وقتی دوم خرداد در واکنش‌های احساسی خلاصه شد

گروه سیاست سایت فردا - با گذشته دو دهه از انتخابات دوم خرداد 76 جامعه تصویر روشن‌تری از اصلاح‌طلبان که زمانی به دوم خردادی‌ها شهره شدند در ذهن دارند.

تجربه 8 سال ریاست‌جمهوری سیدمحمدخاتمی و کشمکش‌های سیاسی آن دوران و حتی به جریان افتادن مناقشات دینی به مدد التقات‌های فکری حلقه کیان و افراد به اصطلاح روشنفکر در کنار تجربه مجلس ششم و شورای شهر اول که عملکردشان با تندروی و ساختارشکنی عجین شد از یکسو، شوریدن علیه جمهوریت در سال 88 از جانبی دیگر و کارنامه پراشکال دولت مستظهر به پشتیبانی اصلاح‌طلبان از سویی دیگر نشان داده که سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبان اگر برای خودشان آب و نان داشت برای جامعه جز درگیری با فشارهای اقتصادی و منازعات بی‌حاصل سیاسی آورده‌ای در بر نداشت.

امروز برخی جوانان آن روز که بعدها در قالب احزاب سیاسی به فعالیت پرداختند در یادآوری دوم خرداد بیشتر به جو نوجوانی و جوانی و حس و حالشان در آن دوران پرداخته‌اند و کسانی که مدافع پروپاقرص اصلاح‌طلبان بودند نیز کمتر یادی از آن می‌کنند. دوم خرداد برای آنها تنها در واکنش‌های احساسی خلاصه شده است.

اکنون اصلاح‌طلبان در متفرق‌ترین شرایط خود به‌سر می‌برند. بعد از تجربه ائتلاف با روحانی ته‌مانده سرمایه اجتماعی‌شان را از دست دادند و در انتخابات 1400 نیز طرفی برنبستند. حالا میان احزابشان در تحریم انتخابات یا مشارکت در آن در شکل مستقل و یا ائتلافی با جریان‌های دیگر بگومگویی برپاست و خبری از رویکرد و راهبرد تازه‌ای در میانشان نیست. در معادلات درونی اصلاح‌طلبان در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد در حالی که جامعه از دوم خرداد تاکنون تحولات شگرفی را تجربه کرده است.