استاندارد های بین المللی یک عملیات اورژانسی ۱۱۵

عملیات اورژانسی 115 اولین و مهم ترین گام برای نجات زندگی شهروندانی است که دچار حوادث و یا بیماری ناگهانی شده اند که جان آن ها را تهدید می کند. هدف اصلی از یک عملیات اورژانسی 115 این است که کمک های اولیه پزشکی به فرد مصدوم ارائه شوند و سپس بلافاصله فرد به نزدیک ترین بیمارستان منتقل گردد تا درمان های تکمیلی آغاز گردند.

برای رسیدن به این هدف، استاندارد هایی بین المللی تعیین شده اند که به سیستم های اورژانس در سراسر دنیا کمک می کنند تا دستورالعمل مشخصی برای اجرای مراحل عملیات فوریت های پزشکی داشته باشند. در ادامه این مطلب، به بررسی مهم ترین استاندارد های عملیات اورژانسی پرداخته ایم.

همه چیز درباره اجزای مختلف یک عملیات اورژانسی 115

همانطور که اشاره کردیم، سرویس های فوریت های پزشکی مانند آمبولانس خصوصی ستایش امداد در واقع برای واکنش فوری به مصدومان یا بیماران طراحی شده اند. یک سیستم فوریت های پزشکی از اجزای مختلفی تشکیل شده است که مهم ترین آن ها شامل پرسنل، تمرین و تجهیزات می شوند.

آمبولانس ها، دیگر نیروهای امدادی مثل آتش نشانی، سیستم دریافت تماس و اعزام آمبولانس و نظارت پزشکی از دیگر اجزای تشکیل دهنده یک عملیات اورژانسی 115 هستند که در نهایت به نجات جان شهروندان از حوادث جانی ختم می شوند.

استاندارد های عملیات اورژانسی ایجاب می کند تا بخش های مختلف یک سیستم فوریت های پزشکی با یکدیگر همکاری داشته باشند. چرا که حتی بدون یکی از این اجزا، کار سیستم امداد و نجات با اختلال مواجه می شود و نمی تواند به هدف خود دست یابد. در ادامه مهم ترین بخش های یک عملیات اورژانسی 115 را معرفی کرده ایم:

• دسترسی عمومی

مهم ترین بخش برای اجرای یک عملیات اورژانسی 115 موفقیت آمیز، در دسترس بودن سیستم اورژانس برای درخواست کمک است. در کشور ایران، شماره سراسر 115 برای تماس با اورژانس استفاده می شود.

بعد از تماس با این شماره، ضمن آن که سریعا آمبولانس همراه با کادر پزشکی به محل مورد نظر ارسال می شوند، اپراتور 115 نیز توصیه های قبل از رسیدن آمبولانس را به تماس گیرنده ارائه خواهد داد تا از هر فرصتی برای نجات جان مصدوم استفاده شود.

• سیستم های ارتباطی

یکی دیگر از استاندارد های عملیات اورژانسی، برخورداری از سیستم های ارتباطی کارآمد است. سیستم رادیویی بین مرکز اورژانس و آمبولانس ها، GPS برای رد گیری محل آمبولانس ها و سیستم های اینترنتی برای انتقال اطلاعات ضروری هستند.

• مراقبت های بالینی

یکی از مهم ترین مراحل عملیات فوریت های پزشکی، ارائه درمان های مقدماتی پیش از رسیدن به بیمارستان است. برای این کار، تجهیزات و داروهای لازم در آمبولانس تعبیه شده اند و تکنسین آمبولانس باید از آن ها برای کنترل وضعیت بیمار استفاده کند.

برای یک تکنسین آمبولانس، آشنا بودن با تجهیزات و داروها، نگهداری و مراقبت از تجهیزات و همچنین داشتن مهارت استفاده از همه امکانات درون یک آمبولانس ضروری است.

• منابع انسانی

این که تکنسین های آمبولانس چگونه استخدام می شوند، تمرین داده می شوند، ارتقا می یابند و حفظ می شوند از مهم ترین ملاک های یک سیستم منابع انسانی در زمینه فوریت های پزشکی هستند. هدف این است که سیستم اورژانس بتواند افراد مستعد و علاقه مند در این زمینه را جذب کند و همچنین آن ها را برای سال های طولانی نگه دارد.

