«فردا» گزارش میدهد
آن همه فاصله بین رئیسی و پوتین برای چه بود؟
میز بزرگ و فاصلهای که در دیدار رئیسی و پوتین رعایت شده بود، سوژه برخی حاشیهسازیها شده است درحالی که درباره چرایی آن موضوع مبهمی وجود ندارد.
گروه سیاست سایت فردا - سفر رئیسی به روسیه و دیدارش با پوتین سفر مهمی بود که در عرصههای مختلف به خصوص اقتصاد دستاوردهای قابل توجهی داشت. دستاوردهای اقتصادی البته بعدا معلوم خواهد شد و چیزی نیست که بلافاصله برای مردم ملموس باشد. از همین رو برخی مخالفان و منتقدان دولت فرصت را از دست نداده و شروع به حاشیهسازی کردهاند.
دستاویزیشان هم عمدتا تشریفات و ظواهر قضیه است. از موضوع استقبال که اتفاقا کاملا طبق پروتکلهای تشریفات بود و بارها توضیح داده شد، گرفته تا میز بزرگی که در دیدار رئیسی و پوتین مورد استفاده قرار گرفت.
آقایان مخالف دولت کوتاه بیا نیستند و در همین راستا حشمتالله فلاحتپیشه به روزنامه «آرمان ملی» گفته: «ایران سعی میکند روسیه را به عنوان یک متحد تعریف کند اما روسها ایران را به عنوان یک خاکریز میبینند. لذا نتیجه سفر این بود که این فضای فکری به هم نزدیک نشده بلکه هر کدام در همان فضای متفاوت گام برمیدارند. روی سخن من با مسئولان سامان دهنده این سفر است که حتی پروتکل اجرای سفر را به درستی اجرا نکردند. اگر اطلاعی از پروتکل اجرایی سفر نداشتند پس حتما مسئولان ضعیفی هستند و اگر اطلاع داشتند این به معنای هدر دادن یک سفر سطح بالا بود. چرا که به طور معمول وقتی نفرات اجرایی اول کشورها با یکدیگر دیدار میکنند طبیعتا نتیجه آن شکلگیری چند موافقتنامه در حوزههای مختلف است. به ویژه اینکه طرف ایرانی حداقل این مساله را اعلام کرده بود. وزرای مختلف اعلام کرده بودند که این سفر در حوزههای مختلف از حوزه راهبردی و نظامی تا حوزه اقتصادی و انرژی را در برمیگیرد ولی دیدیم که هیچ موافقتنامهای امضا نشد. به طور معمول در این سفرها در حضور دو رئیسجمهور، وزرا موافقتنامههای مرتبط با حوزه وزارتی خود را امضا میکنند که اصلا چنین موافقتنامهای امضا نشد. با وجود اینکه در مورد توافق ایران و روسیه خیلی بحث میشد اما باز هم دیدیم که رغبتی از طرف روسها در این رابطه شکل نگرفت. انتظار این بود که دو رئیسجمهور یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک داشته باشند و در آنجا این کنفرانس پیامی برای دنیا داشته باشد که این کنفرانس نیز تشکیل نشد و تنها ویژگی این سفر میز بلندی بود که کاملا خالی از کاغذ بود و هیچ سندی بر روی این میز وجود نداشت.»
فیاض زاهد پیشتر نوشته بود: «پروتکل سفر و نحوه ملاقات روسای دو کشور، فقدان پرچم ایران و فاصله بعید میان دو شخصیت در علمی که بدان جسچر (زبان بدن) مینامیم، حس نامطلوبی را به ایرانیان منتقل کرد. شاید در این میان لازم بود، تشریفات ریاستجمهوری و تیم رسانهای ایشان بهتر عمل میکرد. ترکیبی از بدسلیقگی، نابلدی و ذوقزدگی از اهمیت این سفر کاست. یک احتمال هم هست که آنها به واکسنی که مقامات ایرانی تزریق کردهاند بیاعتماد بودهاند! وگرنه معنا ندارد پوتین، نفتالی بنت را در آغوش گیرد یا با اردوغان به گونهای دیگر ملاقات کند و با رییسجمهور ایران فاصله معناداری را به تصویر کشد! آیا میتوان اینگونه تصور کرد که با این فاصله میخواهد به برخی متحدان دیگر خود پیامی بفرستد؟»
پاسخ سوالات و ابهاماتشان قبلا هم داده شده بود اما از آنجایی که قصد شنیدن نداشتند، و این ماجرا را رها نمیکنند، روزنامه خراسان لازم دیده یک بار دیگر برایشان توضیح دهد. این روزنامه اصولگرا به نقل از رسانههای روسی نوشته که ابراهیم رئیسی نپذیرفته پیش از سفر به روسیه بنا بر پروتکلهای روسیه در قرنطینه قرار گیرد و تست PCR بدهد و به همین دلیل دو طرف در دو سر میز اتاق اصلی رئیس جمهور روسیه در کاخ کرملین نشستند تا به نوعی پروتکلهای کرونایی روسها نیز رعایت شود».