«فردا» گزارش میدهد
سهم تحریم از مشکلات
حل مشکلات موجود بدون شناخت عوامل آن ممکن نیست. حرف از عوامل مسائل فعلی هم که باشد نمیتوان از تحریم گذشت لذا باید دید که تحریمها چه سهمی در مشکلات فعلی کشور دارند و چطور قرار است حل شوند.
گروه سیاست سیات فردا - مردم درگیر مشکلات اقتصادی و معیشتی بسیاری هستند و زندگی برایشان سخت میگذرد، مسئولان نیز وضعیت بهتری ندارند، آنها در قبال تامین رفاه و آسایش و امنیت و ... مردم مسئول هستند و اگر بیشتر از بدنه جامعه مشکل نداشته باشند، کمتر ندارند.
برای حل مسائل موجود اما طبیعتا اول باید دانست که علل دخیل ایجاد این وضعیت چه هستند. تا دولت روحانی بود حرف از تحریم بود و مخالفان دولت نیز سوءمدیریت را عامل اصلی میانگاشتند. حالا که دولت عوض شده اما باید دید که هر یک از مسائل چه سهمی در مسائل و مشکلات موجود دارد. خاصه آنکه دولت مستقر قول داده بود بدون گره زدن مسائل اقتصادی به مذاکرات که تحریم هم زیر سایه همان قرار دارد، وضعیت را بهبود ببخشد.
سوال اینجا است که مسئولان اجرایی کشور اکنون بعد از چند ماه کشور داری نقشی برای تحریم قائل هستند؟ ضرورت رفع ان را چقدر جدی میدانند. آیا مثل زاکانی که میگفتن 20 درصد مشکلات ناشی از تحریم و 80 درصد ناشی از بیعرضگی است، فکر میکنند؟! در این صورت باید پاسخگوی مسائل موجود باشند و بگویند که چرا حل نشده است. همچنین باید معلوم شود که چه سهمی برای تحریم قائل هستند تا میزان توجه و تمرکز بر حل آن نیز معلوم شود.
عزتالله یوسفیانملا فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه «قطعا تحریم آثار مخربی برای کشور دارد» میگوید: «البته ممکن است که در کنار آن منافعی هم در بین باشد مثلا به خاطر کاستیهایی که ایجاد میکند سبب اقدامات مفید داخلی شود. این اما به معنی آن نیست که آثار و عواقب تحریم را انکار کنیم.»
وی در گفتوگو با «فردا» اینکه در دولت روحانی مخالفان دولت مشکلات را عمدتا ناشی از سوءمدیریت میدانستند و سهم چندانی برای تحریم قائل نبودند را ناشی از رویکرد خود دولت دانست.
او البته کم شدن تاکیدات بر سهم مدیریت در مشکلات کشور بعد از تغییر دولت را انکار نکرد و گفت: «الان دیگر اصلا بحث مدیریت مطرح نشده و همه مسائل را به سوی تحریم برده و میگویند که مثلا اگر تحریم نبود شرایط دارویی اینطور نبود، نفت میفروختیم و… . در دولت قبل اما شعار اصلی رفع تحریم بود و میگفتند اگر تحریم نبود این مشکلات وجود نداشت. در واقع ضعف مدیریتی خود را در سایه تحریم پنهان میکردند درحالی که واقعا آنطور نبود و خیلی از مسائل که ربطی به تحریم نداشت را هم به تحریم و بعد به مذاکره ربط میداند و میگفتند که شرایط کشور در صورت توافق و رفع تحریم بهتر خواهد شد.»
یوسفیانملا گفت: «درست است که تحریم سختیها را افزایش داده و هیچکس تحریم را دوست ندارد اما در سایه این ظلم هم ممکن است اتفاقات خوبی مثل خودکفایی و تجارب و کارآزموده شدن و… باشد. ضمن اینکه بالاخره مدیریت هم در حل مسائل کشور نقش دارد.»
این نماینده پیشین مجلس ادامه داد: «در دولت سیزدهم سهمی که برای تحریم در مشکلات قائل هستند منطقیتر است و کسی هم نقش تحریم را منکر نمیشود. مساله اینجاست که درباره راهکار رفع تحریم اما اختلافنظرهایی وجود دارد. تفاوت این دولت و دولت قبل هم در این است که تحریم را به مذاکره و همه مشکلات کشور گره نمیزند. دولت میگوید اگر بتوانیم درحالی که قداست و حرمت کشور و نظام حفظ شود، سازش کرده و توافق میکنیم اما اگر اینطور نباشد توافق هم نمیکنیم. مثلا الان در قضیه مذاکره یک نیروی نظامی اصلی که در قانون اساسی ما ذکر شده را تحریم کردهاند و دست برنمیدارند درحالی که اگر از این موضوع صرفنظر کنند، کار تمام میشود.»