حرف‌های هپروتی دیپلمات سابق و غربزده

این دیپلمات سابق و غربزده، درباره امکان صادرات گاز به اروپا، به خبرگزاری ایلنا گفت: صادرات گاز به اروپا از زمان دولت اصلاحات و زمانی که ایران با E3 مذاکره می‌کرد، مطرح بود و یکی از شرایط ما در آن زمان این بود که هم امکان صادرات گاز به اروپا فراهم شود و هم عضو WTO شویم، حتی مذاکرات ابتدایی هم آغاز شد اما بعد از دولت اصلاحات این موضوع کنار گذاشته شد. در زمان دولت روحانی هم در کنار صادرات گاز به کشور پاکستان و هندوستان، صادرات به اروپا نیز مطرح بود و آلترناتیوهایی هم عنوان می‌شد اما به دلیل مصرف بالای داخلی اجرایی نشد. 

وی با بیان اینکه یکی از پایه‌های امنیت در تمام دنیا تامین پایدار انرژی است و اروپا هم به دنبال همین است، گفت: در جنگ اوکراین و روسیه یکی از مسائلی که دنبال تحریم آن هستند، انرژی است اما در عمل نمی‌توانند، زیرا کشورها با مشکل مواجه می‌شوند. اروپا به خوبی درک کرده که نیاز به متنوع‌‌سازی منابع انرژی نفت و گاز دارد و یکی از مهم‌ترین گزینه‌های اتحادیه اروپا برای دستیابی به این امنیت ایران است.  

وی با بیان اینکه ما می‌توانیم یک صادرکننده بالقوه گاز به اروپا باشیم، افزود: اکنون به ما بستگی دارد که چگونه از موقعیت استفاده کنیم. البته واقعیت این است که روس‌ها هم ما را به صورت یک رقیب نگاه می‌کنند و به لحاظ استراتژیک علاقه ندارند که ما هم سهمی در صادرات گاز به اروپا داشته باشیم، هرچند به طور علنی مانع نشدند. 

ماجدی درباره صادرات به آسیا اظهار داشت: باید بپذیریم صادرات به اروپا بسیار راحت‌تر و حتی اقتصادی‌تر از کشورهای همسایه است، بعبارت دیگر اگر روی صادرات به اروپا متمرکز شویم هم به لحاظ بازگشت پول و هم دسترسی آسان‌تر، عاقلانه‌تر است. علاوه‌بر  حفظ منافع ملی، باید با نگاه بلندمدت به صادرات گاز نگاه کنیم، بنابراین بازار اروپا به مراتب از آسیا برای گاز ایران بهتر است. 

اظهارات این دیپلمات سابق، منطقا نواختن شیپور از سر گشاد آن است و گرنه او بهتر از هر کس می‌داند که اروپایی‌ها با وجود نیاز به منابع انرژی ایران، نه اراده و نه اجازه تعامل با ایران را ندارند. به عبارت دیگر نه آمریکا به آنها اجازه تصمیم‌گیری مستقل را می‌دهد -چنانکه همین حالا منافع راهبردی و امنیت اروپایی‌ها را قربانی منازعات راهبردی خود با روسیه کرده است- و نه برخی دولت‌های مغرض و مستکبر اروپایی مانند انگلیس و فرانسه و آلمان، مایل به رونق گرفتن اقتصاد ایران در ازای تامین نیازهای خود هستند.

آنها این فقدان اجازه و اراده را در برجام نشان دادند و ضمن زیر پا گذاشتن 11 تعهد برجامی خود، به مدت دو سال اقدام به وعده درمانی و فرصت‌سوزی کردند و سرانجام حتی به وعده راه‌اندازی کانال مبادلات موسوم به اس پی وی و ایستکس هم که به فروش مواد غذایی و دارو در ازای نفت فروخته شده ایران به دیگر کشورها مربوط می‌شد، پایبند نماندند.

این شیطنت و کاهش مبادلات تجاری در حالی است که ایران هم اکنون بیشترین مبادلات تجاری و انرژی را با برخی شرکای آسیایی دارد و از همین طریق توانسته تحریم‌های آمریکا و اروپا را بی‌اثر کند.

با این وجود عجیب است که دیپلمات سابق همچنان سنگ اروپایی‌های بدعهد را به سینه می‌زند و حال آنکه اساسا درخواستی از سوی اروپایی‌ها برای خرید نفت و گاز از ایران مطرح نشده است.! یادآور می‌شود حجم تجارت ایران و اروپا در برخی سال‌های اخیر زیر یک میلیارد دلار بوده است.