سه رئیس دفتر و یک سرنوشت

الف: سید حسین مرعشی متولد ۱۳۳۷ روستای علی آباد از توابع رفسنجان. از فعّالانِ سیاسیِ اصلاح‌طلب و سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی است. او در دولت پنجم به ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، استانداری کرمان و در دولت ششم با حکمی به رئیس دفتری ایشان منصوب شد. هرچند دیر اما بالاخره آقای مرعشی در مصاحبه ای با هفته نامه شهروند امروز (شماره 65) مواضع خود را این چنین آشکار کرد که "انسان از دیدگاه اسلام آنقدر آزاد است كه حتی می‌تواند منكر همه چیز شود و دولت آقای هاشمی دولت لیبرال بود و حزب کارگزارن سازندگی یک حزب لیبرال دموکرات مسلمان است". وی همچنین در گفتگو با نشریه ذکر اظهار داشت: "اسلام، نظام سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ندارد". تطبیق این مواضع با سخن حکیمانه امام راحل که فرمودند: "التقاطی فکر کردن خیاتنی بزرگ به اسلام و مسلمین است" مبین این قضیه بود که نتیجه طبیعی این طرز تفکر، خیانت در سطوح مختلف من جمله خیانت به مردم را در بر خواهد داشت تا جایی که با دروغ پردازیهای رنگارنگ، بهانه ای برای برهم زدن نظم و آرامش عمومی را به دست سودجویان دهد. اما مسئله ای که قلب هر ایرانی مسلمان را به درد می آورد عدم اعلام برائت آقای هاشمی از این مواضع باطل رئیس دفتر سابق خود است. چرا باید زحمات 8 سال سازندگی (هرچند ابراداتی چون توسعه ناهمگون، توسعه نامتقارن و... وارد است) را به خاطر علقه های سببي در معرض سيبل قرار داد. سکوت در برابر این اظهارات به معنی تایید آن مطالب باطل تلقی شد و نتیجه آن طرد شدن صاحب و تاییدکنندگان این تفکرات در صحنه های مختلف توسط مردم بود. سیدمحمدعلی ابطحی متولد ۱۳۳۸ در مشهد _ سیاست‌مدار اصلاح طلب. وی در دولت هفتم، ریاست دفتر رئیس‌جمهور را بر عهده داشت و در دولت هشتم توسط سید محمد خاتمی به عنوان معاون حقوقی-پارلمانی رئیس‌جمهور منصوب شد. ابطحی همچنين رئیس مؤسسه گفتگوی ادیان و از اعضای اصلی مجمع روحانیون مبارز است. وي در گفتگوها و مصاحبه های مختلف به بیان منویات خود و اصلاح طلبان پرداخت و هرگز رئیس جمهور وقت از ایشان اعلام برائت نکرد. به عنوان نمونه، آقای ابطحی در یکی از گفتگوهای خود با نشریه آبان در ۳۱ فروردين ۱۳۷۹ در اظهار نظری متهورانه بیان کرد: اكنون در دنيا اصول و فضيلت‌هايي وجود دارد كه بشر آن‌ها را پذيرفته. خاستگاه اصلي اين اصول و فضيلت‌ها، غرب است و مهم‌ترين آن‌ها دموكراسي است. اصلاح‌طلبي در ايران نيز, بر اساس همين ارزش‌ها يعني دموكراسي، جامعة مدني و... پديد آمده است. این اظهارات كه گوياي پايه گذاري مبنای اصلاح طلبان بر اساس ارزش های غرب است، به راحتی قابل پیش بینی بود که نتیجه ای جز مغضوب شدن اهالی این فرقه در پیشگاه ملت فهیم ایران به همراه نخواهد داشت. این نگرش باطل که بعضا در موضع گیری های رسمی و غیر رسمی بزرگان این فرقه نمود داشت، کار را به جایی رساند که ماه ها با مال و جان مردمی که از سر حسن نیت به ایشان اعتماد کرده بودند، بازی کردند و به لطایف الحیل مردم را به برپایی آشوب به خیابانها می کشاندند. سرانجام این طرز تفکر نیز نمی بایست جز زندانی شدن و زندان رفتن بود و هرگز در این مدت به خاطر عملکرد غلط خود (که خود ابطحی به باطل بودن آن اعتراف و اظهار ندامت کرد) از طرف سید محمد خاتمی مورد شماتت قرار نگرفت. اسفندیار رحیم مشایی متولد ۱۳۳۹ در روستا مشاء از توابع رامسر. وی، رئیس دفتر و سرپرست نهاد ریاست جمهوری ایران در دولت دهم، دبیر کمیسیون فرهنگی دولت، ریاست شورای