پژوی مشکی لباس شخصی‌ها در اتوبان امام علی!
نزدیک به سه سال قبل، پژو مشکی با شیشه‌های دودی وارد خیابان پیروزی و پس از طی کردن مسافتی کوتاه متوقف می‌شود. لحظاتی بعد سه مرد با چوب و چماق و نیز دو کلت کمری از کنار گذر خیابان وارد اتوبان امام علی (ع) می‌شوند و با دست تکان دادن سعی می‌کنند خودرو‌هایی را که با سرعت زیاد در حال تردد هستند، متوقف کنند. آن‌ها پس از چند دقیقه تلاش و با نشانه رفتن اسلحه سمت مردم یک خاور کمپرسی را متوقف و آن را به صورت عرضی وسط اتوبان پارک می‌کنند. این اتفاق باعث ایجاد ترافیک سنگین در بخش جنوب به شمال اتوبان می‌شود و هر لحظه بار ترافیک افزایش می‌یابد.
نزدیک به سه سال قبل، پژو مشکی با شیشه‌های دودی وارد خیابان پیروزی و پس از طی کردن مسافتی کوتاه متوقف می‌شود. لحظاتی بعد سه مرد با چوب و چماق و نیز دو کلت کمری از کنار گذر خیابان وارد اتوبان امام علی (ع) می‌شوند و با دست تکان دادن سعی می‌کنند خودرو‌هایی را که با سرعت زیاد در حال تردد هستند، متوقف کنند. آن‌ها پس از چند دقیقه تلاش و با نشانه رفتن اسلحه سمت مردم یک خاور کمپرسی را متوقف و آن را به صورت عرضی وسط اتوبان پارک می‌کنند. این اتفاق باعث ایجاد ترافیک سنگین در بخش جنوب به شمال اتوبان می‌شود و هر لحظه بار ترافیک افزایش می‌یابد.
خودرو‌هایی که با فاصله از صحنه قرار دارند، نیز سعی می‌کنند با بوق زدن ممتد اعتراض خود را به کمپرسی متوقف شده در بزرگراه نشان داده تا مسیر را باز کنند. لحظاتی بعد یکی از مردان مسلح با شلیک هوایی چند گلوله جو را متشنج می‌کند و در میان همهمه خودرو‌های گیر افتاده در اتوبان، دو فرد دیگر با چوب و چماق شیشه‌های خودرو‌های گیر افتاده را یکی پس از دیگری می‌شکنند، در میان این واقعه عجیب ناگهان یکی از راننده‌های معترض به ضرب گلوله‌ای کشته می‌شود.
این تیر غیب را نه مردان مسلح حاضر در صحنه که نفر چهارمی بالای اتوبان و در کنار پژو مشکی شلیک کرده تا ختم غائله را اعلام کند! مردان مسلح پس از به هم زدن اتوبان به سرعت از کنار گذر بالا می‌روند و سوار پژو مشکی می‌شوند و محل را ترک می‌کنند. دو ساعت پس از این حادثه پژو مشکی در کنار ویلایی در محله الهیه پارک می‌کند و فایل تصویر برداری شده از محل جنایت به سرایدار آن خانه اعیانی تحویل داده می‌شود. مردان مسلح در ازای انجام این پروژه سنگین ۸ هزار دلار دریافت می‌کنند و با پارک کردن پژو مشکی در یکی از محله‌های مرکز شهر متواری می‌شوند.
شب آن ماجرای خونین بی‌بی‌سی فارسی اعلام می‌کند که در یک گزارش تحقیقی به این نتیجه رسیده است که نیرو‌های لباس شخصی در اتوبان امام علی راننده یک پراید را کشته و شیشه‌های خودرو‌های عبوری را خرد کرده‌اند. در این گزارش یا برچسب تحقیقی آمده بود که پس از ماجرای گران شدن بنزین در ایران قتل‌های سریالی توسط لباس شخصی‌ها افزایش یافته است!
ماجرای مرگ یک راننده پراید در اتوبان امام علی (ع) موضوعی نبود که بتوان به سادگی از آن عبور کرد. سه روز پس از این حادثه با ردیابی دوربین‌های کنترلی در اطراف اتوبان امام علی (ع) و بررسی سرنخ‌های باقی مانده در صحنه جرم یکی از نهاد‌های امنیتی به خانه ویلایی در الهیه رسیده و با بازرسی دقیق آن مکان، یک استودیو مجهز برای ضبط و مونتاژ ویدئو‌ها کشف شد.
با بررسی‌های دقیق خانه تیمی الهیه مشخص شد که یک تیم حرفه‌ای با تولید محتوای خیابانی و ضبط حرفه‌ای آن نقش شتاب‌دهنده رسانه‌ای را برای داغ کردن پروژه کشته‌سازی در اغتشاشات بازی می‌کند. البته کشف این استودیو اتفاقی تازه در رد‌زدنی اطلاعاتی محسوب نمی‌شد، اما ماجرا وقتی جالب شد که سرنخ خانه تیمی اجاره‌ای به فردی بهایی رسیده که ساکن لندن بود. او با در اختیار قرار دادن ویلا و نیز انواع خودرو و تجهیزات ضبط و پخش و حتی استخدام قاتلان سریالی عامل اصلی این پروژه بزرگ بود.
