چالش‌های انتخاب وزیر آموزشوپرورش در 4 دهه/گزینه سوم، گزینه آخر!
صلاحیت سومین وزیر پیشنهادی وزارت آموزشوپرورش امروز در صحن علنی بررسی خواهد شد و به احتمال بسیار قوی نمایندگان خسته از بررسی صلاحیت گزینه‌های نه‌چندان مطلوب این وزارتخانه، این‌بار روی خوش به رئیسی نشان دهند.
گزینه سوم، گزینه آخر!
پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که مجلس به احتمال زیاد به گزینه سوم رئیسی رأی اعتماد خواهد داد تا به شائبه چالش و عدم همراهی با دولت همسو پایان دهد و همین هم شاید شانس نوری را نسبت به گزینه‌های قبلی افزایش داده است. چه‌بسا هر گزینه دیگری هم به‌جای او معرفی می‌شد، با همین احتمال رأی‌آوری روبه‌رو می‌شد. نوری متولد سال ۱۳۴۰ در ایلام و دارای دکترای تخصصی مدیریت گردشگری از دانشگاه علامه طباطبایی است. او در سوابق اجرائی خود «مدیریت سازمان‌های مردم‌نهاد و خیرین دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی تهران، نماینده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (ص) در دولت و مجلس شورای اسلامی، رئیس مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزشوپرورش، عضو کمیسیون محتوای الکترونیکی شورای عالی فضای مجازی کشور و کمیته تعیین شاخص‌های نقشه جامع علمی کشور، عضو کمیسیون محتوای الکترونیکی شورای عالی فضای مجازی کشور از جمله سوابق اجرائی و فرهنگی وزیر پیشنهادی آموزشوپرورش» را یدک می‌کشد. پیش از او حسین باغگلی به‌عنوان اولین وزیر پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد اما نتوانست رأی اعتماد بهارستان را به دست آورد. پس از آن مسعود فیاضی به‌عنوان دومین گزینه به مجلس پیشنهاد شد که نسبت فامیلی او با زاکانی که برادر داماد شهردار تهران می‌شود و نداشتن سوابق علمی و تجربی مربوط به اداره وزارت آموزشوپرورش مانع از کسب اعتماد از بهارستان شد.
چالش‌های انتخاب وزیر آموزشوپرورش در 4 دهه
فارغ از نتیجه جلسه امروز، با توجه به اهمیت انتخاب وزیر آموزش شاهد روند پرچالشی در چهار دهه اخیر برای انتخاب وزیر این وزارتخانه بوده‌ایم. انتخاب وزیر آموزشوپرورش در موارد بسیاری به در بسته خورده است. 13 کابینه بعد از انقلاب اسلامی در ایران روی کار آمده‌اند که با احتساب تعداد وزرا و سرپرستان وزارت آموزشوپرورش، تاکنون ۱۶ نفر سکانداری این وزارت مهم را در ۴۳ سال برعهده داشته‌اند. به گزارش ایرنا، در تمام دوره‌های مختلفی هم که مجلس از سال ۶۰ به بعد به بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی پرداخته بود، تنها کابینه‌های اول میرحسین موسوی و مرحوم هاشمی و دو کابینه خاتمی از جمله دولت‌هایی بودند که از مجلس رأی کامل گرفتند. اولین کابینه انتخاباتی در سال ۶۰ و بعد از ریاست‌جمهوری «ابوالحسن بنی‌صدر» متعلق به «محمدعلی رجایی» (نخست‌وزیر) بود که با توجه به کارشکنی‌های رئیس‌جمهوری مجبور بود ابتدا با ۱۴ وزیر کار خود را آغاز کند و سایر وزرا به‌صورت موردی رأی اعتماد گرفتند. هرچند این کابینه با عزل بنی‌صدر مجددا با خودِ شهید رجایی به‌عنوان رئیس‌جمهوری ادامه کار داد اما این کابینه هم تنها ۲۸ روز خدمت کرد و در هشتم شهریور ۶۰ در پی انفجار دفتر نخست‌وزیری ناتمام ماند. در کابینه نخست، شهید «محمدجواد باهنر» وزیر آموزشوپرورش بود که بعد از نخست‌وزیری جای خود را به مرحوم «سیدعلی اکبر پرورش» داد. تاکنون 13 کابینه بعد از انقلاب اسلامی در ایران روی کار آمده‌اند که با احتساب تعداد وزرا و سرپرستان وزارت آموزشوپرورش، تاکنون ۱۶ نفر سکانداری این وزارت مهم را در ۴۳ سال برعهده داشته‌اند. در ادامه و تا پایان کابینه اول «میرحسین موسوی» و در دوران ریاست‌جمهوری حضرت آیت‌الله «سیدعلی خامنه‌ای» تقریبا همه وزرا رأی اعتماد را از مجلس گرفتند.
