ترجمه/ زلزله، نتیجه سدسازی‌های ترکیه و پروژه آناتولی شرقی
اردوغان عبرت می‌گیرد؟
وقت آن رسیده که ترکیه در سیاست‌هایش تجدیدنظر کند و به حفظ منافع عمومی همچنین مراقبت از محیط زیست، سلامتی و امنیت همه کشورهای منطقه توجه داشته باشد.
دکتر خیام الزعبی، دانشگاه الفرات عراق/ ترجمه از سایت فردا: پروژه‌ای که با عنوان خط لوله صلح در سال 1993 به منظور انتقال آب ترکیه به اسرائیل مطرح شد با مخالفت گسترده کشورهای عربی بی نتیجه ماند در حالی که دولت ترکیه مدعی بود وقتی کشورهای عربی می توانند نفتشان را به فروش برسانند چرا ما آب ترکیه را نفروشیم؟
این پروژه یکی از حساس ترین و مهمترین برنامه های زیست محیطی اسرائیل در خاورمیانه به شمار می رفت که خوشبختانه به نتیجه نرسید اما نشان دهنده نقش دولت عبری در تخریب و بر هم زدن ساختار جغرافیایی و شرایط اقلیمی منطقه است.
بعد از شکست پروژه خط لوله صلح که با مخالفت کشورهای عربی قابلیت اجرا نداشت ترکیه برنامه دیگری را در حوزه آب و منابع طبیعی آغاز کرد که با عنوان پروژه آناتولی شرقی شناخته می شود. هدف این برنامه ساخت سدهای متعدد در نزدیکی مرزهای دو کشور سوریه و عراق به منظور جلوگیری از انتقال آب رودخانه های دجله و فرات به این دو کشور عربی است، پروژه ای که با اهداف آمریکایی اسرائیلی در راستای تقویت کشاورزی ترکیه و البته زمین های زراعی متعلق به اسرائیل در خاک ترکیه اجرا شده پس از آنکه قانون ممنوعیت واگذاری زمین به شهروندان خارجی در ترکیه تغییر کرد تا بستر لازم برای فروش زمین های کشاورزی به اسرائیل فراهم شود.
در راستای تحقق رویای اسرائیل و آسان شدن اجرای پروژه ساخت سدهایی که مانع از ورود آب به عراق و سوریه خواهد شد لازم بود این دو کشور مشغول به جنگ های داخلی با تروریست ها شوند که این بخش از برنامه نیز اجرا شد.
ناامنی و آشوب در شمال سوریه و عراق و مهاجرت بخش قابل توجهی از ساکنان این مناطق کشاورزی و نیاز به آب را از بین برد و در عین حال امنیت غذایی سوریه و عراق پس از این تحولات با آسیب و تهدید جدی مواجه شد.
گسترش بیابان های خشک، ویرانی و خشکسالی در روستاها و کاهش توان تولید برق از جمله پیامدهایی است که این دو کشور را تهدید می کند و محیط زیست همچنین سرمایه های طبیعی آنها را به خطر خواهد انداخت.
همانطور که می دانیم ساختن سدها یکی از عوامل انسانی موثر در وقوع زمین لرزه ها به شمار می رود مثل انفجارهای هسته ای ، استخراج معادن و بسیاری عوامل انسانی دیگر که چنین پیامدهایی به همراه دارد.
بر این اساس می توان گفت ترکیه حجمی معادل بیش از سه یا چهار برابر نیاز آب خودش در سال را ذخیره می کند که به 190 میلیون متر مکعب می رسده در حالی که سقف نیاز سالانه آب در ترکیه حدود 80 تا 85 میلیون متر مکعب است و انباشته کردن این حجم از آب بیش از ظرفیت و نیاز یک کشور یکی از عوامل تاثیرگذار در لرزش زمین است.
در همین حال اگر زلزله اخیر موجب شکسته شدن یکی از سدهای ترکیه می شد فاجعه بزرگ بشری در این کشور همچنین در شمال سوریه و عراق رقم می خورد و به همین ترکیه مجبور به گشودن دریچه اضطراری برخی از این سدها شد.
حالا وقت آن رسیده که ترکیه در سیاست های خودش تجدید نظر کند و به حفظ منافع عمومی همچنین مراقبت از محیط زیست ، سلامتی و امنیت همه کشورهای منطقه توجه داشته باشد.
ترکیه از قطع آب فرات به عنوان سلاحی علیه سوریه استفاده کرد تا به خواسته ها و منافع اقتصادی خودش دست یابد و نفوذش را گسترش دهد.
جنگ آب ها که تاکتیک بی رحمانه ترکیه برای وارد آوردن فشار به دمشق بود نتیجه ای به جز ویرانی و خشکسالی برای این کشور به همراه نداشت و حالا می توان جنایت قطع آب به روی مردم سوریه را نیز به فهرست اقدامات ترکیه در این سال ها اضافه کرد. این کشور البته به ابزاری برای از هم پاشاندن سوریه در راستای اجرای سیاست های اسرائیل مبدل شد.
با این وجود امید است که اتفاقات و حادثه اخیر عبرت شده باشد. می توان امیدوار بود که چنین کشورهایی از چنین اقداماتی که موجب ویرانی سرزمین های مجاور می شود خودداری کنند و به جای جنگ پیام آور صلح و دوستی و آرامش کشورهای همسایه باشند.
سوریه با سیاست غربی ها و همپیمانانش به سرزمینی جنگ زده ، ویران شده و سوخته مبدل شده در سایه شعار آزادی که مدعیانش هرگز به آن باور ندارند اما امید است که از این سرنوشت تلخ رهایی پیدا کند.