داشتن سیستمی مشخص برای ارتقا کارمندان و همچنین توجه به سلامت جسم و ذهن کارمندان اورژانس برای دست یابی به این اهداف ضروری هستند.

• جهت دهی درمان

هر سیستم اورژانسی دارای مجموعه ای از پروتکل ها است که توسط پزشکان متخصص در زمینه های متنوع نوشته و طراحی شده اند. این پروتکل ها مشخص می کنند که در مواجهه با بیماری ها و آسیب های مختلف، تکنسین های آمبولانس باید از چه درمانی استفاده کنند.

برای افزایش شانس موفقیت یک عملیات اورژانسی 115، این پروتکل ها باید به شکل مداوم به کادر درمان آمبولانس آموزش داده شوند و در تمرینات مورد استفاده قرار بگیرند تا آمادگی لازم برای اجرای دقیق پروتکل ها در شرایط اضطراری به دست بیاید.

• قوانین و مقررات

برای آن که امکان نظارت و همچنین ارزیابی عملکرد اورژانس وجود داشته باشد، پیروی از قوانین و مقررات یکی از مهم ترین استاندارد های عملیات اورژانسی در سراسر جهان است.

معمولا سیستم های مختلف اورژانسی اعم از آمبولانس های دولتی و خصوصی، برای اجرای عملیات روزانه خود قوانین و مقررات مخصوص به خودشان را دارند که تمامی پرسنل باید به آن احترام گذاشته و از آن پیروی کنند.

• یکپارچه سازی با بیمارستان ها

مراحل عملیات فوریت های پزشکی در واقع تازه شروع کار درمان یک بیمار یا مصدوم هستند. برای آن که در ادامه مسیر درمان همه چیز طبق برنامه و به شکلی موثر و کارآمد پیش برود، آمبولانس ها و بیمارستان ها باید با یکدیگر تعامل داشته باشند.

به همین منظور بسیاری از سیستم های اورژانسی سیستم های هشدار مخصوصی را برای بیمارستان ها طراحی کرده اند تا قبل از رسیدن آمبولانس به بیمارستان، کادر بیمارستان برای ارائه درمان های مربوطه آماده باشند. به خصوص در مواردی که زمان اهمیت زیادی برای نجات جان بیمار دارد؛ مثل سکته و یا حمله قلبی.

• ارزیابی

برای حفظ تداوم و ارتقا کیفیت خدمات اورژانسی و همچنین جلوگیری از اشتباهات، داشتن روندی منظم برای ارزیابی عملکرد آمبولانس ها در عملیات اورژانسی 115 الزامی است. در هر صورت، سیستم های اورژانس هر کشور توسط انسان طراحی شده اند و بروز خطا و اشتباه در تمامی سیستم های انسانی اجتناب ناپذیر است.

برای به حداقل رساندن این اشتباهات، باید مشخص شود که آیا مشکل مربوط به قوانین، مهارت ها و یا دانش سیستم می شوند تا بشود آن ها را رفع کرد. این کار فقط به وسیله ارزیابی پیوسته و منظم امکان پذیر است و به این طریق می تواند شانس موفقیت یک عملیات اورژانسی 115 را افزایش داد.

جمع بندی

استاندارد های عملیات اورژانسی در کشور های مختلف ممکن است با هم تفاوت های جزئی داشته باشند؛ اما در هر صورت، برای افزایش شانس موفقیت یک عملیات اورژانسی 115 باید از استانداردهایی بین المللی پیروی شود که برای هدایت سیستم های اورژانس در سراسر جهان طراحی شده اند.

این استاندارد ها از بخش های مختلفی تشکیل می شوند که همه آن ها باید با یکدیگر همکاری داشته باشند تا سیستم اورژانس به حداکثر کارایی برسد و بتواند وظیفه خود را به شکل ایده آل انجام دهد. در دسترس بودن سیستم اورژانس، برخورداری از امکانات، آموزش اصولی پرسنل اورژانس، پیروی از پروتکل های درمان و داشتن آیین نامه داخلی مشخص بخشی از مهم ترین این اجزا هستند.