس و دستگاه‌هاي امنيتي پاكستان بوده‌اند. از جمله مطابق آمارهاي رسمي حداقل 19 پليس كشته و 45 نفر به شدت زخمي شده‌اند كه حال چند نفر از آنها وخيم است و ممكن است بر تعداد كشتگان افزوده شود. اگرچه مقامات واشنگتن و نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان، حملات موشكي به پاكستان را در پرتو تشديد عمليات تروريستي طالبان توصيه مي‌كنند، ولي شواهدي وجود دارد كه نشان مي‌دهد حتي طالبان هم با اشاره و هماهنگي آمريكا و "سيا" عمل مي‌كند و در واقع "بازوي اجرائي سيا" در منطقه است. اخيراً در كنگره آمريكا مطرح شد كه "سيا" از طريق شركت‌هاي به اصطلاح امنيتي با طالبان ارتباط دارد و به تغذيه مالي - اطلاعاتي و تسليحاتي آنها مي‌پردازد. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه آمريكا از يكطرف طالبان را به انجام عمليات تروريستي در پاكستان تشويق مي‌كند و از سوي ديگر به استناد همين عمليات تروريستي، به حملات موشكي در پاكستان مي‌پردازد. طبعاً سئوال جدي اينست كه اگر طالبان "بازوي اجرائي سيا" در منطقه است، اين حملات موشكي هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكا عليه چه كساني و براي تحقق چه اهدافي صورت مي‌گيرد؟ در واقع پاسخ اين سئوال در طول سال‌هاي اخير به خوبي آشكار شده و مشخص گرديده است كه آمريكا و بعضي كشورهاي عضو ناتو از جمله انگليس اميدوارند با بهره گيري از اين حملات موشكي و گسترش ابعاد حملات غيرمنتظره در مناطق مرزي پاكستان، به "كوچ اجباري" قبايل مرزنشين دامن بزنند تا در پرتو آن يك "منطقه خالي از سكنه" در مرز دو كشور ايجاد شود و در نتيجه يك "منطقه امن براي ناتو" درون خاك پاكستان احداث گردد. با اينحال، مقامات پاكستان به شدت نگران اهداف و برنامه‌هاي بعدي آمريكا و متحدانش براي نفوذ عملياتي درون خاك پاكستان هستند و معتقدند كه حتي ايجاد منطقه خالي از سكنه در مناطق مرزي و قبايلي پاكستان هم "هدف نهائي" محسوب نمي‌شود بلكه اين فقط "نقطه آغاز" طرحهائي است كه سيا براي پاكستان در نظر گرفته است. "طرحهاي زنجيره‌اي سيا" در پاكستان كه گروه طالبان هم از مجريان اصلي آن تلقي مي‌شود.