مدعیان اصلاحات بلندگوی غرب در مذاکرات وین
روزنامه آفتاب یزد در گزارش تیتر یک خود نوشت: باید دید چراغ سبز آمریکا و موافقت کره جنوبی برای بازپرداخت بدهی‌های ایران می‌تواند بخشی از همان تضمینی تلقی شود که ایران به دنبال آن است؟
در ادامه مطلب به نقل از کارشناس روابط بین‌الملل آمده است: «این موضوع قدمی برای رفع تحریم‌ها است اما ارتباطی با تضمین ندارد. واقعیت این است که در عرصه بین‌الملل هیچ‌کس تضمین یا گارانتی برای کار خودش نمی‌دهد، یعنی هیچ کشوری امضا نمی‌کند که حتماً اقدامی را انجام خواهد داد چون عرصه روابط بین‌الملل و روابط میان کشورها یک واقعیت سیال و متحرک است بنابراین هیچ الزامی برای آن وجود ندارد.»
آفتاب یزد نوشت: «آمریکایی‌ها بر این اعتقادند که اگر تضمینی هم برای رفع تحریم‌های ایران بدهند، ایران چه تضمینی می‌دهد که برنامه‌های هسته‌ای خود را گسترش ندهد و یا اینکه از تعهدات خودش تخطی نکند؟ بنابراین این چراغ سبز آمریکا و موافقت کره جنوبی برای بازپرداخت بدهی‌های ایران را نمی‌توان به‌عنوان یک تضمین به حساب آورد اما می‌توان آن را یک قدم مؤثر و روبه‌جلو برای دستیابی به توافقات برجام تلقی کرد. به همین دلیل هم سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مطرح کرده است که روند مذاکرات مثبت است اما به‌کندی پیش می‌رود.»
مدعیان اصلاحات با همین دست‌فرمان 8 سال مدیریت کشور را معطل برجام کردند و گفتند که در نظام بین‌الملل تضمین نیست! در حالی که ازقضا در متون حقوق و روابط بین‌الملل- چه در منابع حقوقی چه در عرف بین‌الملل و کنوانسیون‌های مربوط به عهدنامه‌ها، مسئله ضمانت اجرا در قراردادها امری پذیرفته و رایج است. از سویی ارائه تضمین از سوی طرف غربی می‌تواند به انحای مختلف مطرح شده و مورد توافق قرار گیرد تا در صورت تخلف یکی از طرف‌های توافق، این تخطی برای آن کشور در افکار عمومی جهانیان هزینه داشته باشد./ کیهان