رخنه موذیانه تهاجم فرهنگی در باشگاههای ورزشی بانوان

با وجود آنکه آموزش رقص با عناوین متفاوت در برگه های تبلیغاتی باشگاههای ورزشی بانوان به عینه به چشم می خورد و هر روزه شاهد افزایش تبلیغاتی با این عناوین هستیم اما این مسئله ، نه تنها از سوی مسوولان ذیربط پیگیری نمی گردد ، بلکه به نظر می رسد گاهی نیز فقر فرهنگی که جوانان با آن روبرو هستند عامل اساسی در افزایش تقاضا برای شرکت در این گونه کلاسها است . به گزارش « زن فردا » آموزش انواع رقص در باشگاههای ورزشی بانوان ، معضل جدی است که امروزه حوزه های فرهنگی و اجتماعی جامعه با آن دست و پنجه نرم می کنند و در بسیاری از خانواده ها گرایش جوانان به این مسئله باعث بروز مشکلاتی شده است. با این وجود صحبت مسوولان و کسانی که در ارتباط با نظارت بر باشگاههای ورزشی بانوان فعالیت می کنند نشان می دهد میزان استقبال بانوان به ویژه قشر جوان و نوجوان به این نوع از فعالیتها افزایش یافته و کمتر دیده شده است که شکایتی در این خصوص صورت گیرد ، اما خود این امر نیز جای بسی تأمل است! مریم مهدویان یکی از بازرسان باشگاههای ورزشی بانوان است در این خصوص به خبرنگار « زن فردا » گفت : برای انجام اینگونه فعالیتها هیچگونه مجوزی داده نشده و در صورتی که مشاهده شود حتماً برخورد خواهد شد . وی ادامه می دهد: تعداد ۴ هزار باشگاه ورزشی در سطح تهران فعالیت می کنند که متأسفانه امکان نظارت بر تمام این باشگاهها به صورت مدام امکان پذیر نیست و در واقع هم تعداد بازرسان ما کافی نیست و هم زمانی که آنها برای بازرسی می روند چیزی تحت این عنوان مشاهده نمی کنند . ۵۰۰ باشگاه ورزشی بدون مجوز در سطح تهران فعالیت می کنند مهدویان افزود : در هر صورت زمانی که شکایتی صورت گیرد و یا بازرسان ما خود شاهد برگزاری چنین کلاسهایی باشند در وهله نخست به آن باشگاه اخطار داده می شود تا به اینگونه فعالیتها پایان دهند و در صورتی که به اخطار عمل نکنند باشگاه برای مدت معینی بسته و اجازه فعالیت به آنها داده نخواهد شد . وی در خصوص نحوه نظارت و اخذ مجوز اظهار داشت : هر استان به تعدادی حوزه تقسیم می شود و بازرسان حوزه های مربوطه به صورت دوره ای و بدون اطلاع قبلی از باشگاهها بازدید می کنند . برای اخذ مجوز نیز زمانی که هر فرد مکان مشخصی را تهیه و در پروانه بهره برداری رشته هایی که دارای فدراسیون هستند را برای فعالیت در باشگاه انتخاب کند مورد بررسی و بازدید قرار می گیرد و گزارش اولیه آن تهیه شده و پس از آن در کمیسیون ماده ۵ جهت دادن مجوز برای فعالیت تصمیم گیری می شود . بازرس باشگاههای ورزشی بانوان بیان کرد : باشگاهها باید نسبت به تعهدات خود پایبند بوده و در صورت دریافت اخطار اقدامات لازم را جهت ادامه فعالیت خود انجام دهند . وی در پایان اظهار داشت : ۵۰۰ باشگاه ورزشی بدون مجوز در سطح تهران مشغول فعالیت هستند که از این تعداد برخی مربوط به فعالیت بانوان است و به همین علت گاهی نظارت بر فعالیت باشگاهها مشکل می شود چرا که برای نظارت بر باشگاههایی که دارای مجوز هستند با مشکلاتی مواجه هستیم که در صورت نداشتن مجوز این مشکلات دو چندان خواهد شد . گرچه نمی توان نقش ورزشهایی مثل آمادگی جسمانی و ایروبیک را در سلامت جسمانی و روحی زنان نادیده گرفت اما به نظر می رسد گاهی سهل انگاری مسئولان باعث شده ، برخی شرایط بروز تهاجم فرهنگی را به خوبی فراهم کنند . آیا نبود بازرس به تعداد کافی و یا مشخص نبودن زمان انجام اینگونه فعالیتها در باشگاههای ورزشی می تواند پاسخی قاطع برای عدم مهار رخنه موزیانه تهاجم فرهنگی در میان قشر آسیب پذیر جامعه یعنی زنان باشد؟!