سیدعلی‌اکبر پرورش اولین وزیر پیشنهادی ناکام در مجلس
در سال‌های پس از انقلاب تاکنون حدود دو‌سوم وزرای پیشنهادی آموزشوپرورش در همان ابتدا، از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفته و نزدیک به یک‌سوم دیگر در این مسیر بازمانده‌اند. با شروع کابینه دوم میرحسین موسوی در سال ۶۴ و برای نخستین بار در سال‌های بعد از انقلاب، سیدعلی اکبر پرورش به‌عنوان وزیر پیشنهادی آموزشوپرورش در کسب رأی اعتماد ناکام ماند. در آن زمان که بر حسب قانون بعد از هر دوره انتخابات مجلس، دولت موظف به معرفی وزرای خود برای کسب رأی اعتماد بود، «کاظم اکرمی» (سال۶۷) نامزد وزارت آموزشوپرورش به همراه چند وزیر دیگر در کسب رأی اعتماد ناموفق بودند.
وزرای پیشنهادی احمدی‌نژاد هم به در بسته خوردند
در چهار دولت بعدی (پنجم تا هشتم) وزرای پیشنهادی آموزشوپرورش با رأی اعتماد کامل به تصدی این وزارتخانه اشتغال داشتند تا اینکه در تاریخ دوم شهریور‌ماه ۸۴ و با معرفی وزرای کابینه دولت نهم، «علی‌اکبر اشعری» وزیر پیشنهادی آموزشوپرورش به همراه دو نفر دیگر از وزرا در جلب رأی اعتماد ناموفق بود. مشابه چنین وضعیتی در دولت دهم و در سال ۸۸ برای «سوسن کشاورز» وزیر پیشنهادی آموزشوپرورش هم رخ داد.
این وضعیت در کابینه یازدهم برای «محمدعلی نجفی» هم اتفاق افتاد و اگرچه «محمد بطحایی» زنجیره عدم رأی اعتماد وزرای پیشنهادی آموزشوپرورش در دور اول معرفی به مجلس را قطع کرد اما او هم بعد از مدتی از کابینه جدا شد. وزارت آموزشوپرورش بیشترین تعداد کارمندان دولت و بالاترین مخاطبان را در کل کشور دارد و ادارات و مدارس زیر پوشش این وزارتخانه در زمینه رخدادهایی مانند انتخابات مجلس و راه‌یابی نمایندگان به بهارستان به‌خصوص در شهرستان‌ها نقش انکارناپذیری دارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد در جریان انتخاب همه وزرای پیشنهادی برای آموزشوپرورش، شش نفر در گرفتن رأی اعتماد ناموفق بوده و یک نفر هم خودخواسته کناره‌گیری کرده است. با درنظر‌گرفتن این وضعیت، می‌توان دریافت که تنها وزارت آموزشوپرورش بوده که چنین سابقه طولانی‌ای در ناکام‌ماندن وزرایش در دور نخست معرفی به مجلس دارد./ شرق