هماهنگی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، جانشین رییس جمهور در شورای عالی ایرانیان خارج از کشور، رییس مرکز مطالعات جهانی شدن و رئيس شوراي اطلاع رساني دولت دهم است که البته این عناوین به همراه 10 عنوان دیگر، ضریب نفوذ وي را در میان دولتمردان وبلاخص رئیس دولت نشان می دهد. رحیم مشائی از حجاب گرفته تا مسائل اتمی صاحب نظر است اما متاسفانه (یا شاید خوشبختانه) بعضی از موضع گيري هاي رسمی ایشان در محافل مختلف، نتوانست عمق علمی و نحله فکری وي را مستور بدارد زیرا تنها تا زمانی که مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته است و همگان دانند که از کوزه همان تراود که دروست نه بیشتر و نه کمتر. برخی از مواضع مناقشه برانگیز مشائي عبارتند از اظهارنظر در مورد اسرائیل و اينكه ملت اسرائیل دوست ما است، نظرات درباره نوح و سایر پیامبران و اینکه خدا محور وحدت نیست و بالاخره، در دومین همایش ایرانیان خارج از کشور بیان شد که مکتب ایران به دلیل قرائت های مختلف از دین باید ارجحیت داشته باشد. این تصور که برداشت های متفاوت برای هر انسان غیرمتخصص یک حق است به مراتب خطرناک تر از التقاطی فکر کردن است. زیرا در تفکر التقاطی، تفکیک بخش سره از ناسره امکان پذیر است و می توان فرد را شناسایی و به حکم حرف امام، وی را خائن خواند اما کسی که برداشت غیر تخصصی از دین دارد را نمی توان به راحتی خائن یا جاهل اعلام کرد زیرا توضیح عمق باطل این مطالب برای همگان امکان پذیر نیست و برای افراد ساده لوح احتمال اغوا وجود خواهد داشت. اصالت دادن به قرائت های مختلف در مورد قرآن، کاری است که شیطان به کمک اذنابش، پس از شکست در تحریف قرآن به آن پرداخته است. و اما جناب آقای رئیس جمهور امام جواد همواره مومن را به پذیرش نصیحت نیازمند می دانند. این بدین معناست که اگر خداوند در قرآن می فرماید: " فاعتبروا یا اولی الابصار" باید همواره بدان توجه کرد و با بصیرت کامل از گذشتگان عبرت گرفت تا دوباره به آن بلا دچار نشویم. وقتی مقام معظم رهبری می فرمایند: "اتقو مواضع التُهم" یعنی حتی اگر مواضع شما درست هم باشد اما چون در معرض اتهام قرار می گیرد از بیان آن بپرهیزید البته ايشان قبلا نيز در حكم عزل مشائي گفته بودند كه ايشان محل اختلاف هستند اما به دليل بي توجهي مجبور شدند دوباره اين قضيه را به بياني صريح تر متذكر شوند. به عبارتی ديگر در بهترین حالت اینکه وقتی مالک در جبهه حق بود اما دستور علی(ع) را مبنی بر برگشت شنید، فقط برگشت تا حرکتش محل اختلاف نشود و هرگز نگفت: "واجب است که عمل نکنم اما واجب تر این است که عمل کنم" و هرگز در ساعتی دیگر با لباسی دیگر و در شانی دیگر ، اراده خود را عملی نکرد که اگر می کرد دیگر مالک نبود، دیگر ولایت مدار نبود و دیگر هیچ. پس سخت تر از مالک شدن، مالک ماندن است. گذشتگانی چون مرعشی و ابطحی گرفتار مواضعی شدند که نه فقط خشم مردم روشنفطر که مراجع عظام را نیز به همراه داشت اما میزان مخالفت مردم و مراجع با مواضع رئیس دفتر شما به مراتب سنگین تر از گذشته است. گذشتگان نیز در زمانی که افاضه می کردند نمی دانستند که نهایت این تفکر، زندانی است در حصر غضب مردم. انتخاب رئیس دفتر به عهده رئیس جمهور است و بر قضیه انتخاب، آزادی انتخاب مترتب. پس یا باید پاسخگوی انتخاب بود و یا مراتب فشار بر این انتخاب را برای مردم فاش کرد البته اگر نظر مردم همچنان با اهمیت تلقی شود. پس باید از عاقبت و سرنوشت مدافعین مرعشی و ابطحی ترسید که احتیاط شرط عقل است و تنها راه، حذر کردن از توجیه و اصرار متعصبانه ...