محمدصادق کوشکی در گفتوگو با «فردا»:
رخدادهای اخیر با همه موارد قبل متفاوت است
محمدصادق کوشکی گفت: معلوم نیست آنهایی که اکنون به خیابانها میآیند چه میخواهند و مطالباتشان بسیار گنگ، مبهم و نامفهوم است.
گروه سیاست سایت فردا: مطالبات نسل جدید چیست؟ آنها چه میخواهند و مسئولان در قبال خواستههای آنها باید چه رویکردی در پیش بگیرند؟ این پرسشها از زمان ناآرامیهای اخیر بسیار به گوش میرسد که باید به آنها پاسخ داد.
محمدصادق کوشکی، فعال و تحلیلگر مسائل سیاسی، درباره این موضوع به «فردا» گفت: «رخدادهای دو-سه هفته اخیر با همه موارد مشابهاش در سالهای قبل متفاوت است زیرا مطالباتی که مطرح میشود دقیق و اجرایی نیست؛ از سوی دیگر مشخص نیست مطالبات مبهم در این دوره رخدادها از سوی کدام بخش از جامعه مطرح میشود. اگر رصد کنیم، بخشهای مختلف مردم از طبقات بالا تا طبقات پایین مطالبه اصلیشان بهبود اوضاع معیشتی است و این موضوع آنقدر قطعی است که نیاز به نظرسنجی هم ندارد با این حال معلوم نیست آنهایی که اکنون به خیابانها میآیند چه میخواهند و مطالباتشان بسیار گنگ، مبهم و نامفهوم است».
او ادامه داد: «شعارهایی که مطرح میشود هم مبهم و درهم است و حتی نمیشود گفت مثلا تمام معترضات بحث حجاب دارند. هسته اصلی مطالبات، بیهویت و بیهنجار است و معترضان هیچ یک از خطوط قرمز را محترم نمیشمارند و نه خط قرمز دینی دارند، نه قانونی، نه عرقی و نه منطقی؛ به همین دلیل پاسخگویی به مطالبات آنها میسر نیست زیرا اصلا معلوم نیست چه میخواهند».
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «در سال 98 درونمایه اعتراضات اقتصادی بود و برخی به دلیل گرانشدن سوخت به خیابان آمده بودند اما آنچه امروز میبینیم گنگ است. وقتی میگویم اعتراضات کنونی بیهنجار است یعنی آشفته است و نه آنکه ناهنجار باشد که اساسا بیهنجار است. واقعا نمیدانیم کسانی که به خیابان میآیند حرف حسابشان چیست. خواستهشان آزادی حجاب است؟ نمیدانیم و اگر این است آیا به همین اکتفا میشود؟ مثلا اخیرا برخی دانشجویان در بعضی دانشگاه سلفهای غذاخواری را مختلط کردهاند. خب این معنایش چیست؟ یعنی چه میخواهند؟ نمیدانیم».
کوشکی در پایان درباره دهه هشتادیها گفت: «نسل دهه هشتادیها قربانی ناکارآمدی مسئولان فرهنگی هستند. واقعیت این است که به نیازهای فکری آنها پاسخ متناسب داده نشده است. مسئولان سالهاست که همه وقت خود را صرف مسئله اقتصاد کردهاند که البته در حوزه هم دستاورد ویژهای نداشتهاند و به طور کلی حوزه فرهنگ را رها کردهاند. رسانه ملی تعهدی برای پاسخگویی به نیازهای فکری نسل جدید در خود احساس نمیکند. سینما هم از آنسو رهاست و هیچ اثر خوبی برای این نسل ساخته نشده است و به همین دلیل است آنها دچار بیهنجاری شدهاند. این نسل قربانی غفلت مسئولان در حوزه فرهنگی هستند».