«فردا» گزارش می‌دهد:
کمبود پزشک متخصص در تعطیلات نوروزی
اغراق نیست بگوییم حداقل در روزهای تعطیلات دست کسی به پزشکان متخصص نمی‌رسد چرا که اغلب آنها در سفرهای نوروزی (اغلب خارج از کشور) به سر می‌برند
گروه سیاست سایت فردا: همین امروز وزیر بهداشت اعلام کرده است مراجعه بیماران به مراکز درمانی در روزهای نوروز نسبت به سال گذشته نزدیک به 51 درصد افزایش داشته است، این آمار در عملیات‌های اورژانس هم دیده می‌شود اما آنچه قطعی و بدیهی به نظر می‌رسد این افزایش مراجعه به معنای گرفتن خدمات از سوی مراکز درمانی نیست! تعطیلات نوروزی به معنای خواب عمیق پزشکان متخصص در نظام سلامت ایران است! یک رویه عجیب و خطرناک که البته کسی هم برای آن پاسخی ندارد. 15روز خواب عمیق نظام سلامت برای شهروندانی که به باور وزارت بهداشت نباید بیمار شوند! اغراق نیست بگوییم حداقل در روزهای تعطیلات دست کسی به پزشکان متخصص نمی‌رسد چرا که اغلب آنها در سفرهای نوروزی (اغلب خارج از کشور) به سر می‌برند و البته که بیماران در صف به انتظار مانده‌اند.
بحث بر سر کمبود پزشک در نظام سلامت ایران مدت‌هاست که وجود دارد، این موضع در چند سال اخیر البته که مخالفان و موافقان بسیاری را هم به خود دیده است، دسته موافقان که البته اهالی بهارستان جزو آنها هستند به آمارهای پایین سرانه پزشک در ایران اشاره دارند و خواستار افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی هستند و در سوی دیگر مخالفانی وجود د ارن که باور دارند بستر آموزشی برای افزایش یکباره این افزایش وجود ندارد. ماجرا از جایی تناقضات بسیاری به خود می‌بیند که بدانیم فارغ از سرانه پزشک نحوه توزیع پزشکان در ایران بسیار عجیب است. چرا که درصد بالایی از همین تعداد پزشک در
شهرهای بزرگ به ویژه در تهران متمرکز شده‌اند. اما این موضوع در رابطه با پزشکان متخصص رویه تلخ‌تری دارد. در این موضوع دیگر مخالفی وجود ندارد و همگان باور دارند پزشکان متخصص در ایران رو به کاهشند و دسترسی به همان تعداد باقی‌مانده هم کار هر کسی نیست!
یافتن پزشک؛ عملیات غیرممکن
در اینکه دسترسی به پزشکان متخصص در سال کار سهلی به نظر نمی‌رسد اما این موضوع حداقل در روزهای تعطیلات نوروز به نوعی غیر ممکن است! یک دتجربه تلخ شخصی در روهای نوروز امسال اثبات بی‌چون و چرای این موضوع است. از 26 اسفند تا 13 فروردین به دنبال یک پزشک متخصص و جراح مغز و اعصاب کل بیمارستان‌های تهران را زیر پا می‌گذاریم. به قطع تمامی متخصصین در سفرهای نوروزی به سر می‌برند و تنها یک متخصص پیدا می‌شود که تشخیص او هم جراحی سریع بیمار است اما با یک توضیح که امکان این جراحی فعلا وجود ندارد! چرا که حالا به گفته او «پرسنل اتاق عمل در تعطیلات هستند و همین موضوع ریسک خطر جراحی را بالا می‌برد!» تصمیم او همچون دیگر پزشکان در تعطیلات انتظار برای پایان تعطیلات است.
وزارت پزشک محور
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستاری ایران معتقد است این موضوع در رابطه با پزشکان متخصص دیده می‌ود و البته معتقد است این ماجرا سالهاست که در حال تکرار است! او به فردا می‌گوید «کمبود متخصصین در نظام سلامت ایران باعث ایجاد یک انحصار از سوی آنها می‌شود و به نوعی در بزنگاه‌هایی اینچنین این متخصصین دست بالا را دارند. به این معنا که حالا نمی‌توان نقدی به این متخصصین وارد کرد که چرا در تعطیلات نوروز دسترسی به آنها چنین با مشکل رو به روست.» مورد اشاره این کارشناس حوزه سلامت نتیجه تلخی به همراه دارد، اینکه چون این متخصصین در اقلیت هستند نظر آنها فارغ از درستی یا نادرستی ارجح‌تر است. وزارت بهداشت هم البته که در این میانه یک تماشاگر محض است!
خواب وزارت بهداشت در تعطیلات
این موضوع البته که مورد انتقاد و گلایه شهروندان بسیاری هم قرار گرفته است. انتقادهایی که واکنش برخی از نمایندگان مجلس را هم به همراه داشته است. یکی از آنها فاطمه محمدبیگی است که با اشاره به نارضایتی مردم در مورد عدم حضور برخی از متخصصان در ایام نوروز در مرکز درمانی، می‌گوید « به طور کلی ما در ایام نوروز با مشکل کمبود متخصص در کل کشور روبرو هستیم، از طرفی با عدم همکاری برخی از بیمارستان‌های خصوصی مواجه می‌شویم. انتظار می‌رود بخش خصوصی همانطور که در سایر ایام سال به مردم خدمات درمانی ارائه می‌دهند، در ایام تعطیلات همچون عید نوروز هم این خدمات را به هموطنان ارائه کنند.»
محمدبیگی با اشاره به کمبود خدمات درمانی در بخش دولتی به فردا می‌گوید« در استان‌هایی مانند قزوین که سرانه تخت در بخش دولتی کم است، طبیعتاً انتظار می‌رود که بخش خصوصی در این زمینه همکاری لازم را داشته باشد، به خصوص بیمارستان‌های خصوصی که بعد از مراکز دولتی ملجا و پناهگاه مردم هستند.» این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با انتقاد از عدم همکاری بخش خصوصی با سازمان‌های بیمه گر می‌گوید «برخی از بیمارستان‌های خصوصی با بیمه تأمین اجتماعی و سایر بیمه‌های پایه قرارداد ندارند و به هیچ وجه همکاری لازم و کافی نمی‌کنند. این مسئله باعث شده که قشر ضعیف و زحمتکش کارگر در بسیاری از استان‌ها که در حدود دو سوم جمعیت را تشکیل می‌دهند، از خدمات بیمارستان‌های خصوصی محروم شوند.»