در گفتوگو با «فردا» مطرح شد
عدالتخواهی با رادیکالیسم فرق دارد
ناصر ایمانی افشای اسامی افراد متهم به فساد قبل از تشخیص مرجع ذی صلاح را مغایر با عدالتخواهی دانست و تاکید کرد که عدالتخواهی به هیچ وجه به معنی رادیکالیسم و تندروی نیست.
گروه سیاست سایت فردا – مبارزه با فساد و به دنبال آن افشای نام و عملکرد مفسدان از جمله مسائلی است که این روزها از سوی برخی وعده داده و از سوی گروهی هم مطالبه میشود. اصل موضوع قطعا مورد پذیرش است و کسی را نمیتوان یافت که با مبارزه با فساد که یکی از مفاهیم عدالت خواهی است و یا عدالت خواهی به معنای عامتر مخالف باشد. اما اینطور که به نطر میرسد در این رابطه تفاوت دیدگاههای بسیاری وجود دارد که بعضا هم دردسرساز میشود. مثلا برخی برای معرفی مفسدان منتظر اثبات اتهام نمیمانند و هر روز از یک نفر نام میبرند. از مسئولان دولت قبل اعم از رئیس جمهور و وزرا گرفته تا دیگران . این رویه اما مورد پسند گروه دیگر نیست. شاهدش نیز همین تذکری که مقام رهبری اخیرا طی نامهای به مجلس داده و تاکید کردهاند تا در گزارشها و حتی شکایت کردنها دقت بیشتری برای بیان نام افراد بشود.
جبران این قضایا که خواسته رهبری است به جای خود اما باید دید که چطور میتوان از تکرار این مسائل جلوگیری کرد. بدیهی است که پیش از هر کاری باید چارچوب دقیقتر و روشنتری برای عدالتخواهی ترسیم شود.
ناصر ایمانی، تحلیلگر مسائل سیاسی اما معتقد است که حداقل اکنون چنین چارچوبی وجود ندارد باید در این رابطه نظریهپردازیهای بیشتری کرد. او در گفتوگو با «فردا» گفت: «مفهوم عدالتخواهی بسیار گسترده است و در ابعاد مختلفی هم ناشناخته است. یعنی هنوز به لحاظ تئوریک روی این مفهوم نظریهپردازی نشده و نمیدانیم که عدالت در عرصههای مختلف چه معنایی دارد. مثلا میدانیم که یکی از مصادیق عدالت مبارزه با فساد است اما آیا این به معنی افشای اسامی مفسدان هم هست؟ این موضوع محل بحث است. یا مثلا عدالت در اقتصاد به معنی تساوی و برابری است؟! این ها مباحثی است که در برخی کتابها مثلا کتابهای شهید مطهری تاحدی به آن پرداخته شده اما خیلی کمتر از آن است که بتوان تعریف دقیقی از عدالت و عدالتخواهی ارائه کرد. یا رهبری در دیدار با دولت گفتند که باید عدالت محور باشد اما اینکه عدالت دقیقا چیست نیازمند نظریهپردازیهای بیشتر است».
وی افزود: «اکنون اما با توجه به آنچه که تا کنون گفته شده، اجمالا میتوان گفت که حفظ حرمت افراد یکی از مصادیق عدالتخواهی است. این حرمت صرفا توسط دادگاه صالحه باید تشخیص داده شود. در برخی موارد هم ممکن است این مرجع قوه قضاییه نباید اما بالاخره یک مرجعی وجود دارد و تا تصمیم نگرفته باید حرمت افراد حفظ شود».
این فعال سیاسی اصولگرا تاکید کرد: «باید از این افکار چپگرایانه که متاسفانه قبل و بعد انقلاب بین برخی دوستان مذهبی رایج شد، و با مبانی اسلام فاصله دارد، دور شد. باید بین افکار چپ و عدالتخواهی تکفیک قائل شد. عدالتخواهی با رادیکالیسم و تندروی خیلی فاصله دارد و حتی دو مفهوم مغایر هستند».