یادداشتی از مهدی فضائلی
مصاف اصلی در عرصه تحول
مهدی فضائلی، تحلیلگر مسائل سیاسی، نوشت: رهبر و مقتدای نیروهای جبهه انقلاب با صدای رسا، ندای «تحول» و «تحول‌خواهی» را سرداده که معنی آن چیزی نیست جز رضایت ندادن به وضع موجود.
به گزارش سایت فردا، مهدی فضائلی در روزنامه «صبح‌نو» نوشت: عده‌ای تصورشان از نیروهای حامی نظام و انقلاب این است که این افراد از وضع موجود کاملا راضی و منکر ناکارآمدی‌ها و کاستی‌ها هستند، لذا آنان را متوهم، دگم و متعصب می‌پندارند و خود را واقع‌بین و آزاداندیش!
این درحالی است که رهبر و مقتدای نیروهای جبهه انقلاب با صدای رسا، ندای «تحول» و «تحول‌خواهی» را سرداده که معنی آن چیزی نیست جز رضایت ندادن به وضع موجود.
اگر بخواهیم از مجموع بیانات رهبر انقلاب که در طول سال ایراد می‌گردد، چند مورد را به‌عنوان مهم‌ترین بیانات انتخاب کنیم، قطعا بیانات اول فروردین جزو همین برگزیده‌هاست و علی‌القاعده، محورهای این بیانات هم جزو مهم‌ترین مطالب موردنظر ایشان.
شاه‌بیت سخنرانی مهم رهبر معظم انقلاب که پس از سه‌سال دوران پرمحنت کرونا در روز اول فروردین ۱۴۰۲ در حرم مطهر امام رئوف انجام شد، «تحول» بود. البته بحث تحول، تحول‌خواهی و مدیریت تحول در اندیشه رهبر حکیم انقلاب اسلامی تازگی ندارد و بنابر آنچه در ذهن دارم شاید برای اولین‌بار در سفر مرداد سال ۸۵ به سمنان و در جمع دانشگاهیان این استان مطرح کردند.
موضوع تحول، طی دو سال اخیر نیز مکرر مورد توجه و تاکید ایشان بوده است که سخنرانی ۱۴ خرداد ۱۳۹۹ در مرقد بنیانگذار انقلاب اسلامی با کلیدواژه «امام تحول» از غرر این بیانات محسوب می‌شود. مگر می‌شود کسی از وضع موجود راضی باشد و آن را مطلوب بداند و در عین حال پرچم‌دار تحول‌خواهی و اصلاح‌طلبی باشد؟ رویکرد تحول‌خواهی جزو ذات تفکر انقلابی است و تفکری که انقلاب را مستمر و دائمی بداند و نه مقطعی و گذرا، طبع تحول را نیز مستمرا مطالبه می‌کند، برخلاف مرتجعین ظاهر اصلاح‌طلبی که انقلاب را مقطعی و گذرا می‌دانند و اواخر دهه ۷۰ پایان آن را اعلام کردند!