ساختن فرصت از حذف ارز ترجیحی

درباره حذف ارز ترجیحی در سطح نهادهای مختلف اداره کننده کشور تقریبا اجماع وجود دارد. کمتر فردی حاضر است از ادامه وضع موجود در تخصیص ارز 4200 تومانی دفاع کند؛ چراکه به میزان یارانه ای که به برخی کالاها تعلق گرفته، اجناس اساسی با قیمت مناسب به مردم عرضه نمی شوند و درباره لزوم بازنگری در این شیوه تخصیص ارز، اجماع وجود دارد؛ اما واقعیت این است که تصمیم نادرست درباره این ارز می تواند وضع را در اجناس و کالاهای اساسی بغرنج کند و از دل این تصمیم یک ابرتورم بیرون بیاید. از سوی دیگر، ادامه روند موجود با توجه به کسری بودجه عملا امکان پذیر نیست. به تعبیری هم ادامه وضع موجود به کسری بودجه بیشتر و درنتیجه تورم بیشتر منجر می شود و هم حذف بدون ملاحظه و بدون برنامه، خود به تورم منجر خواهد شد. در این میان، بهترین تصمیم که فقط در گروی یک همکاری بین قوهای ممکن و مطلوب است، تبدیل کردن این ارز به کالای تضمین شده برای بخش بزرگی از مردم است تا آنها را نسبت به افزایش قیمت ناگهانی نگران نکند و به واسطه کالاکارت در بخش کالاهای اساسی حمایت شوند. همسویی دولت و مجلس از نظر سیاسی می تواند بزرگ ترین پشتوانه برای تصمیمی درست و به نفع مردم باشد تا از تهدیدی مثل ارز ترجیحی فرصت برای اداره بهتر کشور و رسیدن نفع به جامعه حاصل شود. از فرصت همسویی قوای سه گانه با جریان انقلاب باید برای نفع مردم و کارآمد شدن اقدامات و تصمیمها استفاده کرد.