ورود شبکه بهاییت به اغتشاشات خیابانی سابقه‌ای بس طولانی دارد. در فتنه سال ۸۸ سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی (موساد) از بیت‌العدل خواست به صورت رسمی و علنی در آشوب‌ها نقش بازی کند. مهم‌ترین مأموریت این فرقه ضاله در عاشورای آن سال رقم خورد. بر اساس اسناد موجود یکی از اعضای این فرقه ضاله با دستور مستقیم بیت العدل قبل از عاشورای حسینی با پرواز مستقیم از بانکوک به تهران آمده و لیدری فرقه را بر عهده گرفته بود؛ در آن زمان شبکه بهاییت تنها یکی از همکاران فتنه بود و نمی‌توانست خارج از چهارچوب بازی کند، اما ۱۰ سال پس از آن وقایع و در فتنه بنزینی سال ۹۸ شبکه بهاییت خود را برای روز حادثه به‌روزرسانی و تجهیز کرد. جمع بندی بیت‌العدل آن بود که فرقه اگر از مارپیچ اغتشاشات جا بماند، نمی‌تواند روی آن سوار شود. در یکی از نامه‌های محرمانه بیت العدل با عنوان «مسئله بهاییت چیست؟» آمده است که بهاییت تافته جدابافته از اغتشاشات در ایران نبوده و باید هم سطح با سایر شبکه‌های موجود در ضدانقلاب خود را بالا بکشد. از این رو باید خطر کرد. این تحلیل بعد‌ها در کنفرانس بهاییت مطرح و در نقشه راه ۲۵ ساله روی آن تأکید شده است. در این نقشه شوم فرقه ضاله جهان را به ۱۷ هزار نقطه تقسیم کرده و فرایند ورود بهاییان به هر نقطه (کلاسترها) توضیح داده شده بود. این کلاسترها بر اساس نماد رشد (میزان اقبال افراد به بهائیت) است. جالب توجه آنکه بیت العدل قول داده بود که امکانات و بودجه این مشارکت را در اختیار جامعه ضاله بهایی قرار خواهد داد!
پروژه کشته‌سازی به وسیله قاتلان سریالی توسط فرقه در آبان ۹۸ زدن یک تیر با دو نشان بود؛ از سویی فرقه توسعه موقعیتی پیدا کرده و از سوی دیگر توانست امتدادی مشترک و هم افزا با گروه‌های خشن خاکستری، چون اراذل و اوباش پیدا کند؛ بعد‌ها گروهک موساد از این مدل عملیاتی در انجام عملیات ترویستی در کشور استفاده کرد.
جالب توجه آنکه این فرقه ضاله در اغتشاشات ۵۰ روز گذشته نیز نقش کلیدی داشته است. بر عهده گرفتن نقش اسپانسر مالی برای دو پروژه هتک حرمت به روحانیت در خیابان و نیز ترویج رفتار‌های جنسی نامتعارف از جمله پروژه بغل کردن مجانی با هدف آشکار کردن فحشای خیابانی از جمله اقدامات شیطانی بهاییت در روز‌های اخیر است.
این روز‌ها رفتار سازمان بهاییت در تبلیغ سنگین رسانه‌ای برای هتک حرمت از لباس مطهر پیامبر اسلام در خیابان یادآور دستور علیمحمد شیرازی معروف به باب است که می‌گفت ضرب اعناق، حرق کتب و اوراق و هدم بقاع و قتل عام الا من آمن و صدق! بر اساس کتاب موهوم اقدس هیچ کس جز بهایی‌ها حق تبلیغ دینی نداشته و حتی نباید نفس بکشند.
در دورانی که حتی گروهک‌ها نیز از اغتشاشات جا مانده و یا به سختی به نقطه سر به سر رسیده بودند (زایمان زودرس آشوب) فرقه ضاله بهاییت به ترویج ایدئولوژی آشوب در خیابان پرداخت. ساختار ژله‌ای و رویکرد سلبی از سوی فرقه باعث شده بود که اعضای این شبکه با حداقل هزینه به اولین شب از آغاز آشوب‌ها در حوالی بیمارستان کسری نیز برسند، دستگیری بیش از ۲۰ تن از لیدر‌های میدانی وابسته به فرقه ضاله بهاییت در هفته اول از اغتشاشات توسط سربازان گمنام امام زمان (عج) درسازمان اطلاعات سپاه و نیز وزارت اطلاعات شاهدی مهم بر نقش محرک فرقه در اغتشاشات است! سایه شوم لباس‌شخصی‌های فرقه این روز‌ها در خیابان افتاده است؛ علامت روشن آن پیغام سعید حجاریان تئوریسین هسته سخت اصلاحات به آن‌ها برای انجام عملیات مشترک است!
منبع: روزنامه جوان