دولت جدید در 10 ماه گذشته جلوی فروپاشی اقتصادی را گرفت
دولتمردان این روزها از بهبود وضعیت اقتصادی می‌گویند، مردم از گرانی‌ها حرف می‌زنند. دولتمردان، آمار و ارقام رشد شاخص‌های اقتصادی را بیان می‌کنند، مردم از دخل و خرجی می‌گویند که با هم جور درنمی‌آید. خب کدام راست می‌گویند؛ مردم یا دولتمردان؟ مگر می‌شود هم حال اقتصاد کشور خوب باشد و هم مردم احوال اقتصادی خوبی نداشته باشند؟ روزنامه همشهری با طرح این پرسش نوشت: برای پاسخ به این سؤال، باید به چند نکته کلیدی توجه کنیم.
دولتمردان این روزها از بهبود وضعیت اقتصادی می‌گویند، مردم از گرانی‌ها حرف می‌زنند. دولتمردان، آمار و ارقام رشد شاخص‌های اقتصادی را بیان می‌کنند، مردم از دخل و خرجی می‌گویند که با هم جور درنمی‌آید. خب کدام راست می‌گویند؛ مردم یا دولتمردان؟ مگر می‌شود هم حال اقتصاد کشور خوب باشد و هم مردم احوال اقتصادی خوبی نداشته باشند؟ روزنامه همشهری با طرح این پرسش نوشت: برای پاسخ به این سؤال، باید به چند نکته کلیدی توجه کنیم.
فرض کنید یک ساختمان ویرانه و در آستانه ریزش را که عده‌ای هم در آن زندگی می‌کنند به شما بدهند تا با بازسازی آن، ساکنان را نجات دهید. نخستین اقدام‌تان چیست؟ اول سراغ درست کردن ظاهر و نمای ساختمان می‌روید یا ابتدا ستون‌ها و پایه‌های آن را محکم می‌کنید؟ خب هر عقل سلیمی، محکم‌کاری پایه خانه را برای شروع کار تأیید می‌کند. شما وقتی کار را شروع کرده‌اید، همچنان نمای ساختمان ویران است، در ظاهر اتفاقی نیفتاده اما واقعیت این است که جلوی خطر ریزش ساختمان را گرفته‌اید. ویرانه‌ای که دولت قبل به‌عنوان «اقتصاد» تحویل دولت سیزدهم داد، نیاز به همین محکم‌کاری داشت. دولتمردان در ۱۰ماه گذشته، جلوی فروپاشی اقتصاد کشور را گرفتند. پرداخت ماهانه ۱۳ هزار میلیارد تومان از بدهی‌های دولت قبل، تلاش برای عدم‌استقراض دوباره از بانک مرکزی، افزایش ۳ برابری فروش نفت ایران، آزادسازی میلیاردها دلار از منابع ارزی بلوکه‌شده در کشورهای دیگر، اصلاح نظام پرداخت یارانه کشور به نفع مردم، رشد ۴۰ درصدی صادرات ایران و کارهای زیربنایی دولت فعلی برای بازگرداندن اقتصاد ایران به ریل درست و عبور از بحران است. ثمره این اقدامات هم آمار و ارقامی شده که دولت بیان می‌کند و نشان از بهبود اوضاع اقتصادی کشور دارد.
حالا دوباره به مثال ساختمان ویران و ساکنان آن برگردید. محکم‌کاری پایه‌ها و ستون‌های ساختمان شروع شده، اما وقتی از بیرون به ماجرا نگاه می‌کنید، نه‌تنها ظاهر و نمای ساختمان تغییری نکرده، بلکه دردسرهای ساکنان هم بیشتر شده است. بالاخره هر اصلاحی در یک ساختمان، گرد و خاک ایجاد می‌کند، رفت‌وآمد ماشین‌آلات ساختمان‌سازی را دارد، سر و صدای مزاحم به وجود می‌آورد و همین‌ها مشکلاتی برای ساکنان ایجاد می‌کند. پس قطعا هر اصلاحی، هزینه دارد اما این هزینه‌ها باید منطق داشته باشند، باید دلایل ایجاد آنها شفاف و روشن شوند. چرا؟ برای اینکه هر فردی بفهمد اگر دارد هزینه‌ای پرداخت می‌کند، بابت اصلاحی است که در آینده به نفعش خواهد بود. وقتی دولت سیزدهم دست به اصلاح نظام یارانه‌ای کشور می‌زند، هم باید خودش هزینه این اصلاحات را به‌عنوان مجری و متولی امور بپردازد و هم مردم. گرانی‌ها در حقیقت تکانه‌های این اصلاحات اقتصادی هستند که گریزی از آن نیست اما در کنار آن رئیس دولت اصرار دارد که دلیل گرانی هر کالایی برای مردم کاملا روشن و شفاف شود. مگر می‌شود گرانی این روزها را انکار کرد. کافی است یک ماشین حساب برداریم و سراغ اعداد و ارقام سایت مرکز آمار یا بانک مرکزی برویم. با یک حساب و کتاب ساده می‌شود به میزان تورم قیمت کالاها پی برد. مردم به درستی از گرانی‌ها گلایه‌مند هستند اما تفاوت این گرانی با افزایش قیمت‌ها در دوره قبل این است که حالا مردم دلایل این گرانی‌ها را می‌دانند، یارانه متناسب با آن را دریافت کرده‌اند و در ضمن چشم امید به آینده اقتصاد کشور دوخته‌اند./کیهان