فصل مشترک نبوی و جلیلی

گروه سیاست سایت فردا - سعید جلیلی نه تنها رئیس جمهور نشد، بلکه پست و جایگاه ویژه‌ای هم نگرفته که به واسطه آن در مرکز توجه باشد. اصلاح‌طلبان اما انگار دست از سر او بر نمی‌دارند. یکی دنبال اشتراک‌هایی با او است و دیگری دنبال افتراق‌ها. شاهدش آنکه همین امروز دو روزنامه اصلاح‌طلب «شرق» و «اعتماد» به او پرداخته‌اند!

ابراهیم فیاض، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در یادداشتی برای «اعتماد» به مقامات مسئول در سیاست خارجی توصیه کرده که راهی در میانه رویکرد جلیلی و ظریف را برگزینند و توضیح می‌دهد که به هر کدام از این دو رویکرد متفاوت چه نقدهایی وارد بوده است.

روزنامه «شرق» نیز از نقطه‌ای که سعید جلیلی و بهزاد نبودی با وجود همه اختلاف‌نظرها در گرایش سیاسی به هم رسیده‌اند؛ نوشته است. نقطه‌ای که مربوط است به اقتصاد و معیشت مردم. آن هم چیزی نیست غیر از همان که جلیلی تحت عنوان «طرح سبد مطلوب غذایی ایرانیان» از آن سخن می‌گفت. 

این روزنامه اصلاح‌طلب نوشته است: «نبوی در مصاحبه اخیرش که در «شرق» منتشر شد، گفته است: «در مراسم افطار دو سال قبل روحانی از من پرسید به نظر تو ما چه کار کنیم. گفتم هیچ راهی نداریم به‌جز رساندن حداقل نیازهای توده مردم با قیمت پایین و ثابت به دستشان. گفت منظورت همان سهمیه‌بندی و کوپن است؟ گفتم همان هم باشد من اشکالی نمی‌بینم و افتخار هم می‌کنم، ولی امروز با داشتن کارت ملی هوشمند نیاز به آن کارها نیست و شما می‌توانید خیلی ساده‌تر حداقل نیازها را برای مردم تأمین کنید. البته این را تازه در ماه رمضان دو سال پیش از من پرسید که امروز وضعیت به‌مراتب بدتر است».

در ادامه این گزارش آمده است: به نظر می‌رسد نبوی اصلاح‌طلب و جلیلی اصولگرا بالاخره در یک حوزه و آن‌‌هم اقتصاد به هم رسیده‌اند. نگاه‌های جلیلی در جریان اصولگرایی مانند احمدی‌نژاد بیشتر به سمت دغدغه‌های عدالت توزیعی می‌رود که اگرچه انتقادهای فراوانی به آن می‌شد، اما به نظر می‌رسد این نگاه در شرایط فعلی خریدار دارد. بهزاد نبوی هم به طیفی تعلق دارد که در دهه 60 طرفدار اقتصاد دولتی بودند و از همین بابت از سوی طیف راست مذهبی حتی متهم به کمونیست‌بودن می‌شدند. مهم‌ترین وجه افتراق جناح راست و چپ دو حزب جمهوری اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در دهه 60 همین مسئله نگاه اقتصادی و میزان و سهم دخالت دولت در اقصاد بود، درحالی‌که در حوزه سیاست چندان اختلاف‌نظری با هم نداشتند. به نظر می‌رسد ماجرا حالا کمی برعکس شده؛ هرچه در حوزه سیاست فاصله میان این دو طیف گسترده‌تر می‌شود، در حوزه اقتصاد می‌توان برای رسیدن به فصول مشترک امید داشت.