تاریخی که خاک شد
انتشار فیلم کوتاهی در روز سه شنبه از آشوب بولدوزی در شهر گلپایگان حکایت تازه‌ای از تخریب یک اثر تاریخی در بافتی شهری است. خبر آمده باروی هخامنشی «نادانسته» توسط شهرداری این شهر تخریب شده است. اگرچه ذکر «نادانسته» و «ناخواسته» درباره تخریب آثار اینچنینی از ورطه تکرار بی‌اهمیت شده اما این اتفاق مثال تازه‌ای است از رفتار ما با سازه‌های تاریخی‌مان. کاری که پیش از این هم با بافت تاریخی شهرهایی همچون شیراز و یزد و کاشان هم کردیم.
آنچه می‌توان از خبرهای متوجه شد این است که در برخی جاها این دیوار دو تا سه متر قطر و ۷ تا ۱۰ متر ارتفاع داشته است. همچنین دو روایت برای تاریخ هخامنشی و ساسانی برای بارو وجود دارد که حالا که این بارو تخریب شده چندان اهمیتی ندارد!
آنطور که نوشته‌اند این دیوار در میان ساختمان‌های نوساز قرار داشته و شهرداری با استشهاد محلی و بدون استعلام از نمایندگی میراث فرهنگی آن را تخریب کرد.
باروی گلپایگان در فهرست میراث ملی ثبت نشده بود. حالا با تخریب بخش باقی مانده از این بارو، دیگر اثری از این بنای تاریخی در شهر نیست.